- کد مطلب : 14445 |
- تاریخ انتشار : 3 تیر, 1396 - 01:06 |
- ارسال با پست الکترونیکی
بخش قابل توجهای از نقدها از سر دلسوزی است/امیدوارم روزی مجبور نباشم درباره خط و ربط بیاخلاقیهای صورت گرفته صحبت کنم
به گزارش امیدنامه،متن کامل این گفت وگو که از سوی خبرگزاری ایسنا منتشر شده است در ادامه می آید:
*درباره بسته شدن لیست انتخابات شوراها انتقاداتی مطرح شد و شما گفتید بعد از انتخابات درباره آن توضیح میدهید، اگر امکان دارد تا حدی شفاف در این باره توضیح دهید.
در نظر داشته باشید ما در ارتباط با یک جریان سیاسی صحبت میکنیم نه یک حزب. احزاب سازوکار خود را دارند و با یک سلسله مراتبی در عرصههای سیاسی حضور پیدا کرده و افراد را معرفی میکنند.
در حرکت جبههای طبیعتاً ما باید براساس مشترکات حرکت کنیم به خصوص جبههای که مدعی هستیم اکثریت مردم طرفدار آن هستند و به نوعی گفتمان انقلاب است و اعتقاد به مردم سالاری دینی دارد.
در این راستا در دهه اخیر مبنای حرکتمان را تعامل و همفکری حداکثری با مردم و نخبگان قرار دادیم. در سال 94 و انتخابات مجلس وقتی بحث بستن لیست مطرح شد، چون کاندیداها را خیلی نمیشناختیم و عملاً تعداد قابل توجهبی از نخبههای اصلاحات رد صلاحیت شده بودند، ناگزیر به فراخوان شدیم.
البته می دانید جریانات سیاسی در هیچ جای دنیا با فراخوان لیست کاندیداهایشان برای رقابت را نمیبندند. به هر حال به سمت فراخوان رفتیم و جواب گرفتیم.
نکته جالب این است که در سال 94 در فاز اول احساس میکردیم که کاندیدا به اندازه کافی نداریم اما بعد از بستن لیست حرف و حدیثهایی درآمد و گلههایی مطرح شد در مورد عدم حضور برخی نخبگان اصلاح طلب در لیست.
طبیعی هم است احزاب، فلسفه وجودی خودشان را کسب قدرت میدانند و نماد قدرت هم انتخابات است و داشتن سهم در لیستهای انتخاباتی.
اما موضع ما حرکت جبههای بود، از یک طرف بنا، بر این بود که تعصب و سهمخواهی حزبی کنار گذاشته شود و گفتمان جبههای را دنبال کنیم، از طرف دیگر اولویتهایی مانند سهمیه به خانمها و جوانان را در نظر داشتیم.
بنابراین، در نظر گرفتن این سهمیهها به نوبه خود میتوانست به کمرنگتر شدن یا حذف برخی چهرههای برجسته اصلاحات منجر شود. مثلاً شما اگر در نظر داشته باشید تا نیرویی جوان را وارد عرصه کنید طبیعی است که باید یک چهره برجسته را کنار بگذارید.
در سال 96 هم با توجه به استقبال خیلی خوب نخبگان در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، با تورم کاندیداها روبرو شدیم. همان رویکرد سال ۹۴ را دنبال کرده و فراخوان دادیم. حدود 700 نفر در تهران در فراخوان شرکت کردند.
در سال ۹۴ برای اولین بار بود که انتخاب لیست را براساس شاخصهایی انجام دادیم، شاخصهای متنوع با توجه به شرایطی که یک نماینده باید داشته باشد مشخص کردیم. برای هر شاخص هم یک کف و یک سقف امتیاز در نظر گرفتیم. بعد از اتمام انتخابات ارزیابی نسبت به عملکرد شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان انجام و کارگروهی تعیین شد برای بازنگری در عملکردها و تصمیمات شورای عالی و انجام اصلاحات لازم.
در نتیجه این کار شاخصها برای انتخابات ۹۶ بازنگری و اصلاح شدند. اما گستردگی کار و این که از میان ۷۰۰ نفر، بابد ۲۱نفر را انتخاب میکردیم قابل پیشبینی بود که با چالشهای جدی روبرو میشویم. زیرا کاندیداها همه خود را اصلح میدانند و کمتر حاضرند به نفع دیگری کنار بروند.
