امید

به گزارش امید به نقل از آینده، دیشب با آنکه ظریف توضیح داد مذاکرات خصوصی را نمی توان اینجا مطرح کرد، مصاحبه گر شبکه دو که گویا اصلا درکی از این عرف ساده دیپلماتیک نداشت، ناگهان خستگی سفر طولانی ظریف به سراغش آمد، و با سرفه های پی در پی عملا مصاحبه را از نیمه به انتها برد.

عابدینی که پیشتر یک پست مدیریتی و مجری گری را همزمان در اختیار داشت، از نقاط ضعف برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دوست؛ برنامه ای که به دلیل عدم رعایت اصول حرفه ای و احترام لازم به مخاطبان و نحوه طرح سوال و دعوت مهمانان، جذابیت های لازم را ندارد و به رغم تبلیغ آن در بخش های قبلی خبری نظیر بیست و سی، اقبالی به آن نیست.

عابدینی همان کسی است که در ایام تبلیغات انتخابات اخیر، نحوه پرسش سوالهای کلیشه ای وی از حسن روحانی با پاسخ صریح حجت الاسلام روحانی مواجه شد

وی از روحانی پرسید: برخی می گویند در سعدآباد همه چیز متوقف شد. چقدر دولت تدبیر انتقاد پذیر است؟ که روحانی پاسخ داد: این حرف دروغ است. این ها مال بی سوادهاست. شاید کسی که در گوشی به شما می گوید بی سواد است.

بسیاری معتقدند همان مصاحبه و واکنش صریح روحانی به این مجری کلیشه ای، روند محبوبیت روحانی میان افکار عمومی را استارت زد؛ روندی که به فاصله کمتر از 20 روز بعد، باعث رئیس جمهور شدن وی شد.

این مجری محبوب! که عضو شبکه فیسبوک هم هست، هنوز پای روحانی به تهران نرسیده، در حال مطلب نویسی علیه تیم دیپلماسی و سخنان رئیس جمهور می پرداخت.

در این حال رحیم قمیشی، سردبیر پیشین سایت تابناک در این باره نوشته است:

شب گذشته آقای ظریف در دو شبکه مختلف صدا و سیما مصاحبه زنده داشت، در شبکه 5 مصاحبه گر صمیمانه از پست های فیس بوکی اش از او سوال می کرد و دکتر ظریف هم با علاقمندی جواب می داد و عمده مصاحبه با خوش اخلاقی و توضیحات زیبای وزیر امور خارجه گذشت.

موضوع پست من جواب های سنجیده و عملکرد بسیار مثبت ایشان در سفر به نیویورک نیست، که اکثر کارشناسان معتقدند بسیار خوب و هنرمندانه و مطابق عرف و علم دیپلماتیک عمل کرده است. اما وقتی آقای ظریف به شبکه دو رفت و مجری برنامه دائما از او در مورد «بدجنسی» دولت های غربی سوال کرد و اینکه چطور می خواهد به آنها اعتماد کند و از این دست سوالات، و یا وقتی پرسید آنها (مقامات کشورهای غربی) در مذاکرات خصوصی چه می گفتند، ناگهان صدای آقای ظریف گرفت.

با آنکه ظریف توضیح داد مذاکرات خصوصی را نمی توان اینجا مطرح کرد، مصاحبه گر شبکه دو که گویا اصلا درکی از این عرف ساده دیپلماتیک نداشت، ناگهان خستگی سفر طولانی ظریف به سراغش آمد، و با سرفه های پی در پی عملا مصاحبه را از نیمه به انتها برد، و البته حق هم داشت.

نمی دانم کی وقت تغییر آقایان ضرغامی و مدیران و مجریان ناکارآمدی فرا می رسد که همچنان می خواهند در این شیپور دشمنی با جهان بدمند و سیاست های دولت جدید را شروع نشده، به چالش کشیده و زمینه جنگ و تخاصم را به وجود بیاورند.

کاش یک نظرسنجی علمی صورت می گرفت تا متوجه می شدند که خیلی کمتر از 20 درصد جامعه اینها را قبول دارند و ناگزیر به رسانه های بیگانه پناه می برند.

واقعا تا ما از داخل تغییرات را شروع نکنیم، نمی توانیم به دنیا بگوییم دیدشان را نسبت به ما عوض کنند. ما علاوه بر آزادی، به شایسته سالاری در همه نهادها واقعا نیازمندیم.

به راستی وقت ایجاد فضایی آزاد در رسانه ملی، تغییر مدیران کم توان فعلی، و استفاده از نیروهای تازه نفس، جوان، آزاداندیش و متعهد کی فرا می رسد؟

اکثر این مجریان، این مدیران و این رییسان اصلا جاذبه ندارند، مقبولیت ندارند، درکی از آغاز دوران جدید جهانی و احترامات متقابل ندارند و اگر نتانیاهو می دانست ما چه نخبه هایی در کشور داریم که اتفاقا قدرت رسانه ملی هم در دست آنهاست، شاید احساس نیاز به 45 دقیقه سخنرانی در سازمان ملل برای ناکارآمد نمودن سیاست های دولت جدید پیدا نمی کرد.