امید

در حالی که دولت راستگرای هاشمی دوره اوج قدرت سیاسی موتلفه در سپهر سیاسی ایران به شمار می‌رفت، سران موتلفه بعد از وفات عسگراولادی، بر سر دو راهی ماندن یا عبور از هاشمی راه اول را برگزیدند و طبل رادیکالیسم را به نوای اعتدال ارجح دانستند. سخنان موتلفه علیه اعتدال‌گرایان تا آنجا دامن گستراند که حتی هاشمی رفسنجانی نیز مخاطب حملات قرار گرفت.

به گزارش ایلنا، به نظر می‌رسد نبی حبیبی که بر خلاف پیشینیان یک نظریه‌پرداز سیاسی نبود، مدتی است که در دام جریان‌سازی اصولگرایان تندرو علیه دولت اعتدالی گرفتار شده و برخلاف عسگراولادی او به سمت تندروها غلطیده تا تفاوت موتلفه حبیبی با موتلفه عسگراولادی بیش از پیش مشخص شود.

هر چند حزب موتلفه به عنوان یکی از مهمترین تشکل‌های سیاسی جریان راست محافظه‌کار در کنار جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و گروهی از احزاب اقماری تحت عنوان ائتلاف پیروان خط امام و رهبری به فعالیت سیاسی می‌پردازد، با این حال ، برخلاف تشکل‌های راست رادیکال، در هفت سال اخیر، هیچ چهره برجسته جدیدی به جامعه ایران معرفی نکرده است و پیرمردهای آن نیز توانایی جذب آرای مردم برای ورود به مجلس را ندارند.

شاید به همین دلیل است که ریش‌سفیدان و سنتی‌های حزب برای ادامه حیات و فعالیت خود بالاجبار به جبهه‌ای نزدیک می‌شوند که نزدیک به دوسال پیش در پذیرش نماینده آنان در جبهه متحد اصولگرایی و کاندیداهای آنان در فهرست انتخاباتی‌ خود، مخالفت می‌کردند.

موتلفه که زمانی به خاطر شعار اعتدال از سوی جوانان اصولگرا سرزنش می‌شد، درست  زمانی سراغ پرچم تندروری رفته است که در میان مردم تندروری محکوم است و پایگاه تندروها روز به روز در حال فروپاشی است.

موتلفه که روزگاری جملات شهید بهشتی درباره قداست تحزب را به در و دیوار اتاق‌های حزبی خود می‌زد، شاید با آموزه‌های مصباح یزدی که اختلاف شدیدی با شهید بهشتی داشت، ناچار باشد روش و الگوی جدیدی برای معرفی تفکر سیاسی خود پیدا کنند.