برای ما مبنا این بود تا براساس شاخصها بتوانیم تصمیمگیری کنیم. در تهران به دلیل حساسیتی که وجود داشت مسئولیت انتخاب لیست به عهده هیئت رئیسه شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان گذاشته شد و در عین حال قرار شد لیست به تأیید نهایی شورای عالی برسد. البته شورای عالی در هیچ استانی در مصداقها دخالت نکرد؛ فقط در تهران به دلیل حساسیت آن شورای عالی ورود پیدا کرد.
نظرمان این بود که براساس شاخصها غربالگری انجام شود و با توجه به اولویتها و مصوبات شورا همین مسیر جلو رفت. ارزیابیها براساس پروندههای افراد و مبنا را خوداظهاری قرار دادیم و کارگروهی 14 نفره تعیین شد تا کار کارشناسی را انجام دهند و براساس پروندهها و شاخصها به افراد امتیاز دهند.
کارگروهی 7 نفره تشکیل شد که 5 نفر از اعضای آن از هیات رییسه شورای عالی بودند مسئولیت کارگروه بر عهده آقای موسوی لاری بود و خانم فرامرزیان، آقایان صادقی، مرعشی و کمالی و خانم کولایی و آقای گرامی مقدم هم از اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در این کارگروه فعالیت داشتند.
در واقع این 7 نفر مسئول تنظیم لیست تهران شدند. کمیته کارشناسی زیرنظر این 7 نفر کار میکرد. با توجه به غربالگری انجام شده به لیست 150 نفره رسیدیم از این بعد نگاه دیگر نه امتیاز بندی بلکه رأی گیری بود. بنا بود بر اساس مصوبات شورای عالی و رعایت سهمیه هاْلیست در هیات رئیسه و در نهایت پیشنهاد شده بود که از 700 نفر بخواهیم تا خودشان با رأی گیری 21 نفر را به ما معرفی کنند که چهرههای غیرحزبی با این روند مخالف بودند و میگفتند اعضاء با هم تعامل میکنند و فقط چهرههای حزبی بالا میآیند. اما در مرحلهای که به 150 نفر رسیدیم در جلسهای از این افراد خواستیم در انتخاب لیست نهایی به ما کمک کنند.
براساس تخصصهایی که مورد نیاز شورای شهر بود، تخصصها در 10گروه تخصصی تقسیم بندی شدند و برای هر گروه ظرفیتی در نظر گرفته شد.
بر همین اساس در جلسه که این 150 نفر حضور داشتند درخواست کردیم تا خودشان در این 10 گروه بر اساس پیشنهاد اولیه خودشان تقسیم شوند و در هر گروه تا سه برابر ظرفیت آن گروه را به ما معرفی کنند.
در اینجا یکی از دوستانی که بعداً در فضای مجازی شعار داد و با لیست خیلی مخالفت کرد، مطرح کرد که کار مشکلی است و چون به شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان اعتماد داریم تفویض اختیار میکنیم به شورا تا شورا این کار را بکند، آن جا مطرح شد که شما نمیخواهید تفویض اختیار کنید این اختیار برای شورا محفوظ است، اما شورا قصد دارد با کمک شما این کار انجام شود و لیست نهایی حتی الامکان با نظر این ۱۵۰ نفر بسته شود.
در نهایت قرار شد گروهها تشکیل جلسه دهند اگر همه امضا کردند که نمیتوانیم افراد را انتخاب و معرفی کنیم ما(شورای عالی) خودمان این کار را انجام میدهیم و نهایتاً همه امضا کردند که نمیتوانند و بعد از آن کمیته 7 نفره فعال شد و این مسئولیت را بعهده گرفت.
کمیته 7 نفره پیشنهاد اولیه خود را در هیات رییسه مطرح کرد و در هیات رئیسه برای هر کرسی ۲ نفر با رأی گیری انتخاب شدند.بنابراین برای هر کرسی دو برابر ظرفیت در نظر گرفته شد یعنی لیست 42 نفره تعیین شد و با رأی گیری در شورای عالی از میان ۴۲ نفر ۲۱ نفر انتخاب و به مردم معرفی شدند.البته به لیست و چگونگی تعیین لیست انتقادهایی شد.
ما نقدها را میپذیریم. ماهیت گفتمان اصلاحات نقدپذیری است. از نخبگان جامعه میخواهیم عملکرد شورای عالی را در همه زمینهها از جمله بستن لیست نقد کنند و در سه چهار ماه آینده برای ما ارسال کنند قطعاً از نظرات آنها در ادامه کار شورای عالی استفاده خواهد شد.
