امید

اسکیت بازان جوان ایران در اردوی تیم ملی خود را برای رقابت های قهرمانی آسیا که قرار است اواخر شهریور ماه به میزبانی کره جنوبی برگزار شود، آماده می کنند. آنها در روزهای گرم تابستان چنان روی آسفالت های داغ پیست اسکیت ورزشگاه آزادی چرخ های کفش اسکیت خود به گردش در می آورند که گویی آفتاب سوزان با 40 درجه گرما روی سرشان فقط یک عروسک زرد و نارنجی است. 
حتی سایبانی که برای فرار از این گرما در وسط پیست تعبیه شده هم نمی تواند مانع بازتابش گرمای آفتاب از کف زمین تیره شود. دست و پای زخمی و صورت های سوخته، گواه از تلاش خستگی ناپذیر آنان برای رسیدن به هدفی والا می دهد. هدفی که شاید از دیده عده ای ارزش چندانی نداشته باشد؛ چرا که این رشته ورزشی قابل مقایسه با فوتبال نیست و خیلی ها هم شاید فرق اسکیت و اسکی را ندانند تا این رشته ورزشی زیر چرخ برتری قدرتمند بعضی از رشته های دیگر له شود.
اما وقتی به عشق و علاقه نوجوانان و جوانانی می نگری که بدون هیچ مزد و تشویقی و به دور از هیاهوی هوادار، خالصانه گام در جاده بی انتهای اسکیت گذاشته اند، فقط می توانی در دلت بگویی چرا این همه تبعیض!؟
«محمد آرزومند» که از 12 سالگی وارد این رشته شده و 2 مدل برنز قهرمانی اسکیت آسیا را در کارنامه ورزشی خود دارد، در سن 31 سالگی مربیگری تیم ملی رده سنی جوانان ایران را بر عهده گرفته است. 
وی در خصوص شرایط فعلی اردو می گوید: اردوی آمادگی تیم را برای حضوری موفق در رقابت های قهرمانی آسیا که قرار است در شهر «ناموان» کره جنوبی برگزار شود، مدتی است آغاز کردیم و حداقل سه اردو پیش بینی شده است تا در نهایت نفرات اعزامی با توجه به رکوردی که کسب می کنند، مشخص شده و با افراد اصلی اردوها پیگیری شود.
او درباره امکاناتی که برای برگزاری اردوها در نظر گرفته شده است، گفت: با توجه به وضعیت اقتصادی کشور به نظرم پیست استاندارد تمرینی و خوابگاهی خوبی برای ما در نظر گرفته شده است. البته کمبودهایی هم هست که امیدوارم در آینده بر طرف شود.
مربی تیم اسکیت جوانان ایران در خصوص مسابقات نیز توضیح داد: رقابت های کره جنوبی در دو رده جوانان و بزرگسالان و دو بخش زنان و مردان برگزار می شود که در سال 95 تیم ایران موفق شد مدال برنز 3 هزارمتر امدادی پیست را کسب کند. البته در بخش ماراتن پیش از این صاحب مدال طلا شدیم ولی در بخش پیست فقط مدال برنز و نقره کسب کردیم که امیدواریم در این دوره سکوی نخست را از آن خود کنیم.
وی ادامه داد: تیم های خوبی مانند چین تایپه، کره جنوبی، چین، و ژاپن در رشته اسکیت صاحب مدال هستند و حتی هنگ کنگ و اندونزی در رقابت های جهانی حضوری جدی دارند؛ با این حال برای پیشرفت اسکیت و کسب مدال های آسیایی و جهانی نیازمند امکانات سخت افزاری هستیم.
آرزومند افزود: وسایل و تجهیزات تاثیری مستقیم در پیشرفت دارد. به عنوان مثال پیست اسکیت 200 متر ورزشگاه آزادی که محل اصلی اردوی تیم ملی است، روکش آسفالت دارد و از کف پوش مخصوص بی بهره است.
