امید

پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تغییر چارچوب‌های حاکم بر سینمای ایران، ملک‌مطیعی، هم چون فردین و "بهروز وثوقی"، جایی در سینمای پس از انقلاب نداشتند و زمینه ادامه فعالیت هنری آنها فراهم نشد. ملک مطیعی درباره آن روزها می گوید: «بعد از انقلاب ما را احضار کردند و یک تعهدی هم از ما گرفتند که کاری برخلاف نظر آنها انجام ندهیم؛ در آن دوران بهروز به خارج رفت، فردین هم مدتی تقلا کرد تا بتواند کار کند، ایرج قادری هم خواست که کار کند و کار کرد. ولی من از کسی تقاضای کار نکردم و خودم را کنار کشیدم.»