امید

به گزارش امیدنامه، احسان محمدی در عصر ایران نوشت: «این شاید نخستین بار در تاریخ فوتبال ایران باشد که مردی سیاست‌چشیده روی نیمکت داغ مربیگری تیم ملی فوتبال ایران بنشیند. او را با شماره ۲۴ شالکه ۰۴ به خاطر می‌آوریم. تنومند و با اضافه‌وزنی که به چشم می‌آمد اما مانع از درخشش روی زمین و هوا نمی‌شد. هر بار گل می‌زد چنان شادی می‌کرد که انگار مهم‌ترین افتخار زندگی‌اش را به دست آورده است.

مارک روبر ویلموتس ۵۰ ساله بیش از هر اسم دیگری به نیمکت تیم ملی ایران نزدیک شده است. در توئیتر یک نفر نوشته بود: «فامیلمون که تو سفارت ایران در بلژیک کار می‌کنه گفته قراردادش نهایی شده!»

این که در عصر ارتباطات «فامیلشون» به منبع خبری تبدیل شود کمی شگفت‌انگیز است اما فدراسیون فوتبال به شدت در تلاش است تا مذاکرات علنی نشود و به نظر همه‌چیز پشت درهای بسته در حال پیگیری است. آنها حتماً برای این کار دلایل خاص خودشان را دارند، مردم و اهالی فوتبال هم توقع یک قرارداد دقیق با مربی دارند که بتواند خون تازه‌ای در رگ‌های فسرده فوتبال ایران بدواند.

ویلموتس را به طور خلاصه می‌توان این طور تعریف کرد:

۵۰ ساله، متولد بلژیک، قد ۱۸۳ سانتیمتر

سابقه بازی در باشگاه‌های مشهور: استاندارد لیژ بلژیک، شالکه ۰۴ آلمان و بوردوی فرانسه

سابقه ملی: ۷۰ بازی ملی / ۲۸ گل زده

سابقه مربیگری: شالکه ۰۴( موقت)، بلژیک و ساحل عاج

او در رده باشگاهی بازیکن درخشانی بود. هم جام حذفی آلمان را فتح کرد هم بلژیک، هم در لیگ اروپا پیروز شد و هم به عنوان بهترین بازیکن فوتبال جوان سال بلژیک معرفی شد. در چهار جام جهانی با بلژیک همراه بود، در سه جام جهانی به زمین رفت و در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ گلزنی کرد. هم مربی سال بلژیک شد و هم در سال ۲۰۱۵ جایزه گلوب‌ساکر را به عنوان بهترین مربی سال از آن خود کرد.

اما منتقدان می‌گویند کارنامه‌اش در بلژیک خوب نبود. او با نسلی از درخشان‌ترین بازیکنان تاریخ این کشور نتوانست افتخاری به دست بیاورد و با شکست مقابل ولز از یورو حذف شد و با ساحل عاج هم درخشان نبود و نتوانست آنها را به جام جهانی برساند.

از لحاظ فردی هم به نظر می‌رسد دست کم در زمینه بازیکن‌سالاری آن روی سکه کارلوس کی‌روش است. گفته می‌شود در اردوها برای ناینگولان، ستاره تیمش اتاق بالکن‌دار می‌گرفت که بتواند به راحتی سیگار بکشد. سه سال پیش گفت: «احساس می‌کنم که اگر ناینگولان را محدود کنیم و اجازه ندهیم ۵ یا ۶ سیگارش را در روز بکشد، او از عصبانیت اتاقش را به هم خواهد ریخت.»

این موضوع را با رفتار کی‌روش در برخورد با بازیکنان سرشناس مانند سیدمهدی رحمتی، هادی عقیلی، محمدرضا خلعتبری و … مقایسه کنید که چطور آنها را خط زد و هرگز اجازه بازگشت‌شان را نداد. این خبر شاید برای بازیکنان ایرانی که با قلیان رفاقتی دیرینه دارند یک «مژده» باشد اما این نگرانی را به همراه می‌آورد که او می‌تواند رختکن شلخته را مدیریت کند؟ بازیکنانی که از فشار سختگیری‌های کی‌روش آزاد شده‌اند با این رفتار لیبرالی ویلموتس کنار می‌آیند؟

ویلموتس بعد از بازنشستگی از فوتبال وارد سیاست شد. او در انتخابات فدرال ۲۰۰۳ به عنوان عضوی از حزب محافظه‌کار فرانسوی‌زبان، جنبش اصلاح‌طلبان (Mouvement Réformateur یا MR) در مجلس سنا انتخاب شد. در این عرصه اما ناموفق بود و در سال ۲۰۰۵ از سناتور بودن استعفا کرد و به فوتبال برگشت!

در روزهایی که «گفته شد» و «شنیده شد» به عنوان پرتکرارترین واژه‌های کنار تیم ملی مورد استفاده قرار می‌گیرند، برخی از مربیان ایرانی مانند مجید جلالی از این انتخاب استقبال کرده و گفته است فلسفه او با فوتبال ایرانی جور درمی‌آید. این شاید نشانه خوبی برای استقبال از سرمربی باشد که آب سیاست از گلویش پایین رفته اما بعید است بداند که پا به چه سرزمین عجایبی گذاشته است. هنوز هیچ چیز روشن نیست. نه ادعای قرارداد ۱/۵ میلیون دلاری و نه حرف‌های «فامیلشون در سفارت!»