تفاوت «میر اصولگرایان» با «میر اصلاح‌طلبان» 

ناصر ایمانی: میرسلیم چهره شاخصی از جهت اجرایی نبود/کنعانی مقدم: رقبای اصولگرای روحانی، گزینه‌های جدی برای رقابت با او نیستند.

روزنامه الکترونیک امید ایرانیان نوشت:مصطفی میرسلیم. نامی است که این بار اصولگرایان به عنوان گزینه‌ای برای کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری 96 مطرح کرده‌اند. البته پیش‌تر نیز نام‌هایی درون این جریان به عنوان گزینه مطرح شدند اما هیچ کدامشان از سوی طیف خاصی درون اصولگرایان مورد حمایت قرار نگرفتند. چه آنکه نام سعید جلیلی مطرح شد اما هرگز حامیان مصباح او را به عنوان کاندیدای علنی‌شان مطرح نکردند. فقط به واسطه حمایت حامیان مصباح در انتخابات گذشته از او، این‌بار هم احتمال حمایت آنها از جلیلی می‌رود. ضمن اینکه به نظر می‌رسد حامیان مصباح در شرایط فعلی گزینه دیگری هم ندارند. همچنین قالیباف نیز این روزها تحرکات زیادی انجام می‌دهد که از آن بوی فعالیت انتخاباتی به مشام می‌رسد. اما هر چه می‌رسد، پنبه می‌شود. چراکه در عین حال که او در حال سازمان دهی تیم تبلیغاتی‌اش است و سخنرانی‌های زیادی هم علیه دولت می‌کند، اما ماجرایی مانند گورخواب ها دوباره تمام رشته‌های او را پنبه می‌کند. ضمن اینکه، تاکنون نیز هیچ طیفی از اصولگرایان به صورت علنی از او برای کاندیداتوری حمایت نکرده‌اند و او را به عنوان گزینه‌شان به ائتلاف اصولگرایان معرفی نکرده‌اند. در این میان تنها مصطفی میرسلیم است که با پشتوانه موتلفه می‌تازد.  هرچند که به نظر می‌رسد، احتمال انتخاب او به عنوان گزینه نهایی اصولگرایان کم است اما با این وجود معرفی او از سوی موتلفه به معنای عدم حمایت طیف سنتی از حسن روحانی است. بنابراین می‌توان گفت که آن طیف اصولگرا که به دنبال حمایت از روحانی هستند، قطعاً طیف سنتی آنها نیستند، چراکه با معرفی یک فرد به عنوان کاندیدا، موضوع خود را با روحانی مشخص کرده‌اند. اما هنوز طیفی درون اصولگرایان هستند که حمایت از حسن روحانی را منطقی‌تر از معرفی کاندیدا می‌دانند. طیفی که به عنوان اصولگرایان معتدل شناخته می‌شوند.اما از سوی دیگر اعلام کاندیداتوری مصطفی میرسلیم از سوی حزب موتلفه بعد از مدتها دوری از فعالیت اجرایی خاطره کاندیداتوری میرحسین موسوی در سال ۸۸ را در ذهن افکار عمومی زنده کرد چه آنکه مسیرحسین هم بعد از سالها دوری از فعالیت اجرایی وارد کارزار انتخابات شد اما مطمئناً پایگاه اجتماعی میرحسین موسوی با پایگاه اجتماعی مصطفی میرسلیم قابل مقایسه نیست.با این حال میرسلیم در اولین اظهارنظرش بعد از اعلام کاندیداتوری از سوی حزب موتلفه،با حمله به حسن روحانی گفت:« بارها در دیدارهای رسمی مقام معظم رهبری با کارگزاران نظام بمناسبت عید یا ایام دیگر، آن بزرگواری که پیش از فرمایشات رهبر انقلاب سخنرانی می‌کند، بگونه‌ای سخن می‌گوید که انگار خودش رهبر این مملکت است. همه آقایان باید این مهم را بدانند که رهنمود تنها از جانب رهبری صادر می‌شود و دیگر بزرگان این کشور هم باید خود را ذیل رهبری تعریف کنند.

متاسفانه در محضر رهبر معظم انقلاب و در روز میلاد پیامبر اکرم(ص) می‌گویند به ملت ایران تبریک می‌گوییم که نرخ رشد اقتصادی کشور به ۷٫۴ درصد رسیده است؛ آیا کسی که این آمار را می‌دهد می‌داند نرخ رشد ۷٫۴ درصدی یعنی چی؟ یعنی با این نرخ رشد ما نباید هیچ مشکلی اعم از بیکاری و رکود اقتصادی در کشور داشته باشیم.....اگر آقایان مسئول نتوانستند در مبارزه با فساد کاری کنند به این دلیل است که خودشان در این مساله گرفتار شده‌اند.»