در مرحله بعد انتخابات مجلس را در سال ۹۸ پیش رو داریم باید بررسی شود که با این مکانیزم پیش برویم یا مکانیسم دیگری داشته باشیم .انشالله با استفاده از نظرات کارشناسی،سعی خواهد شد با خطای کمتر و کیفیت بهتر امور دنبال شود.
*آیا تکیه بر سهمیه بندیها موجب غافل شدن از توانمندیهای افراد نشد؟
در چارچوب رعایت سهمیهها ،به توانمندی و شایستگی کاندیدا توجه جدی شد .راهبرد ما نوعی تبعیض مثبت به نفع جوانان و بانوان بود.در دهههای گذشته از تواناییها و نقش آفرینی جوانان و خانمها در این سطوح غافل شده بودیم، باید این هزینه را بپذیریم و به جوانان میدان دهیم، ممکن است در کوتاه مدت کارایی یک جوان نسبت به نسل اولیها پایینتر باشد، ما باید این هزینه را بپردازیم.
در مجلس این کار را کردیم، در مورد فراکسیون امید در مجلس خیلی راضی هستیم. باید این مسیر را ادامه دهیم. شاید در گامهای بعدی دیگر نیازی به سهمیه بندی نباشد.
اگر این صرفاً مساله توانمندی مد نظر باشد باید سهمیه بندی را کنار بگذاریم و این همان چیزی است که بزرگترها میخواهند که وزن لیست سنگینتر باشد؛ اگر چنین شود به نسل اولیها محدود میشویم. در حالی که ما از این مساله عبور کرده و جواب خوبی هم گرفتیم.
ما به هرگونه نقدی احترام میگذاریم و سعی میکنیم از آنها استفاده کنیم اما مشاهده میکنید که مردم در تهران چه کار کردند در این دوره از انتخابات حدود ۵۰ لیست به صورت جعلی و موازی منتشر شد اما مردم تهران لیست واقعی را تشخیص دادند. مردم این انسجام و رویکرد را به خوبی قبول کردهاند. دوستانی که نظر میدهند، بدانند حفظ سرمایه اجتماعی و حفظ اعتماد مردم برای ما اهمیت فوق العاده ای دارد.
بالاخره مردم این رویکرد را پذیرفتند که به دهه 80 که خانمها و جوانان سهمی نداشتند، برنگردیم. البته باز می گویم درب انتقاد باز است و هرجای کارمان اشکال داشته باشد در گامهای بعدی اصلاح میکنیم.
*آیا در انتخابات بعدی هم مجدداً با همین رویه عمل میکنید؟ آیا نقاط ضعفی وجود داشته که بخواهید اصلاح کنید؟
ما اصلاح طلب هستیم و ویژگی ما پذیرش اصلاحات است. البته پیش از این به چند روش کارها انجام میشد. یا اینکه ریش سفیدان لیست را میبستند، یا اینکه به احزاب سهمیه داده میشد که هرکدام چند سهمیه داشته باشند و روش سوم هم همانی بود که در سالهای 94 و 96 انجام سهمیه بندی حزبی کنار گذاشته شد و براساس شاخصها عمل کردیم و مبنای تصمیم گیری را گفتمانی و خرد جمعی در چارچوب ضوابط قرار دادیم.
در حال حاضر نقدهایی وجود دارد و ممکن است روش چهارمی هم در آینده پیشنهاد شود اما مسئله مهم برای ما حفظ انسجام و ارائه لیستی قابل دفاع بود که مورد استقبال مردم قرار گرفت و بهترینها را براساس شاخصها و اولویتها و تصمیم جمعی مطرح کردیم. در یک مرحله بر اساس شاخصها کمی و در مرحله بعد بصورت کیفی انتخاب انجام شد و انتظار داریم تا نخبگان پیشنهاد دهند که در گام هی بعدی که انتخابات دیگری را در پیش داریم چگونه لیست بسته شود که از هر نظر لیست کاملی باشد.
*این که گفته میشود از افراد لیست مبلغ دو میلیارد تومان دریافت شده یا فرزند شما در بستن لیست نقش داشته، منشأ این اخبار از کجاست؟
در مورد هزینههای تبلیغاتی برآوردی که دوستان در ستاد تهران داشتند اعلام کردند و البته خیلی مربوط به شورای عالی سیاستگذاری نیست. ستاد تهران برآورد کرده و به این نتیجه رسیده هرکدام از کاندیداهایی که در لیست قرار دارند تا سقف مبلغ 100 میلیون تومان برای هزینه تبلیغاتشان بپردازند.
