امید

روزنامه سیاست روز نوشت: امام خمینی(ره) در هر دو مرحله بیماری قلبی و بیماری گوارشی خود توصیه پزشک برای پیگیری معالجه در خارج از ایران را می‌گیرند اما خودشان می‌خواهند که معالجات در داخل کشور برای ایشان ادامه پیدا کند و صلاح نمی‌بینند که در خارج از کشور ادامه درمان را دنبال کنند. 

شاید اگر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آن زمان برای پی‌گیری درمان به خارج از کشور می‌رفتند هیچ‌یک از مردم دلخور و ناراحت نمی‌شدند و نمی‌گفتند چرا، مردم آنقدر امام(ره) را دوست داشتند که حتی شاید همه هزینه‌ها را تقبل می‌‌کردند اما اگر این اتفاق رخ داده بود شاید نسل بعدی انقلاب را نمی‌توانستیم پاسخگو باشیم امام نگاه به آینده و شاید قرنها بعد داشتند و درست‌ترین تصمیم را گرفتند. این نکته قابل تامل است که آن زمان علم پزشکی کشور به اندازه الان رشد نکرده نبود. امام خمینی(ره) معالجات را در داخل در بیمارستان روستای جماران ادامه دادند، صداقت‌شان را با مردم حفظ کردند و در دلها ماندنی شدند.

بعد از رحلت امام خمینی(ره) رهبر معظم انقلاب نیز همین سبک زندگی را پیشه کردند. همین چند سال قبل بود که رهبر معظم انقلاب برای یک عمل جراحی با مردم سخن گفتند و صادقانه همه چیز را گفتند و در همین بیمارستان‌های تهران که البته دولتی هم بود خود را به تیغ جراحان سپردند. این رفتار رهبر معظم انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نباید برای دیگر مسئولان در نظام جمهوری اسلامی الگو شود؟! آیا انتظارمان از مسئولان جمهوری اسلامی ایران برای تبعیت از رهبر و بنیانگذاران جمهوری اسلامی در این مورد و موارد دیگر زیاد است؟!

سبک درمانی متفاوت
فقط آیت‌الله شاهرودی را نمی‌گوییم که البته به گفته رئیس دفترش با وجود امتناع از سفر به آلمان با اصرار اطرافیان برای درمان به این کشور رفتند، از سبک برخورد با بیماری برای آیت‌الله انواری، آیت‌الله مکارم‌شیرازی، آیت‌الله مهدوی‌کنی هم گلایه داریم. بستری شدن در بیمارستان‌های خصوصی با اتاق خصوصی یا سفر به خارج از کشور برای درمان چیزی نیست که مردم از مسئولانشان انتظار داشته باشند آن هم زمانی که مردم توان تهیه داروهای خاص و درمان در بیمارستان‌های دولتی و خدمات گرفتن از بخش خصوصی را هم دارا نیستند.

گلایه‌ داریم نه غرض
اگر گلایه‌ای داریم گلایه برای بهانه دادن دست معاندان نیست برای ارادتی است که به شما داریم و می‌خواهیم شما را در نقش پیرو از رهبر معظم انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی در همه زمینه‌‌ها ببینیم. انتظارمان را بگذارید پای ارادتی که به شماها داریم نه پای فرصت یافتن و انتقام‌گیری‌های شخصی و جناحی. دلمان می‌خواهد دائما از اخلاق و عمل مسئولان کشورمان در هر سمت و جایگاه و جناح توامان تعریف کنیم و اینطور نباشد که تنها صحبتهای زیبایتان را تیتر کرده و به رفتار عملی شما کاری نداشته باشیم که خدای نکرده با افشاگری معاندان روبه رو شده و اعتماد عمومی مردم به مسئولان خدشه‌دار شود.

منکر وجود انسان‌های گمنام و شریف امثال سیدجلال یحیی‌زاده که نماینده مردم تفت و میبد بود و با موتور وسپا در حوزه انتخاباتی تردد می‌کرد و در بیمارستان فیروزگر در اتاق مراقبت‌های ویژه عمومی بستری شده بود و دو ماه در آن بیمارستان بود و نه از اعزام به خارج خبری شد و نه بیمارستان خصوصی. او تنها ۵۳ سال داشت و جانباز شیمیایی هم بود، دلمان هزاران سیدجلال یحیی‌زاده می‌طلبد که به رسانه‌های معاند نشان دهیم. البته کم نیستند مسئولانی که گمنام مانده‌اند و سبک زندگی اسلامی را در هر زمینه رعایت کرده و در درمان‌هایشان هم به بیمارستان‌های عمومی می‌روند اما دلمان می‌خواهد بیشتر و بیشتر شوند و در همه سطوح باشند.