امید

انتخابات ٨٨ پایان یافت و کسی فرصت دفاع نداد، سه سال و نیم خارج از کشور بودم و هرچه خواستند از طریق رسانه هایشان به خورد افکار عمومی دادند، برگشتم و ٨٤ روز در انفرادی بودم اما آنجا هم نگذاشتند پاسخی به این همه ناروا دهم و کارشناسان! هرچه خودشان فکر می کردند و در آرزوهایشان بود می گفتند.

حالا به قول یک خبرگزاری اصولگرای وابسته به فلان نهاد پس از نزدیک به ٧٠٠ روز سکوت، وعده های متعدد دادسرا در باره ی برطرف شدن ایرادهای سنگین مورد نظر قاضی و برگزاری دادگاه و صدها مصیبت دیگر، فردا (شنبه) می روم که در برابر بیست سال دروغ از خود دفاع کنم.

خوشحالم که با گذشت این همه سال، فرصتی نصیب شده تا سرانجام افکار عمومی بدانند مهدی هاشمی کیست و چه کرده و با او چه کرده اند. آنگاه مردم می توانند قضاوت کنند دروغگو کیست و چرا پنج سال همه ی دستگاه های تبلیغاتی یک جناح بسیج شدند تا اثبات کنند هاشمی و خانواده اش فلان اند و بهمان اما نتوانستند.

صبحگاهان زمان قضاوت افکار عمومی است و اکنون که از نیمه شب عبور کرده با تبسمی در اندیشه ی این فرصت طلایی هستم