وی ادامه داد: به رغم اینکه کفش اسکیت خارجی با کیفیت در کشور وجود دارد ولی به دلیل مشکلات ارزی و گران شدن تجهیزات خارجی، خرید این کفش ها برای اسکیت بازان ملی پوش که وظیفه تامین کفش به خودشان واگذار شده، سخت است. از طرفی از آنجا که این ورزش اروپایی است ضرورت دارد از دانش مربیان خارجی با برپایی کلاس های آموزشی بهره ببریم. هر چند که مربیان ایرانی تمام تلاش خود را برای به روز بودن در اسکیت انجام می دهند.
او گفت که اسکیت در بخش همگانی توسعه چشمگیری داشته است و اکثر خانواده های ایرانی با آن درگیر هستند ولی برای موفقیت اسکیت در بخش قهرمانی نیازمند توجه وزارت ورزش و جوانان و حتی دولت هستیم تا از این پتانسیل بخش همگانی به بهترین شکل ممکن در قهرمانی بهره ببریم.
آرزومند افزود: بخشی از ورزش قهرمانی در هر رشته ای به اهتزار در آمدن پرچم مقدس ایران است و در اسکیت مدال های زیادی در رقابت های مختلف بین المللی توزیع می شود که می توان با سرمایه گذاری بیشتر به این هدف رسید. ولی به دلیل همین ضعفی که در امکانات هست متاسفانه اسکیت جوانان ایران موفق به کسب سهیمه المپیک جوانان در کشور آرژانتین نشد و برای المپیک 2020 ژاپن نیز از هم اکنون باید به فکر کسب سهیمه باشیم. این در حالی است که برای رقابت های پیش روز در بازی های آسیایی 2018 جاکارتا با اعزام تیم اسکیت به دلیل اینکه احتمال کسب مدال آن کم است، موافقت نشد. در صورتی که اعزام تیم اسکیت به بازی های آسیایی می توانست در انگیزه بازیکنان تاثیر زیادی داشته باشد.
«محمد صالحی» که مقام سومی آسیا و پنجمی جهان در این رشته ورزشی را در اختیار خود دارد گفت: دو هفته پیش در رقابت های جهانی هلند در بخش سرعت به رغم اینکه به فینال رسیده بودم ولی به دلیل خطای استارت در مقام هشتم قرار گرفتم. اما به طور حتم از رقابت های قهرمانی آسیا با چند مدال باز خواهیم گشت.
وی نیز از کف پوش آسفالتی پیست اسکیت آزادی گله مند بود و گفت: چنین کف پوشی در رکورد گیری و کیفیت فنی بازیکنان تاثیر بدی دارد و ورزشکاران مجبور هستند با قیمت نجومی مدام کفش اسکیت تهیه کنند. زیرا دوام کفش اسکیت روی پیست آسفالت حداکثر یک ماه است در حالی که یک جفت کفش نزدیک به 20 میلیون ریال برای بازیکنان هزینه دارد.
«امیر بهزادی» که قهرمانی در رده جوانان و رکورد دار ماده 10 کیلومتر ایران و چهارم آسیا است برای کسب مدال در کره جنوبی امیدوار نشان داد. 
وی گفت: به دلیل وضعیت اقتصادی شرایط برای همه اسکیت بازان سخت شده است که لازم است توجه بهتری به این رشته شود. البته شرایط اردو بد نیست ولی امیدواریم مسئولان به اسکیت هم توجه کنند.
«مسیح استکی» که حدود دو هفته پیش به عنوان تنها بازیکن جوان ایران در رقابت های هلند در نخستین تجربه جهانی خود در ماده 100 متر در مکان هفدهم قرار گرفت، اظهار داشت: هر چند با هزینه فدراسیون به رقابت های هلند اعزام شدیم و شرایط برگزاری مسابقات نیز واقعا عالی بود ولی وضعیت تغذیه ای ورزشکاران مناسب نبود که سبب دغدغه فکری تیم اعزامی شد.
