امید

به گزارش امید،دومين و سومين ديدار محمد جواد ظريف و جان كري كه ديروز رخ داد، به روشني نشان مي‌دهد كه طرفين اصلي كدام كشورها هستند. هنگامي كه روسيه و چين، وزراي خارجه خود را به وين نمي‌فرستند و مي‌گويند كه از هر توافقي استقبال مي‌كنند و مورد تاييد آنها خواهد بود و 3 كشور اروپايي نيز ديدگاه خود درباره اختلاف‌ها و راهكارها را پيرو تصميم نهايي امريكا مي‌دانند، روشن است كه باز ايران مي‌ماند و كوهي از اختلافاتش با امريكا.

«نه» تنها واژه‌يي بود كه جان كري در پاسخ به پرسش خبرنگاران گفت، پرسش درباره اينكه آيا پيشرفتي در گفت‌وگوها به دست آمده است يا خير. كري پس از ديدار نخست با وزير خارجه ايران گفته بود كه «اين مذاكرات فوق‌العاده بوده است اما اين هنوز ابتداي راه است» و از پشت درهاي بسته اتاق گفت‌وگوهاي مقام‌هاي ايراني و امريكايي هنوز چيز بيشتري جز همين حرف‌هاي رسمي منتشر نشده است، مگر برخي گزارش‌ها از منابعي كه نمي‌خواهند نام‌شان «فاش شود». از جمله اين منابع، يك ديپلمات ايراني است كه در جواب اين پرسش كه «با توجه به مذاكرات رو در روي محمد جواد ظريف و جان كري وزيران امور خارجه ايران و امريكا از روز گذشته، آيا نشانه‌هايي مبني بر رسيدن به توافق شكل گرفته است»؟ به ايرنا مي‌گويد: «هنوز براي جمع‌بندي زود است» و توضيح مي‌دهد: «در محتوا، نظرات طرفين تغيير چنداني نكرده است». منبع بي‌نام خبرگزاري جمهوري اسلامي، سرنوشت مذاكرات را اينگونه توصيف مي‌كند: «هنوز زود است بتوان قضاوت كرد كه تا 20 جولاي به توافق مي‌رسيم يا نه و ما همچنان تلاش‌مان را انجام مي‌دهيم».

تلاشي كه از هر دو سر ادامه دارد و نشانه‌اش ماندن جان‌كري در وين است، تنها به اين دليل كه بخش مهمي از اختلاف‌ها از جمله جدول زمان‌بندي لغو تحريم‌هاست، مساله‌يي است كه بايد روي ميز مذاكره ظريف و كري حل شود. اين از جمله سرفصل‌هاي مهم خواسته‌هاي طرف ايراني از كشورهاي 1+5 است و امريكا با تحريم‌هايش در آن نقش محوري دارد و به همين دليل است كه يك مقام ارشد وزارت امور خارجه امريكا مي‌گويد؛ جان كري براي بحث مفصل با وزير خارجه ايران وقت گذاشته است، و حالا ساعت‌ها مذاكره براي گفت‌وگو درباره اختلاف‌ها در وين سپري مي‌شود، تا دو طرف يكديگر را درباره آنچه ممكن است انجام دهند، «بسنجند». رويترز يكي از هدف‌هاي سفر كري به وين را «انجام بحث‌هايي دقيق» با ظريف و «سنجش ميزان آمادگي ايران براي انتخاب‌هاي اساسي لازم» دانسته و ايران هم مي‌گويد كه اراده طرف مقابل را براي رفع تحريم‌ها در ترازو قرار داده است. اين سنجش‌ها و گفت‌وگوها در ديدار دوم كري و ظريف، سبب شد تا دو طرف در مذاكره سوم يك گام پيش‌تر بروند و درباره «تصميم‌گيري‌ها دشوار» گفت‌وگو كنند اما اين به مفهوم آن نيست كه اختلاف‌ها خيلي زود حل شود چه، يك مقام وزارت خارجه امريكا مي‌گويد: «اين مذاكرات براي ارزيابي انعطاف ايران، ‌به شكلي جدي و بالقوه طولاني خواهد بود». نرمش ايران، براساس ديد طرف مقابل در 4 محور اساسي سنجيده مي‌شود كه گاردين آنها را چنين بازگو مي‌كند؛ «توافق بر سر ميزان گستردگي غني‌سازي در ايران، موضوع رآكتور آب سنگين اراك، ادعاي غرب در مورد تلاش ايران براي ساخت سلاح اتمي و چگونگي نظارت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بر برنامه هسته‌يي» اما در اينجا يك نرمش ديگري هم لازم است كه آن را ايران از طرف غربي مي‌خواهد؛ «نرمش اساسي درباره جدول زماني رفع تحريم‌ها».

به ظاهر يافتن يك راهكار درست در وين كار بسيار مشكلي است اما وقتي مقام‌هاي اروپايي خبر مي‌دهند كه «در مذاكرات ديروزشكاف درباره آينده رآكتور آب سنگين اراك و تاسيسات فردو برطرف شده » و عباس عراقچي، مذاكره‌كننده ارشد كشورمان به شبكه كيودوي ژاپن مي‌گويد: «گفت‌وگوها با جان كري وزير امور خارجه امريكا دشوار اما مفيد است و ما هنوز تصور نمي‌كنيم كه فكر كردن به تمديد مذاكرات ضروري باشد»، آن‌وقت نشانه‌هايي از اينكه بن‌بست‌ها هم گشودني است، در وين رخ مي‌نمايد.
 

منبع: اعتماد