- کد مطلب : 21374 |
- تاریخ انتشار : 19 مرداد, 1398 - 09:51 |
- ارسال با پست الکترونیکی
محمدرضا عارف: کسانیکه در اجلاسیه دوم از فراکسیون امید انتقاد کردند که چرا برای ریاست مجلس کاندیدا معرفی نکردیم حالا در اجلاسیه چهارم به دلیل معرفی کاندیدا انتقاد می کنند
به گزارش امیدنامه،رییس فراکسیون امید در مصاحبه با خبرگزاری برنا به سوالاتی درحوزه مجلس، لیست امید و عملکرد آن، بحث CFT و پالرمو و همچنین سخنان باهنر در مورد حصر پاسخ داد که در ادامه می خوانید:
باتوجه به اینکه در سال انتخابات قرار داریم، چقدر موافق مذاکره شورای نگهبان و اصلاح طلبان هستیید. هرچند کدخدایی اعلام کرده ما برای کسی فرش قرمز پهن نمی کنیم؟
انتخابات مهمی را در پیش داریم. فکر میکنم راهبرد همه جریانات سیاسی، مشارکت حداکثری مردم باشد. با توجه به شرایط کنونی و جنگ تمام عیار اقتصادی با ترامپ، نیازمند مشارکت حداکثری مردم در انتخابات اسفند ماه هستیم. انشاالله با همه توان و همه عقبه اصلاحطلبی در انتخابات شرکت خواهیم کرد.
تعامل یکی از راهبردهای همیشگی گفتمان اصلاحات بوده است. ما اهل تعامل هستیم و باورمان این است که با تعامل میتوانیم خیلی از مشکلات، مسائل و ذهنیتها را اصلاح کنیم؛ بنابراین در ساختار جدید شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان کارگروه تعامل را تشکیل دادهایم که اتفاقا مسئولیتهای این کار گروه بر عهده هیات رئیسه است.
تعامل این کارگروه هم با بخشهای حاکمیتی هم با جریانات سیاسی، برای ما اولویت دارد و قطعا یکی از نهادهایی که به طور جدی با آن وارد تعامل خواهیم شد، شورای نگهبان است. مبنای ما رعایت مرّ قانون در تایید صلاحیتها و بر اساس فرمایشات امام(ره) و مقام معظم رهبری است. امیدواریم با تعاملی که انجام خواهیم داد در بستن لیست با مشکلی مواجه نشویم و تایید صلاحیتها بر اساس ضوابط قانونی انجام بگیرد و همکاری خوبی را با هیاتهای اجرایی و هیات نظارت داشته باشیم که نتیجه آن حضور جدیتر، فعالتر و فراگیرتر مردم باشد.
پس از حذف مطهری از هیات رئیسه بیشتر انتقادات به سمت شما بود. یکی از فعالان اصلاح طلب به صراحت اعلام کرد، «به همت عارف، مطهری حذف شد». چقدر این انتقادات را می پذیرید؟
من تشکر میکنم از کسانی که انتقاد میکنند. انتقادپذیری در ذات گفتمان اصلاح طلبی است. وقتی میگوییم اصلاحطلب هستیم یعنی میخواهیم اصلاح کنیم و زمینه اصلاح هم انتقاد است؛ بنابراین نه تنها ما از بیان انتقادات ناراحت نمیشویم بلکه از آنها استقبال میکنیم و سعی میکنیم به انتقادات توجه کنیم. یکی از دلایلی که شورای عالی سیاستگذارای اصلاح طلبان در دور سوم دیرتر فعال شد، توجه به انتقادات بود.
