امید

درحالی‌که منطق اقتصاد برای برون‌رفت از شرایط کنونی و مثبت‌شدن نرخ رشد اقتصادی، اتخاذ تصمیمات قاطع در راستای توقف پروژه‌ها و طرح‌های پرهزینه و فاقد توجیه اقتصادی  را ضروری می‌سازد، اما از دیگر سو، ملاحظات سیاسی و اجتماعی ناظر بر اجرای این طرح‌ها که عمدتا در چارچوب سیاست پویولیستی دولت سابق اتخاذ شده و معطوف به جلب حمایت توده‌ها و طبقات پایین بوده‌اند، دولت را در متوقف‌کردن این طرح‌ها که لاجرم به ازدست‌رفتن برخی حمایت‌ها از دولت جدید می‌انجامد دچار محدودیت و دودلی می‌کند.

اگر به وزن و درصد آرای رییس‌جمهور در انتخابات اخیر دقت کنیم و این نکته مهم را نیز در نظر بگیریم که دولت جدید به‌عنوان دولتی نخبه‌گرا از پایگاه گسترده اجتماعی کمتری برخوردار است، و با عاریه‌گرفتن حامیان واجد پیوند ارگانیک با دیگر نیروهای سیاسی به پیروزی دست یافته است و به‌هرحال همانند هر دولتی در این شرایط و در ادامه روند کار خود نیازمند فراهم‌کردن پایگاه اجتماعی برای خود است، در آن‌صورت رمزگشایی از تردیدهای دولت تدبیر و امید این دولت در اتخاذ تصمیمات بزرگ و اجرای خط‌مشی‌های اساسی آسان‌تر خواهد بود.