امید

 روزنامه الکترونیک امید ایرانیان نوشت: الوین تافلر که خیلی‌ها او را پیشگوی قرن بیست و یکم می‌دانند کتابی دارد تحت عنوان جابجایی قدرت. این متفکر در بخشی از کتاب خود که به جانشینی مفاهیم نو به جای مفهوم‌های قبلی در چهارچوب قدرت می‌پردازد در بخشی از نوشته‌هایش به تغییر نگاه جامعه امریکا در سال‌های 1960 تا 1970 به پزشکان این کشور اشاره می‌کند. او پزشکان را پادشاهان سفید پوشی می‌داند که بعد از روی کار آمدن برنامه‌های پر تکرار و فراوانی که تلویزیون‌های آمریکا درباره پزشکی و خوددرمانی ساخته شد قدرتشان را تا حدود زیادی از دست دادند. تا پیش از آن این گروه قدرتمند با نوشتن دستخطی که از روی عمد برای مردم عادی ناخوانا بود و با به کار بردن اصطلاحاتی که خیلی از همان مردم درباره‌اش اطلاع چندانی نداشتند دور خود دژ محکمی کشیده بودند و به نوعی حکمرانی مشغول بودند. پخش آن برنامه‌ها اما شرایط را تا حدود زیادی تغییر داد. حالا مردم می‌توانستند در مورد تجویز فلان مسکن یا بهمان داروی آرامبخش با پزشکشان مشاجره کنند و از او بخواهند آنچه مضرات کمتری دارد را ترویج کند. از نظر تافلر بزرگ، همه این اتفاقات موجب شد دوران پادشاهی نسبتاً بلند مدت سلاطین سفید پوش در جامعه آمریکا به پایان برسد. او در بخش‌هایی از کتاب خود این گمانه زنی را مطرح می‌کند که احتمالاً اتفاقاتی از این جنس در کشورهای دیگر هم روی می‌دهند؛ ولو با یک گپ زمانی.

اولین جرقه با کار مدیری زده شد

به نظر می‌رسد مجموعه در حاشیه یکی از اولین برنامه‌های تلویزیونی ساخته شده در صدا و سیما است که واکنش تند پزشکان را بر انگیخت. پس از پخش این مجموعه تلویزیونی طنز که کارگردانی‌اش به عهده مهران مدیری بود، رییس کل سازمان نظام پزشکی نسبت به تخریب رابطه پزشک و بیمار و عواقب هرگونه واکنش احتمالی جامعه پزشکی به نهادهای امنیتی و قضایی هشدار داد.

 در بخشی از نامه دکتر علیرضا زالی خطاب به رییس وقت سازمان صدا و سیما (دکتر سرافراز) آمده بود: «بزرگنمایی و استفاده از اشارات شیرین اگر به درستی استفاده شود موجبات بهجت درونی و نشاط را ایجاد می‌کند، اما نه ساخت سریال به ظاهر طنزی که در آن پزشکان به نحوی به سخره گرفته می‌شوند که تصویری غیرمنصفانه و همراه با لودگی از آن‌ها نمایش داده می‌شود که نه فایده‌ای در اصلاح امور دارد و نه سبب ساز شادی است.»

 زالی در بخش دیگری از نامه‌اش به اعتمادی که جامعه ایرانی در مواجهه با پزشکان از خود بروز می‌دهند هم اشاره کرده بود: «لازم به یادآوری است که مردم به پزشکان خود اعتماد دارند و این جزئی از فرهنگ ایرانی است که حتی نه فقط در مشکلات درمانی که در برخی مسائل زندگانی شخصی نیز پزشک را محرم خود دانسته و او را طرف مشورت قرار می‌دهند و هرگونه تخریب در این رابطه بیش از آنکه پزشک را متضرر کنند اثری به مراتب بیشتر بر بیماران و مردم خواهد داشت».

آتش زیر خاکستر

آن روزها گذشت و گذشت و نوبت به پرونده پزشکی عباس کیارستمی کارگردان نامدار ایرانی رسید. احتمالاً کسانی که اخبار را پیگیری می‌کنند از انتقاد ضریح مهرجویی به پزشکانی که کیارستمی در ایران تحت معالجه آنها بود آگاهند. پس از آن یکی از پزشکان بیمارستان جم با در دست گرفتن پلاکاردهایی که بخشی از آن‌ها حقیقتاً توهین آمیز بودند بر آتش ماجرا دامن زد. در ادامه هم برخی از بازیگران و چهره‌های شناخته شده سینمای ایران در یک تجمع اعتراضی تأیید نشده از سوی کسانی که پیگیری پرونده کیارستمی را به عهده داشتند جلوی بیمارستان جم حاضر شدند. در این بین نامه‌های زیادی از سوی هنرمندان به پزشکان و بالعکس نوشته شد و هر کدام از آن‌ها هم بر بیش از پیش برآتش ماجرا را برافروخت.