در شورا بحثهای جدی مطرح بود. در جریان اصلاحات همگی بر پیشفرض اجماع توافق داشتیم؛ اما آیا شورای هماهنگی که از قبل وجود داشت میتوانست این اجماع را ایجاد کند؟ آیا شورای عالی سیاستگذاری راهکاری داشت؟ در نهایت به شورای عالی رسیدیم. شورای عالی که اکنون به صورت اجماعی تشکیل شده و خوشبختانه در ساماندهی استانها فعال شده و رابط بین استانها مشخص شدهاست. در پی آن هستیم که طی چند هفته آینده به انسجام برسیم. رویکرد ما هم رویکرد گفتمانی، اجماع و خرد جمعی است. گفتمان ما فردمحور نیست که بر اساس آن تنها یک نفر تصمیم بگیرد.
در فراکسیون امید برای تصمیمگیری در خصوص انتخابات هیات رئیسه سال چهارم کارگروهی داشتیم. رایزنیهایی در درون و بیرون مجلس انجام شد، همگی جمعبندی را در هیات رئیسه مطرح کردند، حضور هویتی و جریانی تایید شد و بعد در شورای مرکزی که مرکب از چهل نفر نمایندگان عضو فراکسیون است نیز مورد تایید قرار گرفت و بعد هم در مجمع عمومی.
بنابراین یک تصمیم جمعی بود نه فردی و یا محدود به چند نفر. طبیعتا باید همه اعضای شورا از جمله خود من مستقل از سلیقه فردیمان در برابر این تصمیم جمعی تمکین میکردیم. اما قرار نیست حضور در انتخابها همیشه همراه با برد باشد.
چون سال آخر مجلس بود، بحث دوستان متوجه تبیین و بیان هویت بود، هویت و ظرفیت اصلاحطلبی و اینکه جایگاهمان در مجلس مشخص بشود. چرا که افرادی که با لیست امید به مجلس آمده بودند وقتی به مناطق خود میرفتند همچنان خودشان را اصلاحطلب معرفی میکردند اما در مجلس رو در روی فراکسیون امید بودند و مقداری شفاف سازی صورت گرفت.
اولویت اول ریاست است بعد نواب است بعد اعضای دیگر هیات رئیسه و بعد کمیسیون ها. ما در این مسیر جلو رفتیم و طبیعتا پستهایی را از دست دادیم و پستهای جدیدی را توانستیم بگیریم.
اینکه تحلیلی بکنیم و تحلیلمان را تسری بدهیم به کل جریان اصلاحطلبی یا کل هیات رئیسه و دنبال انتخاب یک فرد خاص باشیم، اصلا با منش اصلاحطلبی سازگاری ندارد و هیچوقت این کار را نخواهیم کرد. حالا آن فرد چه پست خاص باشد چه فرد خاص، همه باید خودشان را با مسیر مساوات تطبیق بدهند.
نایب رئیسی که کاندیدای دو فراکسیون مشترک در سال گذشته بود از نایب رئیس، منتخب ما بود و فقط هفت الی هشت رای کمتر آورد.ایشان یک سال در مجلس کار کرد و نتیجه هم گرفت.
بنا نبود که ما به خاطر نایب رئیسی کاندیدای ریاست معرفی نکنیم مگر اینکه وارد ائتلاف میشدیم. ما از اول این مجلس موضع ائتلافی داشتیم، چون اعتقاد داریم که مجلس باید با خرد جمعی و با مشارکت فراکسیونها عمل کند اما انتظار نداشتیم که کسانی که با لیست امید به مجلس آمدهاند برای ائتلاف شرط بگذارند. میگفتند ما اهل ائتلافیم ولی خط قرمزمان رئیس است؛ خب اینکه ائتلاف نیست. اگر بناست که ائتلاف باشد باید درباره دوازده پست بحث کنیم و بر اساس منطق جلو برویم.
سال دوم جمعبندی ما این بود که کاندیدا ندهیم. بچههای اصلاح طلب در فضای مجازی برخورد تندی با این تصمیم اتخاذ کردند، به این معنا که شما هویتتان را کنار گذاشتید، حالا آن برخوردها چه شدند؟ ما در سال سوم و چهارم برای هویت خودمان آمدیم، طبیعتا در حد وزنی که در مجلس داریم مسائل را دنبال میکنیم و در نتیجه به خاطر بعضی ریزشهایی که با آن روبرو بودیم بعضی از پست ها را از دست دادیم.