 

در ادامه گفت‌وگوی امید ایرانیان با سه چهره شاخص جریان اصولگرا را در ارتباط با کاندیداتوری میرسلیم می‌خوانید:

کنعانی مقدم:رقبای اصولگرای روحانی، گزینه‌های جدی برای رقابت با او نیستند

 حسین کنعانی مقدم؛ دبیرکل حزب سبز در همین زمینه به «امید ایرانیان» می‌گوید:« من پیش‌تر هم گفته‌ام که معری یک کاندیدا، برابر روحانی کار بسیار سختی است. اما در عین حال گویا هنوز برخی دوستان اصرار دارند که یک گزینه معرفی کنند. معرفی کردن یک گزینه، کار سختی نیست. اما اینکه آن گزینه بتواند حسن روحانی را شکست دهد، کار سختی است.»

 کنعانی مقدم می‌گوید:« اسامی که تا کنون در جبهه اصولگرایان مطرح شده‌اند، تغریبا هیچ کدام، نمی‌توانند رقیب جدی باشند. با این حال اما این نکته هم مهم است که اصولگرایان چه طور از گزینه حمایت کنند. یعنی برای حمایت از گزینه‌شان به اجماع برسند یا نه. اگر به اجماع برسند، تا حدی کارشان ساده‌تر خواهد بود اما اگر نرسند، قطعاً گزینه‌هایشان، رقبای جدی برای روحانی نخواهند بود.» دبیرکل حزب سبز در ادامه این گفت و گو با اشاره به عملکرد اصولگرایان معتدل، می‌گوید:« اصولگرایان معتدل، شرایط کشور را درک می‌کنند و احتمال اینکه بخشی از اصولگرایان از روحانی حمایت کنند، کم نیست. دلیل این مطلب هم این است که با این اقدام، باب گفت و گو با رقیب را باز گذاشته‌اند و از سوی دیگر با توجه به شرایطی که کشور در هشت سال دولت نهم و دهم تجربه کرد، ادامه کار این دولت را به صلاح مردم می‌دانند.» او می‌افزاید:« درباره کاندیداتوری آقای میر سلیم باید بگویم که اول باید منتظر نظر ائتلاف اصولگرایان بود. باید دید که آنها روی کدام گزینه به توافق می‌رسند. اما به نظر می‌رسد که گزینه‌ای مانند آقای میرسلیم که قبلاً هم چندان مطرح نبوده، ضعیف باشد. ضمن اینکه حسن روحانی رئیس دولت یازدهم بوده و قطعاً برای کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، این یک برگ امتیاز نسبت به رقیب است.»

 

اسکندری:زاویه اصولگرایان با روحانی زیاد است

صالح اسکندری، فعال سیاسی اصولگرا در خصوص حمایت برخی طیفهای اصولگرا از حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 1396 به «امید ایرانیان» می‌گوید: « انتخابات‌های ریاست جمهوری گذشته برای مثال، دوره‌های ششم، هفتم، هشتم و یازدهم، نشان داد که معمولاً جناحهای سیاسی بسته به اولویت بندی‌ای که در سیاست‌ها و نوع موضع گیری‌ها دارند نسبت به یک نامزد خاص گرایش پیدا می‌کنند. از این رو  طبعاً این احتمال وجود دارد که آن نامزد از جناح مقابل باشد. » او می‌افزاید:« به نظر می‌رسد که جریان اصلاحات و اعتدال به طور ویژه از روحانی حمایت کنند و طبعاً جریان اصولگرا نیز نامزدی را در رقابت با آقای روحانی مطرح می‌کند. عمده تلاشها در جریان اصولگرا ناظر بر این است که بتوانند به نامزد واحد دست یابند تا یک رقابت مشخصی شکل بگیرد. » اسکندری درباره اینکه آیا طیفی درون اصولگرایان از روحانی حمایت خواهند کرد، یا نه، یادآوری کرد:« تمایل روحانی این است که به جریان اصلاحات نزدیکتر شود. بنابراین به نظرم نه دولت چشم داشتی به اصولگرایان دارد و نه اصولگرایان وامدار دولت ایشان هستند. بنابراین حمایت اصولگرایان از روحانی، بسیار بعید است.»