ماجرای کارگردان مستند «من ناصر حجازی هستم»

در حالی که مسئله قصور پزشکی در پرونده عباس کیارستمی پرحاشیه‌ترین موضوع چند هفته سینمای ایران بوده و حواشی آن به نزاعی صریح بین جامعه پزشکان و سینماگران منجر شد حالا خبر می‌رسد در پی بستری شدن نیما طباطبایی کارگردان مستند «من ناصر حجازی هستم» به علت عارضه مغزی، پزشکان بیمارستان بهمن حاضر به جراحی او نشده‌اند. آیا این آغاز یک جدال خطرناک است؟

رؤیا تیموریان خویشاوند نزدیک نیما طباطبایی کارگردان مستند «من ناصر حجازی هستم» که دو روز پیش به دلیل عارضه مغزی در بیمارستان بهمن بستری شد یکشنبه درباره حال و روز این کارگردان جوان گفته بود: خواهرزاده‌ام دو روز پیش به دلیل سردردهای شدید به بیمارستان مراجعه کرد اما متاسفانه به جز داروهای مسکن هیچ درمان دیگری برایش در نظر نگرفتند. ولی بعداً طبق تشخیص پزشکان مشخص شد او به عارضه تومور مغزی دچار شده و قرار بود امروز تحت عمل جراحی قرار بگیرد اما از شب گذشته هیچ جراحی بر بالینش حاضر نشد و ما با کمک دکتر برزویه پزشک بیمارستان ایرانمهر توانستیم او را به این بیمارستان منتقل کنیم. در حال حاضر با پیگیری مجدانه پرسنل، آزمایش‌های لازم گرفته شده و منتظر جواب هستیم تا در اسرع وقت بیمارمان را به اتاق عمل ببرند.

تیموریان با اشاره به اینکه مادر نیما طباطبایی ایران نیست، بیان کرد: در این دو روز شرایط بسیار سختی بر ما گذشت و من از دکتر برزویه و همه کسانی که در بیمارستان ایرانمهر هستند نهایت تشکر را دارم که با ما همکاری کردند. متاسفانه بیمارستان بهمن با ما نامهربانی کرد و کمک‌های بابک برزویه عکاس مطبوعاتی و پدرشان به دادمان رسید.

روایت دیگری از یک ماجرا

نیما طباطبایی مستندساز جوان کشورمان دچار عارضه مغزی شد ولی جراحی او با حواشی همراه بود. این کارگردان جوان درپی عارضه مغزی به یکی از بیمارستان‌های غرب تهران منتقل شد که بنا به شنیده‌ها تا نیمه شب دیشب، به رغم وخامت حالش هیچ پزشکی حاضر به عمل او نشد. به گفته نزدیکان طباطبایی، پرسنل این بیمارستان تخصصی اعلام کرده‌اند که دستگاه سی تی اسکن برای وزن بالا ندارند و حتی از در اختیار قرار دادن آمبولانس نیز خودداری کردند. همچنین به همراهان بیمار گفته شده که پزشک جراح نداریم. طباطبایی که از ظهر شنبه به آن بیمارستان منتقل شده بود، در ادامه به بیمارستان ایرانمهر منتقل شد با همکاری، همراهی و مهربانی دکتر برزویه و کادر بیمارستان ایرانمهر عمل موفقیت آمیزی را پشت سر گذاشت.

نزاع تا به کجا؟

پس از درگذشت عباس کیارستمی و حواشی فراوانی که درپی بحث خطای پزشکی درگرفت و موجب تقابل و مجادله میان پزشکان و هنرمندان شد. وزیر بهداشت نیز گروهی را مأمور رسیدگی به این پرونده کرد که نتایج بررسی‌های نهایی آنان هنوز اعلام نشده است. شنیده‌های موثق حاکی از آن است که بیانیه صنفی تندی هم از سوی جراحان آماده شده بود تا از این پس رسماً هیچ هنرمندی مورد عمل جراحی قرار نگیرد که با پادرمیانی وزیر بهداشت و پس از یک جلسه طولانی این بیانیه منتشر نشد. قرار گرفتن در چنین شرایطی تحلیل را برای کسانی که بیرون از این گود نشسته‌اند سخت و سخت‌تر می‌کند. با در نظر گرفتن رفتار انسانی و همراه با انجام وظیفه پزشکان بیمارستان ایران مهر، به نظر می‌رسد جامع پزشکی ایران دارد روزهای عجیب و غریبی را پشت سر می‌گذارد. سؤال اینجاست که آیا پیش بینی الوین تافلر در مورد اتفاقاتی که قدرت جامعه پزشکی در میان اقشار مردم را کاهش می‌دهد در ایران کلید خورده است؟