امید

دکتر غلامعباس توسلی در گفت‌وگو با پایگاه خبری-تحلیلی امید  در پاسخ به سوالی خصوص وضعیت دانشگاه‌ها در دولت نهم و دهم به محدودیت‌های صورت گرفته در این دو دولت  برای فعالان دانشجویی و اساتید اشاره و تصریح کرد: آغاز این محدودیت‌ها از اخراج اجباری برخی اساتید بزرگ از دانشگاه های مهمی همچون دانشگاه تهران بود. متاسفانه این حرکت نشان دهنده اعمال محدودیت برای عده ای و حاکم کردن تفکری یک سویه در محیط دانشگاه ها بود.
وی در توضیح این مطلب افزود: به دلیل اتفاقاتی که در خرداد 88 افتاد. دانشگاه ها و دانشجویان آسیب زیادی دیدند به گونه‌ای که الان کمتر دانشجویی به سمت مسائل سیاسی و تحلیل آن گرایش دارد.
عضو فرهنگستان علوم خاطرنشان کرد  پس از دوره اصلاحات دانشگاه‌ها بیش از اندازه محدود و تحت کنترل قرار گرفتند تا آنجا که حتی دانشگاه آزاد یک دانشگاه خصوصی با مدیریتی مستقل است نیز محدود شد و سعی شد تا زیر نظر مقامات رسمی قرار بگیرد.
توسلی با تاکید بر وعده‌های احمدی نژاد در خصوص فعالیت های دانشجویان و محیط دانشگاه‌ها، گفت: دانشگاه‌ها در دولت نهم و دهم ساکت بودند و فعالیت و تحرک چندانی نداشتند اما در دولت اصلاحات فضای دانشگاه یک سویه نبود. اگر هم  در دوران فعلی فعالیتی بود بیشتر مربوط به فعالیت‌های یک گرایش خاص محسوب می‌شد یعنی دانشگاه‌ها به سمت یک سویه شدن حرکت کردند.
وی در خصوص فعال کردن دوباره دانشگاه ها و دور کردن فضای رخوت از این محیط، خاطرنشان کرد: رئیس جمهور آینده باید نسبت به دانشگاه‌ها نگاهی فرهنگی و مستقل داشته باشد و اینطور نباشد که فقط جریان فکری نزدیک به خود را فعال کند و امکانات در اختیارشان قرار دهد.
توسلی تاکید کرد: این نگاه که دانشگاه‌ها مانند بنگاه اقتصادی هستند باید از فضای علمی دور شود و اجازه دهند تا دانشگاه ها با مدیریتی علمی اداره شوند.دانشگاه ها باید از این حالت سرخوردگی خارج شوند. به نظرم بیشتر دانشجویان که شاید نظری متفاوت دارند برای بیان حرف‌هایشان اعتماد به نفس خود را از دست داده‌اند و اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، قطعا شاهد فضایی یک طرفه خواهیم بود که فضا و فکر یک سویه نیز نمی تواند زمینه‌های پیشرفت همه افکار را فراهم کند.
وی ادامه داد: رئیس جمهور بعدی اگر بخواهد حسن نیت خود را ثابت کند، می تواند اساتیدی که علی‌رغم دارا بودن دانش علمی اخراج شده‌اند را دوباره به فضای دانشگاه ها برگرداند.
توسلی تصریح کرد: برگزاری سخنرانی ها و نشست ها می تواند امید زیادی به دانشجویان برای اظهار نظر بدهد البته همان طور که گفتم نباید فقط یک گروه خاص صحنه گردان ماجرا باشند.