امید

این که توافق ژنو چگونه می تواند منجر به این همه اتفاقات عجیب و غریب شود به طوری که حتی علیه اسلام هم کودتا صورت بگیرد، مساله ای است که خود مدعیان باید پاسخش را بدهند. عجالتاً ضمن احترام به مخالفان توافق نامه ژنو که دلواپس سانتریفیوژها هستند ، چند کلمه ای با دلواپسان ژنو می گوییم ، هر چند که می دانیم بسیاری، در ورای دلواپسی از توافق ژنو ، عزادار منافعی هستند که با عادی شدن تدریجی روابط ایران با جهان، از دست می دهند.

آقایان دلواپس توافق ژنو که روز تا شب "ژنو ، ژنو" می کنید!
فکر می کنید چند درصد مردم مثل شما می اندیشند و شب و روزشان "ژنو" است؟! باور کنید که مردم ، دلواپسی های بزرگ تری دارند و اکثرشان هر روز خدا، درگیر ایجاد تعادل بین دخل و خرج هایشان هستند و همواره از تورم بازمانده از دولت مورد علاقه تان، عقب ترند.
خیلی هایشان هم دلواپس این هستند که اگر سر سال ، صاحبخانه بر رقم رهن و اجازه بیفزاید ، از کجا بیاورند؟

مردم دلواپس بیکاری جوانان شان هستند. نان آوران زیادی در دورانی که رئیس جمهور محبوب تان مشغول مدیریت جهانی به سبک شاخ و شانه کشیدن برای این و ان بود ، ازکار بیکار شدند؛ چرا ؟ چون کارخانه ها و کارگاه ها یکی پس از دیگری تعطیل شدند و کرور کرور انسان که تا دیروز ، لقمه نانی به دست می آوردند، تبدیل شدند به بیکاران شرمنده زن و بچه.

دلواپس های عزیز ژنو! سری به بیمارستان ها بزنید و ببینید که بسیاری دلواپس آنند که عزیزانشان به خاطر گران بودن خدمات درمانی از دست نروند. دلواپس پیدا کردن داروهایی هستند که تا قبل از تحریم ها ، در همه داروخانه ها بود و اکنون باید به چند برابر قیمت از دلالان بخرند ، آن هم باشد یا نباشد!
راستی آقایان دلواپس! تا کنون کسی از اعضای خانواده شما به خاطر پیدا نشدن دارو جان خود را از دست داده است؟ حتماً پاسخ شما منفی است و خدا را شکر ؛ اما در جریان باشید که خیلی های دیگر عزادار شده اند و کارشان از دلواپسی هم گذشته است.

مردم دلواپس اعتیادند و از این که می بینند روز به روز سن اعتیاد پایین می آید و هر روز فرزندانی از این ملت ، گرفتار انواع مواد مخدر سنتی و صنعتی می شوند، سخت نگرانند.

مردم دلواپس امنیت شان هستند وقتی می بینند که زورگیرها از خیابان های تهران تا مرزهای جنوب شرقی کشور ،تهدیدشان می کنند.

مردم دلواپس این هستند که با وضعی که درست شده است ، زنان و دخترانشان مورد آزار بیماران جنسی که در سراسر شهر پراکنده شده اند ، قرار نگیرند.

مردم دلواپس کاهش سطح علمی دانشگاه هایشان هستند و می دانند که با آنچه بر سر دانشگاه ها آمده ، تا چه اندازه سطح علمی اکثر پزشکان و مهندسان و حقوقدانان و سایر فارغ التحصیلان دانشگاهی تنزل می یابد و دودش به چشم مردم می رود.

مردم دلواپس خودروهایی هستند که به چند برابر قیمت جهانی به آنان فروخته می شود و چند برابر خودروهای جهان ، مصرف می کنند و نهایتاً یا آتش می گیرند و یا در تصادفات ، حافظ جان سرنشینان نیستند. مردم دلواپس آنند که اگر بخواهند یک سفر هوایی یک ساعته داشته باشند آیا سالم خواهند رسید یا نه؟
آنها دلواپس ارزش پول ملی شان هستند و نگرانند که اندک سرمایه هایشان با سوء مدیریت مسوولان ، به باد فنا برود کما این که در دورانی که کاسبان تحریم ، یکه تازی می کردند، ظرف چند ماه ، ارزش دارایی های ریالی مردم ، یک سوم شد.

مردم دلواپس سلامت مواد غذایی و حتی آبی که می خورند هستند و می دانند که حتی خیلی از میوه و سبزی هایی که می خورند، آلوده به سموم غیراستانداری هستند که در دراز مدت به انواع سرطان ها مبتلایشان می کند. مردم به شدت ، دلواپس سونامی سرطان ها هستند که هر روز جان عده زیادی را می گیرد.

مردم دلواپس هوایی هستند که شب و روز تنفس می کنند و انواع آلودگی ها و ذرات معلق را وارد ریه هایشان می کنند و نمی دانند این هوای آلوده ، کی و کجا بر زمین شان خواهد زد؟

مردم دلواپس خیلی چیزهای دیگر هستند، آنقدر زیاد که نه این نوشتار و نه هیچ مکتوب دیگری نمی تواند همه شان را احصا کند.

آقایانی که دلواپس ژنو هستید! خوش به حالتان که فقط همین یک دلواپسی را دارید. خدا شما و همه ما را به راه راست هدایت و بین شما و مردم ، قضاوت کند.