او گفت که برای موفقیت در این رشته هر چقدر اردوها و مسابقات برون مرزی بیشتر باشد تجربه بازیکنان افزایش می یابد و در کسب مهارت آنها تاثیر زیادی دارد. ولی این اردوها در داخل کشور برگزار می شود و تعداد کمی از بازیکنان هم به مسابقات اعزام می شوند.
«محسن کاظمی» عضو تیم ملی جوانان ایران که در ماده استقامت 20 کیلومتر حضور دارد و تاکنون در رقابت ها برون مرزی شرکت نکرده است، می گوید پس از اردو در صورتی که رکوردهای لازم را در رقابت های انتخابی بدست آورد به تیم ملی دعوت می شود.
او نیز پس از گلایه از زمین آسفالت اسکیت آزادی ابراز امیدواری کرد که اعزام تیم های ملی اسکیت به رقابت های برون مرزی به صورت کامل باشد و فقط به اعزام 3 یا 4 بازیکن مختص نشود.
«محمدرضاعابدی» که پیش از این در رقابت های آزاد کره جنوبی صاحب سه مدال طلا شده بود نیز یادآور می شود: هر چند نمی توان گفت سطح اردو عالی است اما بد هم نیست. اما آنچه که دغدغه همه بازیکنان است وضعیت اعزام به مسابقات جهانی است. زیرا اگر بازیکنان بیشتری به مسابقات اعزام شوند قطعا تجربه و سطح فنی بازیکنان افزایش می یابد.
او نیز از تمرین روی پیست آسفالته گلایه داشت و گفت: در ایران پیست اسکیت با روکش استاندارد وجود ندارد و ما مجبوریم روی چنین پیست هایی تمرین کنیم. در حالی که در رقابت های بین المللی باید روی پیست با روکش مخصوص به مصاف حریفان رفت که همین موضوع سبب می شود در رکوردها بین ما و حریفان تفاوت های فاحشی مشاهده شود.
بازیکن اصفهانی تیم اسکیت ایران ادامه داد: برای آنکه این ورزش در ایران پیشرفت کند باید به صورت آکادمی دنبال شود تا علاوه بر استعدادیابی، پشتوانه سازی خوبی برای تیم ملی صورت بگیرد که بخش نخست و مهم آن پرورش مربیان با آموزش مدرسان خارجی است.
اما «بهمن محمد رضایی» رئیس فدراسیون اسکیت در خصوص اینکه چرا پیست اسکیت آزادی تجهیز نمی شود، اظهار داشت: پیست اسکیت آزادی هم اکنون کاملا استاندارد است و برای تبدیل آن از آسفالت به روکش استاندارد شاید با قیمت دلار فعلی نزدیک به 6 میلیارد ریال هزینه نیاز باشد که واقعا با بودجه ای که فدراسیون دارد، کار سخت می شود. با این حال «حسن کریمی» مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی پس از بازدید از این پیست قول داد کمک 2 میلیارد ریالی را داده است ولی گفت که باید در جلسه کمیته فنی بررسی شود که این مبلغ کجا هزینه شود.
وی گفت: برای رسیدن به امکانات کشورهای صاحب نام در اسکیت، نیازمند بودجه و زمان هستیم ولی فدراسیون تمام تلاش خود را برای رساندن تجهیزات اسکیت به استاندارد جهانی به کار می برد.
در ۲۰ سال گذشته اسکیت همیشه به عنوان یک ورزش خارجی محسوب شده که در بطن فدراسیون ورزش های همگانی به عنوان انجمن به فعالیت خود ادامه ‌داده است. اما سرانجام در شهریور ماه سال ۱۳۸۴ کارشناسان وقت سازمان تربیت بدنی به این نتیجه رسیدند که اسکیت باید در قالب یک فدراسیون اداره شود. این مهم در زمان «محسن مهرعلیزاده» (رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی) محقق و «جمشید وزیری» به عنوان نخستین رئیس فدراسیون اسکیت جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. بعد از او «حلیم شرعی» و «فریبا محمدیان» عهده دار این مقام بودند تا در سال 96 «بهمن محمد رضایی» سکان هدایت این فدراسیون را بر عهده بگیرد.