اصولگرایان معتدل بسته به شرایط کشور ظهور کردند

عضو سابق حزب مؤتلفه اسلامی، درباره اصولگرایان معتدل می‌افزاید:« اصولگرایان معتدل از جمله مفاهیمی است که در شرایط سیاسی کشور بسته به انتخاباتهای مختلف ظهور می‌کند و از جانب برخی افراد از جریان اصولگرایی مطرح شده است.  لذا من تصورم این است که با توجه به نوع سیاستگذاریها و عملکردهایی که اقای روحانی داشته و در مواجهه با شرایط کشور پیش از برجام و پس از برجام، جریان اصولگرا زاویه قابل لمسی را با دولت آقای روحانی در این در دور از انتخابات خواهد داشت که با زاویه‌ای که در انتخابات مجلس شکل گرفت، دامنه‌اش بیشتر است.»

صالح اسکندری در پاسخ به این پرسش «امید ایرانیان» که آیا مصطفی میرسلیم، کاندیدای معرفی شده از سوی حزب مؤتلفه در صورت اجماع اصولگرایان برای کاندیداتوری وی، خواهد توانست رقیب جدی‌ای برای آقای روحانی باشند یا خیر، می‌گوید:" هنوز هیچ چیز معلوم نیست اما آقای مهندس میرسلیم مانند سایر افرادی که در میان نیروهای اصولگرا مشخص شده‌اند، در شورای ائتلاف اصولگرایان معرفی خواهند شد و امیدواریم که اجماع نهایی صورت بگیرد و یک نامزد واحد از جمع بندی اصولگرایان بیاید. حالا این نامزد اقای میرسلیم یا هر کس دیگری می‌تواند باشد. مهم این است که یک کاندیدا وارد عرصه شود. "

با تمام این اوصاف به نظر می‌رسد که اصولگرایان با وجود یافتن گزینه‌هایی برای کاندیداتوری، اندر خم یک کوچه مانده‌اند. چراکه بر اساس اظهار نظرهای تحلیلگران طیف خودشان، کاندیداهایی که معرفی می‌کنند هم قدرت شکست حسن روحانی ندارد. از این رو آزمون بزرگ اصولگرایان در انتخابات 96، تبدیل به پرونده پیچیده‌ای شده است که سربلند بیرون آمدن از آن کار چندان راحتی به نظر نمی‌رسد.

ناصر ایمانی : میرسلیم نمی­تواند آرای مردمی را جذب کند

آقای ایمانی، فکر می‌کنید که با توجه به معرفی گزینه‌ای چون آقای میرسلیم، طیف سنتی اصولگرا و یا بخشی از اصولگرایان که بنای حمایت از حسن روحانی در انتخابات پیش رو داشتند، دیگر از او حمایت نخواهند کرد؟

این تحلیلها از مقدمه تا مؤخره کاملاً غلط است. چراکه طیف سنتی اصولگرا از ابتدا بنا نداشتند که از آقای روحانی حمایت کنند. البته این هم درست که گمانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه برخی از اصولگرایان که تعداد کمی هم هستند، به دلایلی تمایل به دکتر روحانی داشتند و دارند. اما این که بگوییم طیف سنتی اصولگرا متمایل به ایشان بوده­ و یا است، چنین نیست؛ حتی برخی چهره‌های موثق این طیف مثل آقای باهنر هم این مسئله را به صورت کلی رد کرده‌اند.

از طرفی، مؤتلفه درباره آقای میرسلیم عنوان کرده­ که ایشان تا وقتی معرفی شده­اند که ائتلاف اصولگرایان به کاندیدای مشترک نرسد. در این صورت، آقای میرسلیم به عنوان کاندیدای نهایی معرفی خواهند شد. آقای میرسلیم هم به صراحت اعلام کرده که اگر شخص دیگری توسط ائتلاف معرفی شود، او  کنار خواهند کشید.

گفتید که بخشی از اصولگرایان به روحانی تمایل دارند. افرادی که متمایل به آقای روحانی هستند به کدام طیفهای اصولگرایان نزدیکند؟

افراد مذکور که به آقای دکتر روحانی متمایلند، به هیچ یک از طیفها نزدیک نیستند. این افراد نه به دلیل رضایت از عملکرد اقای دکتر روحانی در جایگاه ریاست جمهوری بلکه به دلیل برخی از شرایط کشور،  معتقدند که دولت باید تداوم پیدا کند. البته باز هم تأکید می­کنم که تعدادشان به قدری کم است که شاید به اندازه انگشتان یک دست هم نرسند. اما این افراد نزدیک به یک طیف خاص نیستند بلکه شخصاً چنین اعتقادی را دارند و ممکن است یکی از طیف اصولگرایان سنتی و دیگری از طیف اصولگرایان جبهه‌های دیگر باشد.

