امید

به گزارش امید به نقل از پیام نو، از این میان روسای ۲۳ دانشگاه کشور تاکنون تغییر کرده اند. این حجم تغییرات، کمتر از تغییرات روسای دانشگاه ها در سال ۸۴ و ابتدای روی کار آمدن دولت نهم بوده است. با این وجود هجمه های رسانه ای به وزیر علوم و دیگر مسئولان این وزارتخانه کم و بیش ادامه دارد و صداوسیما در این میان پرچمدار شده است. هر چند این هجمه ها رو به تکرار گذاشته و غالبا اعتراضات بی مبنا و نخ نما را شامل می شود، نگاهی به برخی زوایای عملکرد دولت قبل در حوزه آموزش عالی، علت این هجمه ها را نشان می دهد.

آمارها و گزارش هایی که بعضا توسط مسئولان وزارت علوم یا روسای دانشگاه ها از تخلفات صورت گرفته در دولت قبل ارائه می شود، تکان دهنده است. گرچه این گزارش ها در میان انبوه اخباری که رسانه ها از مشکلات کشور بازتاب می دهند و گاه توسط رئیس جمهور و وزراء اعلام می گردد، گم می شود؛ اما تاملی اندک در تخلفات صورت گرفته در حوزه اعطای بورسیه ها، استخدام ها و جذب ها، تخلفات مالی، محدودیت ها و برخوردها با اساتید و دانشجویان حاکی از ویرانه ای است که مدیران دولت قبل برای مسئولان فعلی وزارت علوم بر جای گذاشته اند. این خود نشان دهنده شدت عملکرد تاسف بار مدیران قبلی و رسوایی هایی است که در صورت انتشار گزارش کامل عملکرد وزارت علوم در دولت قبل به بار خواهد آمد.

نمونه اعلای آن وضعیت اسف‌بار دانشگاه علامه طباطبایی بود که آش را به قدری شور کرده بود که صدای اصولگرایان را نیز بلند کرده بود. نمونه دیگر و تا حدی پیچیده آن دانشگاه تهران است. فرهاد رهبر رئیس دانشگاه تهران در طول ماه های گذشته تمامی تلاش خود را به کار گرفته تا کرسی ریاست را حفظ کند و ماموریت های خود را به اتمام برساند. انتصاب ها و عزل و نصب های ماه های اخیر در دانشگاه تهران همه را به شوک واداشته و دانشگاه را در وضعیتی معلق قرار داده است.

دکتر رهبر در ماه های گذشته روسای چند دانشکده و پردیس را به همراه برخی معاونین و برخی مدیران کل تغییر داده است. این تغییرات خاصه حوزه مالی و اداری و منابع انسانی دانشگاه را هدف قرار داده و نشان دهنده تغییراتی است که قرار است در هفته ها و ماه های آتی اعمال شود. آقای «ج.س» در دوره اخیر به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران در آمده و اکنون معاون معاونت مالی و اداری دانشگاه را در اختیار گرفته است. وی معاون اسبق دانشگاه شهرکرد بوده و از سال ۸۶ تا ۹۰ ریاست دانشگاه کاشان را عهده دار شده و سپس معاون پارلمانی کامران دانشجو وزیر علوم سابق بوده است. عملکرد وی در دانشگاه کاشان به گونه ای بوده که با برجسته سازی فعالیت های عمرانی و توسعه ای و اعمال سیاست های مداخله جویانه و محدودکننده، عملا دانشگاه کاشان را تبدیل به حیات خلوت مالی برخی فعالیت های وزارت علوم کرده است. به اعتقاد برخی فعالان، حتی پس از انتصاب وی به معاونت وزارت علوم و جایگزین شدن دکتر کتابی به جای وی، این فرد همچنان رئیس در سایه دانشگاه کاشان محسوب می شود. شاهد این مدعا تلاش های شتابزده دکتر کتابی برای تغییر مدیران دانشگاه و حمایت «ج.س» از وی برای حفظ کرسی ریاست در هفته های اخیر است.

به نظر می رسد آنچه مدیران سابق آموزش عالی را وادار به دست و پا زدن برای بقاء کرده، ضرورت حفظ منافع و جلوگیری از رسوایی های مکرر در افشای تخلفات است. فشارهای وارده به وزیر علوم و دیگر مسئولان این وزارتخانه تاکنون نتیجه داده و تغییر ریاست دانشگاه تهران و برخی از دیگر دانشگاه های مهم کشور رخ نداده است. رئیس دانشگاه تهران از یک سو تلاش کرده با گماردن مدیران ضعیف و تابع دستورات، برنامه های خود را به پیش برده و پرونده های روی زمین مانده را تعیین تکلیف کند و از سوی دیگر به روش های مختلف برکناری خود را به استیضاح دکتر فرجی دانا پیوند بزند. به گونه ای که این مسئله از سوی برخی نمایندگان مجلس مطرح شده و موجب به تعویق افتادن اعزام هیئت ارزیابی به دانشگاه تهران و به تبع آن به تاخیر افتادن تغییر ریاست این دانشگاه شده است. این در حالی است که وزارت علوم باید در راستای سیاست دولت تدبیر و امید و رویکرد دکتر روحانی مبنی بر اینکه باید به مردم بگوید چه تحویل گرفته است، عمل کند و با بررسی دقیق عملکرد روسای برخی دانشگاه ها در دولت قبل، اقدام به انتشار گزارش تخلفات و اطلاع رسانی به مردم کند تا بخش مهمی از این مسائل حل شود.