این موضوع در شورای عالی سیاست گذاری و هیات رییسه مطرح شد و مبلغ 50 میلیون تومان را برای هزینههای تبلیغاتی تعیین شد و مقرر شد ستاد سایر هزینهها را از تشکلها و خیرین بگیرد.
در جلسهای که ستاد تهران با 21 نفر اعضای لیست امید تشکیل داد مجدداً بر دریافت سقف هزینه تبلیغاتی یعنی ۱۰۰ میلیون تومان تاکید شد در واقع سقفی که ستاد تهران از کاندیداها خواسته 100 میلیون تومان بود و تا جایی که من اطلاع دارم این است که خیلیها هنوز هزینه تبلیغاتیشان را پرداخت نکردهاند.
در مورد دو میلیارد تومان هم قبل از این که وارد بستن لیست شویم گزارشی دریافت شد مبنی بر اینکه حدود ۶-۵ ماه قبل فردی به یک فرد دیگر گفته برای اینکه در لیست قرار بگیری باید دو میلیارد تومان بپردازی. آن فرد هیچ ارتباطی با شورای عالی سیاست گذاری نداشت. در آن زمان آقای محمود صادقی نایب رئیس هیئت رئیسه شورای عالی بود، او را مأمور پیگیری کردیم و ایشان بحث جدی را با هر دو نفر داشت، هم آن خانمی که مدعی شده بود و هم آقایی که قرار بود پول را بگیرد.
اولاً مشخص شد هیچ ربطی به شورای عالی سیاست گذاری نداشته و توسط وابستگان یکی از احزاب این موضوع مطرح شده است. بنابراین هیچ ربطی به شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان نداشت. بعد از آن مجدداً این مسئله مطرح شد در حالی که ما بنا داشتیم تا از این مسائل بگذریم. نهایتاً قرار شد تا این موضوع را پیگیری حقوقی کنیم. این نکته را باید تاکید کنم که ویژگی بارز جریان اصلاح طلب پاکدستی است و نسبت به آن حساس هستیم و اجازه نمیدهیم برخی جریانات بخواهند با اتهامات بی اساس جریان اصیل اصلاح طلب را وارد حاشیه کنند و انتظار هم از اصلاح طلبان است که از این ویژگی مهم جریان اصلاح طلب به خوبی حفاظت و حراست کنند.
در مورد نقش پسر بنده در بستن لیستها هم باید بگویم که پسرم مدتهاست همکاری در کار سیاسی ندارد و نه در انتخابات مجلس و نه در انتخابات شوراها حضور نداشت. فرزندم اگرچه از بنیانگذاران بنیاد امید ایرانیان بود و برای تشکیل این بنیاد زحمات زیادی کشید و اولین مدیر عامل بنیاد هم بود ولی بعد از انتخابات ۹۲ به دلیل اعتقاد به گردش نخبگان به صورت داوطلبانه از مدیرعاملی کناره گیری کرد و اکنون در هیات مدیره بنیاد امید حضوری ندارد و مسئولیتی هم در بنیاد امید متوجه او نیست و به دنبال علایق شخصی خودش است فعالیتهای فرهنگی و اقتصادی او که حق طبیعی هر فردی است ارتباطی با بنیاد امید ایرانیان ندارد. در انتخابات مجلس دهم از حوزه انتخابیه یزد کاندیدا شد ولی به احترام برخی بزرگان انصراف داد. در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ هم در کنار من بود و به مانند دیگر جوانان در انتخابات نقش آفرین بود. به همین دلیل نه تنها فرزند من بلکه هیچ فرد دیگری در بستن لیست انتخاباتی نقش نداشته است. رأی، رأی شورای عالی بود. هیچ فردی در بستن لیست نقشی غیر از تصمیمات شورای عالی و هیات رئیسه نداشت. چه برسد به پسر بنده که اصلاً درگیر انتخابات نشد. به هر حال شرایط کشور حکم میکند هرطور که میتوانیم به افراد حمله کنیم تا آنها را از کارایی بیندازیم.شخصاً منشأ این بی اخلاقیها را می دانم از کجا نشات میگیرد و امیدوارم روزی مجبور نباشم درباره خط و ربط اینگونه بی اخلاقیها صحبت کنم.
