امید

. به گزارش امیدنامه به نقل از «اعتماد» در حالي كه در جبهه اصولگرايان صحبت از اتحاد و تشكيل شوراي هماهنگي براي انتخابات مجلس است اما در نشست‌هاي داخلي همچنان اختلاف‌ها وجود دارد. بعد از تصويب برجام در مجلس و مديريت خاص علي لاريجاني براي به تصويب رسيدن آن از يك‌سو و تلاش جبهه پايداري در مجلس نهم براي عدم تصويب آن يا اعمال نظر در برخي از بندهاي آن از سوي ديگر، شكاف در اردوگاه اصولگرايان بيشتر شد و موضع‌گيري دو گروه «فراكسيون رهروان ولايت» و «اصولگرايان» سبب شد كه اين اختلافات علني شود. به‌طوري‌كه بهروز نعمتي، عضو هيات رييسه فراكسيون رهروان ولايت در «گفت‌وگو» با «اعتماد» اظهار داشت: «در روند بررسي برجام در خصوص انتخاب اعضاي كميسيون و نگارش گزارش نهايي كميسيون با فراكسيون اصولگرايان صحبت كرديم و حتي به توافق هم رسيديم اما نمي‌دانم چرا تا كار به مرحله اجرا مي‌رسيد، آنها زير حرف خود مي‌زدند، حتي در شب راي‌گيري كليات طرح برجام، در دفتر آقاي لاريجاني جلسه گذاشته شد و توافقات هم صورت گرفت اما نمي‌دانم چرا هر وقت ما توافق مي‌كرديم، فردا آنها زير حرف خود مي‌زدند.» با اتفاقاتي كه در مجلس رخ داد و عملا دو گروه اصولگرايان سنتي و جديد رودر‌روي هم قرار گرفتند، معادلات در جبهه اصولگرايان به هم خورد و حتي آن شوراي هماهنگي كه محمدرضا باهنر، نايب‌رييس مجلس در نشست خبري خود زمان آن را نيمه مهر ماه اعلام كرده بود، تشكيل نشد. درست بعد از اين اتفاقات بود كه حزب موتلفه اسلامي كنگره خود را تشكيل داد. تا قبل از اين اتفاقات مديران حزب موتلفه، زمان زيادي را براي مديريت كردن نواصولگرايان يعني پايداري‌ها و ايثارگران هزينه كردند كه همين مساله در برخي مواقع با نارضايتي برخي اعضاي حزب موتلفه و ديگر گروه‌هاي اصولگراي مخالف نواصولگرايان واقع شد. اين تلاش مديران حزب موتلفه براي همراه كردن نواصولگرايان (پايداري و ايثارگران) در حالي است كه حزب موتلفه در ادوار گذشته همواره اصلي‌ترين حامي مالي اصولگرايان در بزنگاه‌هاي انتخاباتي بوده است. اين مساله البته براي موتلفه بي‌هزينه نبوده و همان‌گونه كه اردوگاه اصولگرايان در اين سال‌ها چندپاره و دچار واگرايي‌هاي جدي‌اي شده، آنها را هم دچار شكاف‌هايي كرده كه مديريت و ساماندهي آن براي رهبران حزب موتلفه كاري سخت و دشوار بوده است. شايد يكي از جدي‌ترين مشكلات متولد شده به تبع اختلافات دروني سياسي و تفاوت رويكردها بحران مالي‌اي است كه گريبانگير حزب موتلفه شده تا جايي كه محمد‌نبي حبيبي، دبيركل اين حزب در سخنراني خود در يازدهمين مجمع عمومي اين حزب بلافاصله اعلام كرد كه با رحلت حبيب‌الله عسگراولادي حزب موتلفه دچار بحران مالي شد. شايد زير پوست اين حرف حبيبي كاهش كمك اسدالله عسگراولادي با رحلتش برادرش به موتلفه باشد اما سوي ديگر بحران مالي موتلفه بي‌ترديد مرتبط با اختلافاتي است كه درون نهادهاي سرمايه‌ساز احزاب اصولگرا از جمله حزب موتلفه به وجود آمده كه نمونه‌اي از اين اختلافات همنشيني با گروه‌هاي نو اصولگرايي همچون پايداري و ايثارگران است.

شايد مهم‌ترين علت فاصله موتلفه از اصولگرايان سنتي (كه امروز در مجلس آنها حامي دولت شده‌اند) انتخابات سال گذشته اتاق بازرگاني تهران باشد. در اوايل انقلاب، امام(ره) طي حكمي امورات اتاق بازرگاني تهران را به دست علا ميرمحمد صادقي سپرد و از آن زمان تا دو سال گذشته، رياست اين پارلمان بخش خصوصي همواره در دستان اعضاي موتلفه بوده است. در انتخابات سال گذشته با توجه به جو عمومي كشور و نارضايتي‌اي كه فعالان اقتصادي از تصميم‌هاي دولت نهم و دهم داشتند، اعضاي موتلفه در گروه‌هاي مختلف پخش شدند تا جايي‌كه در ظاهر اسدالله عسگر‌اولادي مقابل آل اسحاق يا خاموشي در برابر ميرمحمد صادقي قرار گرفت. اصلاح‌طلبان نيز با ليدري بهزاديان و مهرعليزاده، اميد زيادي براي كسب اكثريت در پارلمان بخش خصوصي داشتند اما در روز اعلام نتايج نه اصلاح‌طلبان برنده بودند و نه موتلفه‌اي‌ها بلكه اين طيف سومي بود كه اكثريت به دست آوردند؛ مهدي جهانگيري (برادر اسحاق جهانگيري) و پدرام سلطاني. نتيجه اين انتخاب نشان از آن داشت كه اينجا هم دولتي‌ها با شعار اعتدال سكان امور را به دست گرفتند و براي نخستين‌بار در طول تاريخ اين مجموعه، دست موتلفه از تمام بخش‌هاي اتاق بازرگاني كوتاه ماند. همين امر سبب شد كه نخستين نارضايتي اين حزب متشكل از بازاري‌ها از دولت رقم بخورد؛ حزبي كه برخي اعضاي برجسته آن امورات اقتصادي خود را در اين نهاد مهم اقتصادي دنبال مي‌كنند. حالا اين پرسش مطرح مي‌شود كه اگر مديران حزب موتلفه بخواهند براي افزايش ضريب همگرايي اصولگرايان به جلسات همنشيني و انتخاباتي‌شان با پايداري‌ها و ايثارگراني‌ها ادامه دهند چه سرنوشت و آينده‌اي را با توجه به رويكرد منفي چهره‌ها و گروه‌هايي همچون علي لاريجاني جامعه روحانيت مبارز براي اين حزب پرسابقه مي‌توان متصور بود؟ دو پاسخ را مي‌توان براي اين پرسش متصور بود:

فرضيه اول: اگر مديران حزب موتلفه تصميم به ادامه همكاري با نو‌اصولگرايان بگيرند و از ديگر اصولگرايان جدا شوند بي‌ترديد بايد همچون پايداري‌ها و ايثارگراني‌ها فاصله‌شان با دولت را بيشتر كنند. پيوستن موتلفه به پايداري و ايثارگران، عملا اصولگرايان سنتي را دچار بحراني اساسي خواهد كرد و شناسنامه جديدي را براي اصولگرايان خواهد ساخت. حمايت معنوي آيت‌الله محمدتقي مصباح‌يزدي از جبهه پايداري، قدرت رسانه‌اي ايثارگران و پشتوانه مالي موتلفه تبديل به مثلث موثري در انتخابات مي‌شود كه مي‌تواند بحران‌هاي جدي‌اي را در انتخابات براي ديگر اصولگرايان به وجود آورد. با عملياتي شدن چنين فرضيه‌اي، اصولگرايان با چهار ليست وارد انتخابات خواهند شد. ليست اول متعلق به شوراي هماهنگي اصولگرايان منهاي سه حزب موتلفه، پايداري و ايثارگران، ليست دوم متعلق به اين سه حزب، ليست سوم متشكل از علي لاريجاني و حاميانش و ليست چهارم را مي‌توان تركيبي از جامانده‌هاي ليست فراگير اصولگرايان و احمدي‌نژادي‌ها دانست. انتشار همين چهار ليست بي‌ترديد مشخص است كه چه سرنوشتي را براي اصولگرايان رقم خواهد زد.

فرضيه دوم: مديران حزب موتلفه پس از برگزاري ٥٠٠ ساعت جلسه مشترك با پايداري‌ها و ايثارگراني‌ها به اين امرآگاهي يافته‌اند كه آنها به هيچ‌وجه ممكن سقف مطالبات انتخاباتي و سياسي خود را پايين نياورده و همچنان درصدد دريافت بيشترين امتياز از اصولگرايان به نمايندگي حزب موتلفه هستند. اينچنين است كه موتلفه‌اي‌ها راه خود را از نو‌اصولگرايان پايداري و ايثارگران جدا خواهند كرد و تمام توان سياسي و مالي خود را در شوراي هماهنگي اصولگرايان يا همان اصولگرايان سنتي هزينه خواهند كرد. با قطع ارتباط موتلفه با ايثارگران و پايداري، اصولگرايان سنتي از موقعيت بهتري برخوردار خواهند شد. از سوي ديگر ليست پايداري‌ها و ايثارگراني‌ها براي انتخابات مجلس بدون حضور موتلفه شانس زيادي براي موفقيت نخواهد داشت. از همين رو اگر موتلفه را يك متغير مهم در اردوگاه اصولگرايان به‌شمار آوريم، چرخش و گردشش در اردوگاه اصولگرايي مي‌تواند موقعيت ديگر گروه‌ها و احزاب اين جريان سياسي را دچار مواهب و مصايب زيادي كند. اين درحالي است كه در طرف ديگر جامعتين هنوز درگير اختلافات بين اعضاي خود است و درحالي كه حجت‌الاسلام تقوي از حضور حسن روحاني و ناطق نوري در جلسات استقبال مي‌كند جعفر شجوني كه جزو مهمانان كنگره موتلفه بود، گفته است كه رييس‌جمهور را به جلسه راه نخواهد داد. از سوي ديگر فراكسيون رهروان ولايت هنوز تكليف خود را مشخص نكرده است و معلوم نيست كه آيا اين فراكسيون در قالب حزب بخواهد در بيرون از مجلس فعاليت‌هاي سياسي خود را ادامه دهد يا خير؛ امري كه كاظم جلالي، رييس اين فراكسيون در مجلس پاسخ آن را به هفته‌هاي آينده موكول كرده است. اما چيزي كه مشخص است اينكه جبهه پايداري در خارج از مجلس قدرت و نفوذ خيلي كمتري دارد. با توجه به روند فوق بايد ديد در اين بين، اصولگرايان سنتي كه اكنون ديگر آن وزن سياسي قبل را ندارند، كدام طرف را انتخاب مي‌كنند چون به‌طور حتم به تنهايي نمي‌توانند در انتخابات آينده مجلس تاثيري داشته باشند.