با مشورت در انتخابات شرکت کردم
یکی از اصلاح طلبان ادعایی را مطرح کرده مبنی بر اینکه شما بدون مشورت و به تنهایی تصمیم برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس گرفتید؟
در هر انتخاباتی خواسته فردی یک اصل است، طبیعتا نمیشود شرکت در انتخابات را به کسی تحمیل کرد. کسانی که با من کار کردهاند میدانند که اهل رایزنی و خرد جمعی هستم و بدون مشورت و خرد جمعی هیچوقت کاری را انجام نمیدهم.
وضعیت پالرمو و CFT به کجا رسید؟ ظاهرا تمایلی به بررسی آن در مجمع تشخیص وجود ندارد؟
فضای اولیه بررسی این دو لایحه در مجمع فضای قابل قبولی بود که با بعضی از رفتارهای غیرمنطقی کشورهای غربی، موضع بعضی از اعضای مجمع هم با تغییراتی روبرو شد.
این بحث در پنج شش ماه اخیر به طور جدی در مجمع مطرح بوده است که آیا در شرایط تحریمی که با آن روبرو هستیم، الحاق به پروتکلهای بین المللی و به خصوص CFT و پالرمو به صلاح و به نفع ما است یا نه. بخشی از اعضای مجمع تلقیشان این بود که در این شرایط نباید ملحق شویم، چون ما میثاقشکن نیستیم و اگر به پروتکلی ملحق شویم حتما در چارچوب آن عمل خواهیم کرد بنابراین نمیخواهیم صوری عضو شویم و بعد کار دیگری بکنیم. فضای مجمع در جلسات اواخر سال گذشته، تقریبا منفی بود و روشن بود که اگر رایگیری صورت میگرفت، تصویب این دو لایحه رای نمیآورد.
تصویب این موضوع نیازمند رای دو سوم رای اعضا است. خوشبختانه با تدبیری که اندیشیده شد، رایگیری به تاخیر افتاد تا یک مقدار زمان بگذرد و ببینیم اروپا در مورد برجام و ساز و کار مالی جدیدی که مطرح کردند، چگونه عمل می کند تا متناسب با رفتار غرب تصمیمگیری کنیم. به همین دلیل این دو لایحه از دستور کار خارج شدند و الان در دستور کار کمیسیونها قرار دارد.
در حال حاضر بحث جدی زمان اعتبار مصوبات مجمع یوده که بحثی جدی است. قبلا زمان مصوبات مجمع زماندار نبود و این چالشی جدی محسوب میشد. در جلسهای که به خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم، ایشان فرمودند که احکام ثانویه باید مدتدار باشد.
بحث جدی ای، مجمع در چند جلسه اخیر داشت که خوشبختانه سامان خوبی گرفت. قرار شد برای برخی مصوبات مجمع مدت زمان، برای مثال 10 ساله در نظر گرفته شود. چون می دانید مصوبات مجمع را بر اساس آیین نامه داخلی مجمع، مجلس نمی تواند تغییر دهد خود مجمع هم نمی تواند. این مصوبات با اذن رهبری تغییر می کند. با این ترتیب دست مجلس در برخی مصوبات بازتر می شود.
CFT و پالرمو در جلسات آینده در دستور کار قرار میگیرد و با توجه به منافع ملی و فضای داخلی و خارجی امیدواریم که زودتر تعیین تکلیف شود.
آقای باهنر اداعا کردند برخی از حصر نان می خوردند شما هم با این ادعا موافق هستید؟
انتظار این است کسانی که دغدغه منافع ملی را دارند حالا در هر جریان سیاسی باشند برای حل مساله حصر کمک کننده باشند .من حل مسئله حصر را در راستای منافع ملی میدانم و امیدوارم هر چه زودتر شاهد تقویت و انسجام ملی باشیم.
افزودن نظر جدید