*در زمان انتشار لیست همه منتظر تأیید رییس دولت اصلاحات بودند، اما گفته شده که ایشان مجبور به اعلام حمایت شدند، در این باره توضیح میدهید؟
آنهایی که ذهن خوانی میکنند و علم غیب دارند را نمیدانم، اما بنده علم غیب ندارم. اینکه به چه صورت آقای خاتمی یا بزرگان دیگر لیست را تأیید کنند مباحثی مطرح بود اما نگاه من همیشه این است که از افراد نباید بیش از حد مایه بگذاریم.
ما یک گفتمان هستیم و در این گفتمان همه حضور دارند. وقتی یک تصمیم جمعی گرفته میشود همه باید پشت آن تصمیم باشند. آیا ضرورت داردکه تک تک افراد حمایت کنند یا خیر؟
البته دو هفته قبل از اعلام لیست شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان جلسهای با آقای خاتمی داشت و آقای خاتمی تأیید کرد و به طور صریح و شفاف موضع گیری کرد که به هر لیستی شورای عالی برسد همه موظف هستند که حمایت کنند. اینکه دوستان ذهن خوانی میکنند را بنده خبر ندارم در عین حال بعد از انتشار لیست،ایشان از همه لیست حمایت کردند.
*در مورد رد صلاحیتها، شورای نگهبان همیشه نظرش بر این است الزاماً افرادی که تأیید صلاحیت میشوند به معنی این نیست که تأیید آنها همیشگی است و بالعکس، آیا برنامهای دارید برای این که اصلاح طلبانی که رد صلاحیت شدهاند در آینده احتمال تأیید صلاحیتشان افزایش یابد؟
در انتخابات شوراها سه نفر از اعضای شورای مرکزی نظارت بر انتخابات از فراکسیون امید بودند. دو نفر هم از جریان رقیب و اصرار داشتیم هر پنج نفر واقعاً به مر قانون عمل کنند و سلیقهای عمل نشود. که فکر میکنم موفق هم شدیم. امیدواریم این الگو با تعامل خوبی که با شورای محترم نگهبان داریم در انتخابات 98 مبنا قرار گیرد.
*اخباری ضد و نقیض در مورد تغییر ساختار و یا انحلال شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان مطرح میشود، آیا آن را تأیید یا تکذیب میکنید؟
افرادی در این خصوص اظهارنظر میکنند که هیچ رابطهای با شورای عالی سیاست گذاری ندارند. ما در دو مرحله شورای عالی را آن هم با مأموریت مشخص تشکیل دادیم. مأموریت شورا در گام اول برگزاری انتخابات مجلس دهم بود در گام بعد هم مأموریت اصلیاش انتخابات شوراها و ریاست جمهوری، بنابراین مأموریت خود را انجام داده است اما رویهای هم که قبلاً انجام دادیم این بود که عملکرد شورا مورد بررسی قرار گیرد.
بنابراین در حال حاضر شورا وظیفه خود را به خوبی انجام داده است و نتیجه عملکرد این شد که مردم تهران در مجلس و شوراها 51 نفر را از لیست امید انتخاب کردند.
اینکه در ترکیب شورا و شرح وظایف آن تجدید نظر کنیم پروندهاش باز است. البته فضای مجازی کمی جلوتر از ما افتاده وگرنه کارگروه 5 نفره را تعیین کردهایم تا با همکاری شوراهای استانی و اعضای شورای عالی و نخبگان به ارزیابی عملکرد شورا بپردازد و بر اساس آن اصلاحات لازم در شرح وظایف و ترکیب اعضای شورا انجام شود.
احتمالاً اولین کار برگزاری یک هم اندیشی با استانها در این زمینه باشد و امیدوارم در سه چهار ماه آینده به جمع بندی خوبی برسیم و ساختار آینده شورا اعلام شود.
از طرفی انحلال شورا معنی ندارد، شورا برای ماموریتی تشکیل شده که مأموریت خود را انجام داده است، اما اینکه به چه صورت ادامه پیدا کند با توجه به انتخاباتی که در پیش داریم و بر اساس جمع بندی نظرات در زمان مناسب مشخص میشود.
