امید

عرضه مستند «من روحانی هستم» در فروشگاه محصولات فرهنگی سروش که وابسته به صدا و سیما است در حالی تائید شده که طی هفته های گذشته درباره رابطه موسسه سازنده این مستند، یعنی «سفیر فیلم» با صدا و سیما تشکیک جدی صورت گرفته است. مهمترین شائبه های ایجاد شده در این رابطه به بحث استفاده مسئولین «سفیر فیلم» از فیلم های آرشیوی صدا و سیما مربوط می شود.

مسئولان فروشگاه محصولات فرهنگی سروش به خبرنگار پیام نو توضیح دادند که توقف عرضه مستند « من روحانی هستم » در این فروشگاه به خواست موسسه سازنده صورت گرفته است. با این وجود معلوم نیست که پخش این مستند در فروشگاه سروش با مجوز و اجازه چه کسی انجام شده است و آیا موسسات دیگری با خط فکری متفاوت از « سفیر فیلم » هم می توانند از چنین امکانی برخوردار شوند یا خیر؟

حواشی مستند «من روحانی هستم» در روزهای ابتدایی پخش در فضایی مبهم به سر می برد، فضایی که به نظر می رسد هر چه جلوتر ی رود از ابهام آن کاسته می شود. برخی گمانه زنی های پراکنده درباره منبع فیلمی آرشیوی استفاده شده در این مستند با ساخت مستند بعدی سفیر فیلم، یعنی « مصاف » و اعتراف سازندگان آن مبنی بر دسترسی به آرشیوهای صدا و سیما باعث شد تا قدری از مناسبات این جریان روشن تر شود.

بعد از انتشار مصاحبه سازندگان «مصاف» در سایت طراحی شده برای این فیلم، غلامعلی جعفرزاده نماینده مجلس عملکرد رسانه ملی در زمینه در اختیار قرار دادن اسناد محرمانه به موسسات خصوصی برای ساخت مستند را «دور از شأن و اخلاق» دانست و تاکید کرد: «هیچ استنباطی از آن نمی شود مگر اینکه این اقدامات ناشی از بغض های سیاسی است.»

با این وجود پخش مستند «من روحانی هستم» در فروشگاه عرصه محصولات فرهنگی سروش، نشان می دهد که احتمالا جدیت مجموعه صدا و سیما در حمایت از موسساتی چون « سفیر فیلم » یا نمونه های مشابه آن به مواردی بیش از اجازه دسترسی به آرشیو این سازمان مربوط می شود.

هر چند عرضه «من روحانی هستم» در فروشگاه سروش به هر دلیلی ادامه پیدا نکرده است اما نفس اقدام به این کار در مجموعه مربوط به صدا و سیما هم در کنار شائبه های تقویت شده درباره بحث استفاده از آرشیو صدا و سیما، موضوع پشت پرده این ذست مستندها را معنادارتر می کند.