امید

به گزارش امید،فیلیپ هاموند وزیرامور خارجه انگلیس که این روزها سعی دارد نقش بازیگر بد مذاکرات را بازی کند و پیش از این در دیدار با جان کری شعار تندروهای آمریکا را به زبان آورده و گفته بود؛«...توافق نکنیم بهتر است تا به یک توافق بد برسیم...»،هنگامی که برخلاف جان کری به میان خبرنگاران در مقابل درب اصلی هتل کوبورگ آمد باردیگر سعی کرد نقش منفی خود را بازی کند تا ایران را تحت فشار بگذارد.

او در جمع خبرنگاران ابتدا اعلام کرد که، «مذاکرات در فضای دوستانه ای است» اما بلافاصله اضافه کرد ایران باید؛«انعطاف پذیری داشته باشد» گویی که مذاکراتی که در مراحل نهایی قرار گرفته است و همواره طرف 1+5 از احتمال توافق سخن به میان آورده است نتیجه عملکرد آنها و عدم انعطاف پذیری ایران بوده است.

یک کارشناس نزدیک به مذاکرات هسته ایِ مستقر در وین با اشاره به سخنان فیلیپ هاموند  گفت:«درصورتی که ایران از خود انعطاف نشان نمی داد مذاکرات به این مرحله نمی رسید.»

این بازیگر بد مذاکرات هسته ای سعی کرد در سخنان بسیار کوتاه خود دوبار از واژه «ضرب الاجل» استفاده کند تا به این شیوه نیز ایران را برای تصمیمات سیاسی تحت فشار بگذارد.

او گفت:«...مصم هستیم که در مذاکرات پیشرفت داشته باشیم این مسائل بسیار پیجچیده و اغلب فنی است و تا ضرب الاجل دوشنبه کارهای زیادی داریم. پیشرفت هایی حاصل شده و مذاکرات در فضایی دوستانه انجام می شود... وقت کم است ضرب الاجل به سرعت نزدیک می شود همه سعی می کنیم به توافق روی میز دست یابیم.»

البته فیلیپ هاموند گفته است که ایران باید از خود انعطاف نشان دهد و مانیز انعطاف نشان خواهیم داد اما رفتار با طمانینه و همراه با آرامش ایران نشان می دهد که توجه زیادی به تعجیل در تصمیم گیری ها و توافق نهایی ندارد چرا که حتی اگر مذاکرات همین امروز بدون نتیجه هم پایان یابد جمهوری اسلامی ایران به نتایجی که باید، دست یافته است.

یک بازرگان ایرانی که هم اکنون در ژنو مستقر است اظهار داشت:«آنچه که از نزدیک شاهد هستم حاکی از آن است که کمپانی های بزرگ برای ارتباط با ایران از هم اکنون وارد مذاکره شده و عملا تحریم ها وجاهت خودش را از دست داده است.»

این سخنان نشان می دهد که لغو تحریم ها از سوی گروه 1+5 امتیاز ویژه ای برای ایران محسوب نمی شود و اگر غرب نخواهد بر سر تعداد ماشین های سانترفیوژ با جمهوری اسلامی ایران کنار بیاید مذاکرات بی نتیجه خواهد ماند.

مذاکرات فعلی وین نشان از آن دارد که گروه 1+5 و به ویژه ایالات متحده آمریکا مجبور به اتخاذ تصمیمات سخت شده است تا حداقل در روز سوم آذر (24نوامبر) بتوانند توافق را اعلام کنند تا بیش از این در کنگره مورد شماتت قرار نگیرند.

هتل کوبورگ تبدیل به گلوگاه مذاکرات شده است و برخلاف وین 6 که وزراء جمع شده بودند،این بار جدیت بیشتری برای به نتیجه رسیدن به چشم می خورد و اتخاذ تصمیمات جدی و سخت بیشتر دیده می شود، اخبار ورود لاوروف به وین نیز فشار روانی را بر گروه 1+5 بیشتر کرد چرا که ورود وزیر امورخارجه روسیه نشان از به نتیجه رسیدن مذاکرات دارد. لاوروف پیشتر گفته بود اگر مذاکرات به مرحله ای نرسد که نتیجه داشته باشد به وین نخواند آمد به همین خاطر خبر حضور وی در روزهای آتی معنا و مفهوم ویژه ای پیدا کرد، صرفا به این دلیل که او عملا حضور خود را تبدیل به یک «کد» کرده بود.

تحلیل های دینامیکی و مکانیزم همسان سازی مذاکرات نشان از بازی روانی طرفین دارد. شرایط ترسیم شده در زیر چادر سفید برای خبرنگاران حاکی از آن است که قطعا پشت میز مذاکرات وین اتفاق ویژه ای افتاده و کنش خاصی رخ داده است که شاهد واکنش جدی از سوی 1+5 یعنی گردهمایی وزرا هستیم وگرنه اگر مواضع طرف غربی در حد نیویورک و مسقط باقی مانده بود اوضاع این گونه پیچیده نمی شد و با یک رایزنی ساده همه چیز قابل حل بود.

پذیرش حق غنی سازی سخت ترین تصمیم مذاکرات ژنو بود که گروه 1+5 در روزهای پایانی آن تصمیم سخت را گرفت و اکنون مساله میزان غنی سازی ایران و لغو تحریم ها تصمیم سخت دیگری است که تصمیم درباره آن را باید اتخاذ کند در غیر این صورت 24 نوامبر روز پایان مذاکرات نخواهد بود و ایالات متحده آمریکا باید پاسخگوی کنگره جمهوری خواه خود باشد.