*آیا انتقادات مربوط به جریان رقیب است یا بخشی از افرادی که در لیست قرار نگرفتند؟
بخش قابل توجهی از آنها از موضع دلسوزی است که ما به آنها احترام میگذاریم. اما مواردی هم وجود دارد که برخی اطلاعی از سازوکار شورای عالی ندارند و نقد میکنند؛ در حالیکه تمام جلسات شورا با دموکراسی کامل برگزار میشود. واقعاً دلم میخواهد یک مورد بگویند آقای عارف سفارش یک نفر را کرده یا اعمال نظر فردی کرده که قطعاً که اینگونه نیست. ا شعار ما خرد جمعی بوده است. از ابتدا در دهه 90 شعار اخلاق، عقلانیت و خرد جمعی را مطرح کردیم و به آن هم پایبند هستیم. بنابراین بخش قابل توجهی از انتقادات را از سر دلسوزی میدانیم. بخشی نیز رقبا و مخالفین مطرح میکنند.
یادمان نرفته رقیب در 7-8 سال پیش فاتحه اصلاحات را در این کشور خوانده بود. از مساله 88 عبور میکنم؛ آن بحث جداگانهای دارد اما در انتخابات 86 با تمام توان وارد عمل شدیم و نتیجه در انتخابات مجلس در تهران این شد که ۵-۴ نفر را به دور دوم فرستادیم. در انتخابات 90 چه کردیم؟ هیچ حضوری نداشتیم. طبیعتاً اکنون رقیب نمیتواند این شرایط را بپذیرد. متاسفانه عملاً حذف اصلاحات را مطرح کردند و خیلی از اصلاح طلبان هم در اوایل دهه 90 پذیرفته بودند و ما به این مرحله رسیدیم طبیعی است که جریان رقیب هم تلاش میکند.
بنابراین طبیعی است که نقدها و انتقادات وجود داشته باشد. چرا این 21 نفری که انتخاب شدهاند و در لیست قرار گرفتهاند نقد نمیکنند؟ چرا آنهایی که تا روز قبل از بستن لیست در مصاحبههایشان به به و چه چه میکردند فردای آن روز که در لیست قرار نگرفتند صدای اعتراضشان بلند شد؟
*نظرتان در مورد انتخاب شهردار تهران و گمانهزنیهایی که در مورد برخی اشخاص وجود دارد چیست؟
انشاءالله با مکانیزم منطقی و مشورتی اعضای شورای شهر، شهرداری که چهره برجسته و ملی باشد برای شهر تهران انتخاب شود.
ما براساس تجربهای که از شورای شهر اول داشتیم و هزینه زیادی هم پرداخت کردیم و نمیخواهیم آن مسیر دوباره تکرار شود میثاق نامهای از کاندیداها گرفتیم. به همین دلیل از همه اعضای شورا در تمام کشور میثاق نامه گرفتیم که برای هیچ پستی نباید از شورا انصراف دهند و خواهشمان این است که نه تنها در شورای شهر تهران بلکه در شورای کلانشهرهای دیگر هم به میثاق نامه و سیاستهای کلی توجه شود.
توقع ما از شوراهای کلانشهرها این است که حداکثر رایزنی را داشته باشند. زیرا شهردار فقط شهردار یک جریان سیاسی نیست، شهردار همه شهر است. در تهران شهردار وقتی موفق است که تعامل خوب، نزدیک و سازنده با همه نهادهای حاکمیتی، ارگانها و جریانها داشته باشند. اگر همه همکاری کنند میتوانیم این مشکلات و مسائلی که از گذشته در شهر تهران به ارث بردیم از جمله بدهیهای خیلی بالا را سامان دهیم.
*گویا اعضای هیئت رئیسه فراکسیون امید با رئیسجمهور دیدار خواهند داشت آیا این تمایل از طرف فراکسیون است یا این که دولت هم تمایل دارد؟
توقع جریان اصلاحات این است که در تشکیل دولت آینده مورد مشورت و رایزنی قرار گیرد تا یک کابینه برجسته با کارایی بالا تشکیل شود. به هر حال جریان اصلاحات با تمام توان به صحنه آمد به خصوص فراکسیون امید که تک تک اعضای آن در سراسر کشور سخنرانیهای زیادی را انجام دادند. بنابراین توقع جریان اصلاحات این است که حداکثر تعامل را دولت با این جریان داشته باشد.
البته انتظار داشتیم از ناحیه دولت و آقای روحانی برای برگزاری این تعامل پیگیری میشد که البته صورت نگرفت و ما پیش قدم شدیم، شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان تقاضای وقت از آقای رئیسجمهور کرده که دیدگاههای خود را در مورد کابینه مطرح کند. ما بدون اینکه دنبال سهم خواهی باشیم یا وارد مصادیق شویم بر روی مصادیقی که دولت مطرح کند نظر میدهیم.فراکسیون امید هم از آقای رئیس جمهور تقاضای یک نشست را در این زمینه کرده است.
