امید

آشنا در آن مصاحبه مسائلی را در مورد برخی اعضای دولت و همچنین چهره‌های سیاسی طرفدار دولت بیان کرد که قاعدتاً طبیعی بود با واکنش آنها هم روبه‌رو شود. این وضعیت بخصوص در شرایطی که کابینه تمرکز اصلی خود را متوجه مواجهه با اعمال فشارهای خارجی و تدبیر برای حل مشکلات کرده است، هم می‌تواند برهم زننده این تمرکز باشد و هم به لحاظ سیاسی در حکم پاس گل دادن به رقبا و مخالفان داخلی باشد.

اگر چه دولت از طرح انتقادات ابایی ندارد و شخص رئیس جمهوری هم اخیراً در جلسه با وزیر و مدیران وزارت راه و شهرسازی توصیه‌ها و انتقادهایی را به مجموعه این وزارتخانه داشت، اما حساب این نقدها که به منزله شناسایی آسیب‌ها و ارائه راهکار برای حل آنهاست، جداست و نه تنها مضر نیست که مفید هم هست. اما در ضرورت پرداختن به برخی مسائل گاه شخصی که خیر و ثواب ملی در آن نیست، تردید است.

مضاف بر اینکه برخی انتقادها و حتی گلایه‌های اینچنینی را می‌توان رودر رو و با صراحت و شفافیت بیشتر بیان کرد بدون آنکه نیازی به رسانه‌ای شدن باشد. به هر روی جبهه منتقدان و حاشیه‌سازان  دولت این روزها به اندازه کافی تحرک دارد که نیازی به گشودن جبهه‌ای در درون دولت و حامیان آن نباشد.