امید

«فروشگاهي در تايوان محض تبليغ نوشت: «دستمال كاغذي بخريد كه به زودي گران مي‌شود»، همين شايعه كاري كرد كه دستمال كاغذي در كشوري كه يكي از باثبات‌ترين اقتصادهاي دنيا را دارد، كمياب شود. حالا به اقتصاد تحت تحريم ايران فكر كنيد و رسانه‌هايي كه تعمدي شايعه مي‌سازند، «يكم فكر كنين، حتي اگر قطحي بشه هم باز اين اقلام جزو اولين كمك‌هاي بشر دوستانه‌س»،

«تو حفاري خونه‌هاي قديمي كوزه سكه و طلا پيدا مي‌كنن، حالا با اين روندي كه هموطنان جوگير ما پيش گرفتن احتمالا سال‌هاي بعد از خونه‌ها پوشك و دستمال كاغذي، درميارن»، «رفتم فروشگاه، خانومه اومد ١٠ بسته ١٠ تايي دستمال كاغذي خريد، آنقدر كه تو سبدش جا نمي‌شد. به كجا چنين شتابان آخه؟!»، «كاش همين‌جوري كه شايعه دستمال كاغذي رو باور كرديم، شايعه ارزوني دلار رو هم باور مي‌كرديم، ارزون مي‌شد»، 
«رفتم هايپراستار قفسه‌هاي دستمال كاغذي، روغن و ماكاروني و خيلي از شوينده‌ها خالي شده. يعني خودمون عامل جنگ رواني هستيم»، «بابا اگه يه ‌چيزي هم كمه كه نيست، دوتا بردار به بقيه برسه»، «يه بسته دستمال كاغذي برداشتم، فروشنده مي‌گه تا ده دقيقه ديگه گرون‌تر مي‌شه دوتا بردار... راه تازه فروش بيشتر هم پيدا شد. به كجا داريم مي‌ريم؟»، «از ماست كه برماست متاسفانه»، 
«رفتم فروشگاه كه وضعيت رو آروم ببينم و بيام اينجا بگم الكي به مردم فحش ندين و بيشتر جوسازيه. به ده دقيقه نكشيده قفسه‌ها خالي مي‌شد»، «خجالت داره واقعا، حمله كردين به فروشگاه‌ها كه چي؟!»، «يكي نيست از اينا بپرسه چندتا چندتا مي‌خوايي انبار كني؟ چقدر جا داري اصلا؟ تا كي مي‌خواي اينا رو نگه داري... توروخدا يكم فكر كنين»، «ساعت ٢ شب، حمله كردن به شهروند كه دستمال كاغذي و... بخرن، ديدن اين صحنه برام مثل فيلم كوتاه ترسناك بود. چرا؟!»، و «تو فروشگاه مردم ٢٠ تا ٢٠ تا شوينده و دستمال كاغذي مي‌خريدن، يعني اين راهشه؟!»