*آیا در مورد کابینه هم فراکسیون امید نظری دارد یا مصادیقی را معرفی میکند؟
در فراکسیون امید هم بحثهایی شده به هر حال فراکسیون امید باید رأی دهد. اگر تعامل خوبی باشد در رأی اعتماد بهتر میتواند کار کند و وزرا با پشتوانه قویتری در کابینه حضور خواهند داشت. لذا نامه رسمی به رئیسجمهور نوشتیم تا وقتی را مشخص کنند که کمیته منتخب فراکسیون بتواند به ایشان دیدگاههای خود را مطرح کند.
فراکسیون امید نهایت همکاری را در انتخابات کرد و امیدواریم که کابینهای با شایستگیهای لازم و تواناییهای خوب انتخاب شود. البته تاکید میکنم فراکسیون وارد مصداق نمیشود اما بر روی مصادیق و پیشنهادهایی که مطرح میشود نظر میدهد.
*اقبال مردم به اصلاح طلبان در سال 92 مشخص شد اما از طرف دولت اقبالی به اصلاح طلبان نشد. در 96 هم مردم همان نگاه را تکرار کردند، آیا اکنون تغییری به وجود آمده که دولت تغییر رویه دهد؟
ما نقدهای درون تشکیلاتی و درون سازمانی در دور اول به دولت داشتیم. در دور دوم هم هنوز آقای شریعتمداری رئیس ستاد نشده بودند که از ایشان خواهش کردیم که در یک جلسه شورای عالی حضور داشته باشند. حدود دو ساعت و نیم نقدهای جدی به عملکردهای دولت مطرح شد. در آن جلسه بنده جمع بندی کردم و بعد از آن هم با اتفاق آرا کاندیداتوری آقای روحانی رأی آورد. به نظرم آن تصمیم و آن جلسه یکی از جلسات تاریخی و ارزشمند است. زیرا از یک طرف نقد جدی میشود و از طرف دیگر به اتفاق آرا رأی به آقای روحانی داده میشود.
پیام اتفاق آرا این است که پشت سر آقای روحانی محکم هستیم. نقدهایی که میشود این است که باید دولت دوم آقای روحانی در منش و روش خودش در خیلی از جاها تجدید نظر کند تا بتوانیم پاسخ مطالبات مردم را بدهیم. حالا اگر در سال 92 اصلاحات به سبکی عمل کرد که پیروزی آقای روحانی نتیجه گرفت در سال 96 رسماً با تمام توان پشت سر آقای روحانی قرار گرفتیم.
*گزینههای دیگری هم بودند و آقای روحانی انتخاب شد یا گزینهای نبود؟
بحثهای درون سازمانی داشتیم و به طور طبیعی و براساس عملکرد دولت یازدهم رسیدیم به آقای روحانی که تصمیم عقلانی و منطقی بود. شعار ما عقلانیت و آرامش است و در تصمیم گیریها منافع ملی را بر منافع جریانی و احزاب مقدم می دانیم و بر این اساس تصمیم گیری کردیم .رویکرد اصلاحات در دهه 90 واقعاً منافع ملی بود نه جبههای و حزبی. در این مسیر تصمیم منطقی گرفتیم. البته توقعمان این است که پیام شورای عالی و گفتمان اصلاحات را دولت درک کند تا در این چهار سال به مطالبات مردم بپردازیم و دولت موفق شود برنامههای خود را بخوبی اجرا کند.
*اگر یک درصد دولت این پیام را دریافت نکند؟
به هر حال فراکسیون امید را هم داریم و فراکسیون در قبال مردم مسئولیت دارد. ما کارایی دولت و توانمندسازی آن را یک اصل میدانیم.
*آیا حضور آقای جهانگیری در دولت میتواند در عرصه دادن به اصلاح طلبان مؤثر باشد؟
آقای جهانگیری از اصلاح طلبان قدیمی هستند. ما به دنبال سهم خواهی نیستیم و منفعتی جز منافع ملی نداریم. دنبال مطالبات مردمی و اجرایی شدن برنامههای دولت هستیم تا دولتی منسجم و قوی با پشتوانه مردم و مجلس برنامههای خود را به پیش ببرند.
