- کد مطلب : 4409 |
- تاریخ انتشار : 5 خرداد, 1393 - 09:42 |
- ارسال با پست الکترونیکی
سید حسن خمینی: اگر قرار باشد از ديدار قيافه بنده مصيبتي بر مصائب بقيه اضافه شود، به ميان آنها نروم كه بهتر است
به گزارش امید،حجتالاسلام والمسلمین سيدحسن خميني در ديدار با اعضاي ستاد بزرگداشت امامخميني(ره) ضمن تسليت شهادت امامموسی كاظم(ع) اين مراسم را بهانهاي براي ديدار با اعضاي ستاد و حجتالاسلام محمدعلي انصاري و تشكر از آنها عنوان كرد و افزود: زيارت حضرت امامخميني(س) براي يادآوري و گم نكردن راه انقلاب است.
وي ادامه داد: بحمدا... در طول اين 25سال براي برگزاري مراسم بزرگداشت امامخميني(ره) تلاشها و زحمات بسياري صورت گرفته است. ستاد بزرگداشت امام با تجربياتي شكل گرفته كه بايد اين تجربيات را براي دوران بعد از خودش نيز ذخيره كند. برگزاري اين مراسم بايد هر سال بهتر و قويتر از هر دورهاي انجام شود، چرا كه تجلي يك حركت ملي است و ما از طريق آن پيوند خودمان را با گذشته پرافتخارمان اعلام ميكنيم.
يادگار امام گفت: روايتي از امام صادق در بحارالانوار نقل شده كه ميگويد: «من زارنا في مماتنا، فكأنما زارنا في حياتنا» هركس ما را در دوران مرگمان زيارت كند، همانند كسي است كه در دوران زندگيمان ما را زيارت كرده است. روايت ديگري از امام رضا(ع) نيز اين نكته بسيار مهم را در خود پنهان دارد كه تاكيد بر زيارت قبور در مقابل تفكري بوده كه پيامبر و اولياء خداوند را پس از مرگ منشأ اثر نميدانند.
سيد حسن خميني اضافه كرد: تعبير قرآن است كه خداوند خطاب به پيامبر ميفرمايد: «اگر بداخلاق بودي مردم دور تو نميايستادند.» يعني پيامبر اگر بداخلاق باشد مردم دور او نميايستند، تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل. همه اين چارچوبه نيز پيدايش و بقاي خود را از همين خوشاخلاق بودن دارد. علتش هم اين است كه همه اينها آمدهاند كه مردم بهتر زندگي كنند و زندگيها شيرينتر شود.
وی ادامه داد:اگر قرار باشد از ديدار قيافه بنده مصيبتي بر مصائب بقيه اضافه شود، به ميان آنها نروم كه بهتر است.
وي افزود: در طول تاريخ بعد از اسلام يكي از سنتها اين بوده كه مردم به زيارت قبور بويژه ائمه و اولياء خداوند ميرفتند. گاهي اين زيارت به جز بيان محبت و اعلان آن، چيزي مازاد بر او نيز براي مردم داشته است. براي مثال تاكيد بسيار بر زيارت سيدالشهداء به دليل كاركرد آن براي مبارزه با ظلم بوده است. نفس اين زيارت براي زنده نگه داشتن هدف ايشان بوده است. «آن فروريخته گلهاي پريشان در باد/ كز ميجام شهادت همه مدهوشانند/ يادشان زمزمه نيمه شب مستان باد/ تا نگويند كه از ياد فراموشانند.»
افزودن نظر جدید