امید

نظر آقاي حدادعادل اساسا سرفصل تازه‌اي در مديريت کلان کشور و خاورميانه گشود. ناظران بين‌المللي معتقدند فلسفه جهان به قبل و بعد از اين نظريه تقسيم شده است. بر اساس همين نظريه، نظر باقي فلاسفه، استادان و دانشمندان را جويا شديم؛

جواد ظريف گفت: اشتون را بايد خوب اداره کرد.
اديسون گفت: برق را بايد خوب اداره کرد.
مصدق گفت: نفت را بايد خوب اداره کرد.
رضازاده گفت: وزنه را بايد خوب اداره کرد.
مشايي گفت: احمدي‌نژاد را بايد خوب اداره کرد.
رييس اداره گفت: اداره را بايد خوب اداره کرد.
عالمي گفت: آمبولانس را بايد خوب اداره کرد.

پس از آغاز جنبش خوب‌اداره‌کردن سراسر جهان، نظريه‌پردازان، فلاسفه و مسوولان جهان با حمل پلاکاردهايي گفتند: ما اداره هستيم. نوام چامسکي نيز در حالي که پيراهنش را در تنش مي‌دريد، فرياد زد: همه فلاسفه تا الان مانده بودند که جهان را چطور بايد اداره کرد، که پايه اصلي پاسخ به اين مساله، در این نظر مستتر است که مي‌گويد آموزش‌و‌پرورش را بايد خوب اداره کرد.

به‌راستي چرا بشر جهان را خوب اداره نمی‌کند؟ بياييد همه خوب اداره کنيم و با خوب‌اداره‌کردن، ادارات خوبي بسازيم و جهان را تبديل به يک اداره خوب کنيم که خوب اداره مي‌شود.

گفتني است تعداد زيادي از فلاسفه که از درک چنين نظري عاجز بودند، بر اثر فشار وارده از دانش خارجه، به قلب و مغزشان فشار آمد و پس افتادند.