*شما یکی از چهرههای شاخص مجلس هستید و تعامل شما با آقای لاریجانی خوب است، چقدر تصمیم گیریهای مهم و کلان رییس مجلس با شما مشورت میکند؟
البته من چهره شاخص نیستم. بارها اعلام آمادگی کردم برای مواردی که لازم باشد مشورت کنند. منتها هروقت ایشان تشخیص بدهند ما در خدمتشان هستیم.
*یعنی تا الان موضوعی نبوده که نیاز به مشورت باشد؟
البته ایشان اشراف کامل بر امور دارند. چند دوره رئیس مجلس بودند و هر وقت لازم بدانند قطعاً ما استقبال میکنیم.
*عملکرد فراکسیون امید را در انتخابات کمیسیونهای تخصصی و هیات رییسه مجلس چطور ارزیابی میکنید؟
سیاست کلی ما این بود که در سال دوم روند مدیریت مجلس و کمیسیونها حفظ شود. در انتخابات کمیسیونها در دو کمیسیون اجتماعی و کشاورزی روسا از فراکسیون امید انتخاب شدند. در برخی کمیسیونها برخی دوستان ما پست خود را از دست دادهاند و در کمیسیونهای دیگر پستهای جدیدی در اختیار فراکسیون قرار گرفت.در مجموع عملکرد فراکسیون امید با توجه به سیاست ثبات نسبی در مدیریت مجلس خوب بود.
*تمایلی برای کاندیدای ریاستی کمیسیون آموزش نداشتید؟
نه از اول قرار نبود من کاندیدای ریاست این کمیسیون شوم.
*در مورد آقای فتحی (نماینده تهران) چطور؟
در این رابطه دوستان کمیسیون آموزش یک مقدار کم لطفی کردند. آقای فتحی به کمیسیون قضایی خیلی دل نبسته بود و پس از اینکه هیئت رئیسه مجلس جابجایی وی به کمیسیون آموزش را ابلاغ کرد، کمیسیون آموزش در دستور نگذاشت. شاید تلقی این بود که آمدن آقای فتحی به معنای این است که میخواهد رئیس کمیسیون شود. حتی در یکی از جلسات آبستراکسیون کردند. به آقای زاهدی گفتم ما معنای این کارها را میفهمیم اما این کار را نمیکنیم. دوستان هم دست از این کارها بردارند تا مجلس در فضای آرام جلو برود و فضای حاکم بر کمیسیون یک فضای صمیمی و دوستانه باقی بماند.
*تاچه اندازه در جریان موضوع سؤال از رئیسجمهور درباره وضعیت مؤسسات مالی اعتباری هستید و نظرتان چیست؟
سؤال از وزرا و رئیس جمهور حق مجلس است ولی سؤال از رئیس جمهور باید در موارد خاص انجام شود که وزرا در انجام وظایف قانونی خود کوتاهی میکنند. در این مورد خاص فراکسیون امید کارگروهی را تشکیل داده است تا موضوع بطور جدی پیگیری شود تا نیازی به سؤال از رئیس جمهور محترم نباشد.
*چرا مجلس در بعضی موضوعات برای کمک به دولت پیشقدم نمیشود مانند حضور خانوادهها در ورزشگاهها؟
مجلس همیشه اعلام آمادگی کرده است اگر نیاز به قانون باشد ورود میکند.
*در برخی موارد قانون دارای ابهام است.
در این مورد ما سال دوم را در فراکسیون امید به عنوان سال برنامه در نظر گرفتهایم و یکی از بحثها این است که قوانین مادر و مهم را که دارای نقص باشد با هماهنگی دولت به صورت لایحه و یا به عنوان طرح در مجلس برای اصلاح آنها پیگیری کنیم.
*استراتژی اصلاح طلبان برای 1400 و حفظ اعتماد و افزایش رأی مردم چیست؟
راهبردی که به درستی در دهه 90 انتخاب کردیم مسیر اخلاق، عقلانیت و خرد جمعی و اولویت دادن به منافع ملی و حذف فاصله با بعضی از بخشهای حاکمیتی بود و انشالله این راهبرد را ادامه میدهیم.
امیدوارم با عملکرد خوب دولت،مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا،از سرمایه اجتماعی بدست آمده محافظت شود و با پاسخ به مطالبات بحق مردم، افزایش مشارکت و حضور مردم و نگاه مثبت آنها به گفتمان اصلاحات را داشته باشیم.
انتهای پیام
افزودن نظر جدید