اگر مرکزیت اصولگرایان به این نتیجه برسد که آقای میرسلیم، به عنوان کاندیدای نهایی مناسب هستند، فکر می‌کنید که ایشان توانایی جذب آرای مردمی را دارند؟

نظر شخصی من این است که اقای میرسلیم نمی­تواند آرای مردمی را جذب کند. بلاخره ایشان سالیان سال است که از انظار عمومی کنار بوده‌اند و زمانی هم که مسئولیت داشتند، چهره بسیار شاخصی از جهت اجرایی یا تأثیرگذاری فکری نبوده‌اند. اما در عین حال باید نکته‌ای را هم عرض کنم؛ بسیاری از شخصیت­هایی که برای ریاست جمهوری کاندید می­شوند، ناگهان چهره می­شوند. برای مثال در انتخابات سال 1376 کسی که رییس جمهور شد، ناگهان چهره شد. ایشان در افکار عمومی آن چنان مطرح نبود.

سال 84 هم این اتفاق برای آقای احمدی نژاد افتاد. چون با وجود اینکه شهردار بودن ولی کسی او را نمی‌شناخت.

بله. در انتخابات سال 1384 هم این اتفاق برای آقای احمدی نژاد افتاد. درست است که ایشان شهردار تهران بود اما فقط در حد تهران مطرح بودند نه در کل کشور. آقای میرسلیم هم ممکن است از این جهت ناگهان در انتخابات به چهره تبدیل شوند اما اگر الآن بخواهیم پیش بینی کنیم، ایشان زمینه آرای مردمی‌شان ضعیف است.

فکر می‌کنید که مؤتلفه هم با همین تحلیل ایشان را انتخاب کرده است؟

ممکن است اینطور باشد. یعنی موتلفه هم این تحلیل را داشته باشد که موتلفه به این فکر کند که او می‌تواند در انتخابات تبدیل به یک چهره شود.

فکر می‌کنید با توجه به اسامی که مطرح است، در میان چهره‌های شاخص اصولگرایان کدام چهره می‌تواند بیش از دیگران آرای عمومی را جذب کند؟

اول به این نکته اشاره کنم که ملاک انتخاب افراد در انتخاباتهای ریاست جمهوری خیلی به سابقه گذشته افراد، بستگی ندارد. دکتر روحانی هم مشمول این تحلیل می‌شوند. یعنی ایشان در سی سال گذشته، مسئولیت‌هایی که در کشور داشته‌اند، پشت تریبون و مطرح نبوده‌اند؛ مانند نمایندگی مجلس یا دبیر شورای امنیت ملی. سالهای اخیر هم ایشان مسئولیتی که چشم گیر و نزدیک به جامعه باشد، نداشته‌اند. پس این ملاک نیست که کسی که می‌خواهد برای اردیبهشت 1396 کاندید شود، باید میان مردم دارای سابقه رأی خوبی باشد. اما اگر امروز را ملاک قرار دهیم، از میان چهره‌های اصولگرا کسانی که می‌توانند برای کاندیداتوری مطرح باشند، می‌توان آقای قالیباف را به لحاظ داشتن آرای مردمی جلوتر از دیگران دانست.

سؤال آخرم درباره نظر جامعه روحانیت مبارز است. فکر می‌کنید که با توجه به عضویت آقای روحانی در جامعه روحانیت مبارز، آیا این جامعه از فرد دیگری به جز روحانی حمایت خواهد کرد؟

جامعه روحانیت مبارز قرار نیست از آقای دکتر روحانی حمایت کند. اگر ائتلاف اصولگرایان یک کاندیدا را معرفی کنند، این جامعه به احتمال بسیار قوی، یا ایشان را تأیید خواهد کرد یا در بدترین شکل وارد تعیین مصداق برای معرفی به مردم نخواهد شد. ولی شخصاً فکر می‌کنم احتمال این که جامعه روحانیت مبارز بخواهد دکتر روحانی را تأیید و حمایت کند، نزدیک به صفر است.

 

برچسب‌ها :

افزودن نظر جدید