امید

صدا و سیما، رسانه‌ای است که باید فراگیر و فراجناحی عمل کند. چراکه سازمان صدا وسیما رسانه‌ای است که از آن به عنوان رسانه ملی، یاد می‌شود. بنابراین از آنجایی این سازمان بار ملی بر دوش دارد باید ملی عمل کند. همچنین رهبر انقلاب سال گذشته فرمودند که صدا و سیما باید واقع بینانه عمل کند . این مطلب مهمی بود چراکه رسانه‌های مختلفی از جمله خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری وجود دارند که مردم می‌توانند اخبار ایران و جهان را از این طرق بدست آورند. این مسأله وظیفه صدا و سیما را بیشتر می‌کند. چراکه در دستور کار قرار دادن بیان واقعیت‌ها، موجب افزایش مخاطبانش می‌شود و افزایش مخاطب نیز می‌تواند به معنای جلب اعتماد مردم تعبیر شود. حال اما سؤال اینجاست که آیا صدا و سیما تا چه اندازه توانسته که مخاطبانش را افزایش دهد؟ در این راستا نیز نیازمند بررسی روند عملکرد این سازمان در دوره ریاست‌های متفاوت مدیران آن هستیم. اما به طور خاص اگر قرار باشد که درباره نحوه ریاست فعلی این سازمان صحبت کرد، می‌توان گفت که به نظر می‌رسد، در عین حال که تا حدی عملکرد آقای عسگری متفاوت بوده است اما با این حال، همچنان بیت امام مظلوم واقع شده‌اند. همچنین حرم امام (ره) و برنامه‌های حرم امام (ره) نیز مخصوصاً در روزهای عزاداری امام حسین (ع) مظلوم واقع شده‌اند. این در حالی است که مردم توقع دارند که نام امام خمینی (ره) که با نام قیام حسینی  همراه است، همراه و هم صدا باشد و صدا و سیما هم باید برنامه‌های حرم امام (ره) را پوشش دهد و به این انتظار در دهه اول محرم از سوی مسئول این سازمان بی پاسخ ماند. چراکه  مردم با برنامه‌های حرم امام (ره)،  نام، یاد و خاطره حضرت امام خمینی برایشان تداعی و زنده می‌شود. بنابراین نمی‌توان به این انتظار صحیح مردم واکنش نشان نداد و از کنار آن عبور کرد.  متأسفانه به نظر می‌رسد که بعضاً رفتارهای سلیقه‌ای و اعمال سلیقه‌های شخصی باعث می‌شود که توقعات مردم بی پاسخ بماند و این برای محبوبیت و ماندگاری یک مدیر زنگ خطر است. باید بپذیریم که جناب آقای سید حسن خمینی، یادگار امام است و مردم در چهره ایشان بیانات امام و راه امام را می‌بینند. از این رو دوست دارند که چهره او بیشتر در صدا و سیما دیده شود و حرفهای ایشان را بشنوند. این یک خواست ملی است. اما غلبه سیاست بر اخلاق در جامعه ما باعث شده است که حرفهای بیت امام (ره) مظلوم بماند و مردم نیز از خواست قلبی خود، محروم باشند. از این رو همان طور که گفتم عدم توجه به خواست عمومی مردم می‌تواند، زنگ خطری برای مدیران و مسئولان در جایگاه‌های مهمی چون ریاست سازمان صدا و سیما،  باشد.