امید

به گزارش امیدنامه به نقل از آنا، احسان شریعتی فرزند دکتر علی شریعتی، در مراسم بزرگداشت آیت الله طالقانی ضمن پرداختن به چهره علمی و معرفتی این چهره مبارز گفت: او مفهوم امر قدسی را برای نخستین بار به عنوان یک سوبژکتویته مطرح کرد.

وی افزود: حال این پرسش مطرح می‌شود انتظار پدر طالقانی‌ها و ما از این بحث چیست. انتظار ما از امر مقدس و معنا چیست؟ پاسخ این است، اعتلای اخلاقی و معنویت قدسی دین، برای رهایی انسان است که متضمن سمت یابی‌های انسان مدارانه است؛ یعنی دین، اخلاق و معرفت پشتوانه ای باشد برای تحرکات رهایی بخش، به معنای آگاهی رهایی بخش و نه صرفا آگاهی علمی و امکانی باشد برای راهیابی‌ها و جهت‌یابی‌ها.

شریعتی ادامه داد: جان کلام آیت الله طالقانی در تفسیر ایشان از آیه ی ۱۵۷ سوره ی اعراف وعبارت" لیضع عنهم اصرهم و الاغلال" است که اشاره دارد به پاره کردن زنجیرهای ظلم و استبداد.علاوه براین آیت الله طالقانی به مفهوم آگاهی رهایی‌بخش در این آیه اشاره می کند.

فرزند دکتر شریعتی ادامه داد: نکته دیگری که درباره آثار آیت‌لله طالقانی می‌توان به آن اشاره کرد نوشتن آنها در زندان و بدون بهره‌گیری از منابع است که خود امکان بیان ایده های جدید را فراهم آورده و این اتفاق نویی در تفسیر قرآن و معرفت دینی به شمار می رود.

وی ادامه داد: پیام طالقانی شهادت و شورا بوده است و او آنها را از مهمترین مسائل یک جامعه ی دینی معرفی می‌کرد.

نکته دیگری که شریعتی درخصوص آیت ‌الله طالقانی به آن اشاره کرد، ارائه ی نوعی سوسیال دموکراسی توسط این روشنفکر دینی بود.

وی تصریح کرد: از بین رفتن شکاف طبقاتی از اصول دیدگاه طالقانی بود و متاسفانه از نقاط تاریک ما بعد از انقلاب طبقاتی‌تر شدن جامعه است.

او افزود: در زمان انقلاب مطرح بود که آیت الله طالقانی رهبری داخلی جامعه ی ایران را برعهده داشت و رهنمودهای ایشان همواره در جریان و مسیر انقلاب تاثیرگذار بود. با این حال امروز می بینیم در کتب درسی و تاریخی در پی کمرنگ کردن نقش او و شریعتی هستند.

از دیگر ویژگیهای طالقانی که شریعتی به آن اشاره کرد: نقش پیامبرگونه و مشی صلح طلبانه ی وی بود. شریعتی افزود این ویژگی پس از آیت الله طالقانی به آیت الله منتظری منتقل شد و در دهه ی شصت شاهد برخوردهای ایشان با رویدادهای آن روزها بودیم.

وی ادامه داد: برگزاری چنین بزرگداشت هایی نباید به صورت آیینی باشد بلکه باید برای ما به عنوان شاگردان طالقانی گزارشی باشد از وضع موجود.

او در پایان در مدح طالقانی گفت: نبود تو غم آزادی ست.
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی.