امید

 به گزارش امید، نامه نیوز با این مقدمه در ادامه می‌نویسد: ماه‌های باقیمانده از حضور عزت صداوسیمای ایران در ساختمان شیشه‌ای جام جم پر التهاب و پر انتقاد می گذرد. او زمانی در دولت احمدی نژاد، رسانه ملی را به حامی پروپا قرص و جدی دولت تبدیل کرده بود و بارها و بارها به سبب همین حمایت‌ها مورد نقد قرار گرفت، به نحوی که احمد توکلی نماینده اصولگرای مجلس در سال 91 چنین گفت «صدا و سیما در حال حاضر به رفوگر خلاف‌های دولت تبدیل شده و سعی دارد پارگی مشکلات را بدوزد».

اما حال که نه احمدی نژادی بر سر کار است و نه دولتی های سابق، رسانه ملی مشی متفاوت را دنبال می کند. مشی ای که در آن چیزی از حمایت پروپاقرص از حسن روحانی رییس جمهوری جدید و دولتمردانش نیست. چنانچه رسانه ملی در یک سال گذشته، نه در خدمت دولت که گاها تا پای یک منتقد تند و جدی پاستورنشینان هم پیش رفته است. شاید از همین رو بود که بارها روحانی و اطرافیانش رویکرد انتقادی رسانه ملی را به ضرغامی گوشزد کردند و کار به نامه نگاری هایی نیز رسید. آنجا که حسام الدین آشنا از مشاوران حسن روحانی با انتقاد شدید از رویکرد صداوسیما عنوان کرد« از نگاه رییس سازمان صداوسیما شورای نظارت بر این سازمان جلسه ای تشریفاتی است که هر دو هفته یکبار برای گپ زدن و گعده کردن تشکیل می شود. انگار این شورای نظارت بر سازمان صداوسیما نیست، شورای نظارت صداوسیما بر رئیس جمهور است!.» او ماجرای تاخیر ۹۰ دقیقه ای در پخش گفت و گوی زنده حسن روحانی را به دستور شخص عزت الله ضرغامی دانسته و از شورای نظارت بر عملکرد صدا و سیما خواسته بود با وی برخورد کند.

اما کار به همین جدل های اطرافیان رییس پاستور و رییس جام جم ختم نشد و به بیان صریح روحانی هم کشیده شد و او به نهادهای ملی از جمله صداوسیما هشدار داد که نمی توانند به اپوزیسیون دولت تبدیل شود.

هرچند در میانه این انتقادات صداوسیما گاها از برخی مواضع خود عقب می‌نشست و تریبون های خود را به کرات در اختیار دولتی ها قرار می داد اما رسانه ضرغامی از همان ابتدا رویکرد انتقادی نسبت به مردان دیپلماسی دولت یازدهم اتخاذ کرد. خصوصا آنجا که پای مباحث هسته ای به میان می آمد یک پای ثابت انتقادات به دولت بود. گرچه در مقطعی اجازه نداد منتقدان توافق ژنو از تریبون رسانه ملی ظریف و همراهانش در پای میز مذاکرات را به نقد بگیرند اما برنامه های این رسانه خود را مبرا از نقد و کنایه به تصمیمات هسته ای دولت نکرد.

در این میان اما آنچه طی چندماه اخیر بیش از همه در حال نمود یافتن است، همراهی زیرپوستی این رسانه با منتقدان هسته ای دولت یا همان دلواپسان است. آنگونه که برخی از برنامه های تلویزیون چون 20:30 با اجراهای کامران نجف زاده و شناسنامه با اجرای حسین رنجبران تلاش خود برای جا انداختن واژه دلواپسی در سطح افکار عمومی را به کار گرفته اند. دو مجری که پیش از این در صف حامیان دولت احمدی نژاد از آنها یاد می شد.

بخش خبری بیست و سی گرچه از واژه دلواپسی به مناسبت و بی مناسبت در مباحث سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ایضا هسته ای بهره می گیرد اما برنامه شناسنامه که جمعه ها بر روی آنتن سیما می رود با پرسش ثابتی میهمانان خود را خطاب قرار می دهد «شما دلواپس هستید؟» سوالی که اخیر به «شما دلواپس هستید یا دل آرام؟» تغییر شکل یافته است.

آنگونه که در یک نمونه وقتی اسماعیل کوثری از اعضای جبهه پایداری و دلواپسان سرسخت دولت بر صندلی برنامه شناسنامه نشسته بود با این سوال روبرو شد که «آیا شما دلواپسید؟».همین سوال کافی بود تا او در قامت یک منتقد دولت به دلواپسی های هسته ای خود اشاره کند و بگوید«در مورد بحث هسته‌ای ما دلواپس بودیم و این موضوع را برادرانه مطرح کردیم. این‌طور نبود که ما به وسیله این نشست بخواهیم جنجال کنیم بلکه می‌خواستیم صحبت‌ها به گوش دوستان برسد. ما در جریان مذاکرات دوران قبل بودیم و هیچ نگرانی از آن نداشتیم.» اظهاراتی که در ضمن نقد عملکرد مذاکره کنندگان فعلی تمجید از سابقین مذاکرات را به نمایش می گذاشت.

علاءالدین بروجردی رییس کمیسیون امنیت ملی و از حامیان هسته ای دولت هم از دیگر کسانی بود که اینبار با سوالی متفاوت تر روبرو شد« دلواپس هستید یا دل‌آرام؟» . بروجردی اما پاسخ دیپلماتیکش به این سوال اینگونه بود «مقطع فعلی عمر نظام جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی در مقایسه با سختی‌های بیش از 3دهه گذشته قابل مقایسه نیست. به تعبیر قرآن کریم از این بابت نگران هستیم که کسانی که در مقابل ما هستند دشمن ما به شمار می‌روند و تغییری در دشمنی آمریکا علیه ایران حاصل نشده نه اینکه اتفاق ناگواری می‌خواهد بیفتد مذاکرات چه به نتیجه برسد و چه نرسد ما برنده‌ایم، اگر به نتیجه نرسد به دنیا ثابت شده که جمهوری اسلامی ایران در اوج صداقت و شفافیت عمل کرد و همه گام‌هایی که باید برمی‌داشت را برداشته است اما ‌آمریکا بازی را بهم زد و اگر هم به نتیجه برسد که مشخص است.»

جایگاه ثابت پایداری ها دلواپس در رسانه ضرغامی!

دلواپسان امروز اما همان پایداری های حامی دولت سابق هستند که هنوز هم بر حمایت از آن دولت پایدارند و ابایی ندارند که به هر بهانه ای سنگ اندازی در مسیر حرکت دولت روحانی را دنبال کنند. آنگونه که در یک سال گذشته خصوصا از سنگر مجلس تنش ها و مشکلات زیادی را برای دولت ایجاد کردند، دولتی که مشی خود را بر لبخند زدن و مماشات کردن با منتقدان تندروش قرار داده است و مراقب بوده است که در دام آنها که عصبانی کردن رییس جمهور و دولتی ها را می خواهند، نیفتد.

نکته جالب در این میان اما خوش شانسی رسانه ای پایداری‌های دلواپس است، دلواپسانی که در دولت سابق مسیر جام جم را به هر بهانه ای طی می کردند و پای ثابت برنامه های رسانه ضرغامی بودند، و حال در دولت جدید هم که نامشان از حامیان دولت سابق به منتقدان دولت فعلی تغیر کرده است همچنان پای ثابت برنامه های رسانه ضرغامی هستند.

شاید از همین روست که بسیاری از سیاسیون و تحلیلگران بارها از نزدیکی تفکری ضرغامی به طیف سیاسی پایداری سخن گفته اند. پایداری ها هم البته در حمایت از ضرغامی کم نگذاشته اند و تا پای دیکتاتور نامیدن دولت روحانی به خاطر ضرغامی پیش رفته اند.

نفوذ پایداری ها در شبکه افق!

اردیبهشت سال‌جاری عزت‌الله ضرغامی، رییس سازمان صداوسیما برای اولین‌بار خبر راه‌اندازی شبکه «افق» را در حاشیه اختتامیه جشنواره بین‌المللی رادیو اعلام کرد و 10روز بعد و در آستانه سالگرد آزادسازی خرمشهر این شبکه صاحب فرکانس مستقل شد.

با آغاز به کار این شبکه شایعات و اخبار از نقش آفرینی حامیان دولت سابق و پایداری ها در این شبکه حکایت می کردند. انتشار اسامی‌ای مانند وحید یامین‌پور، وحید جلیلی و نادر طالب‌زاده به‌عنوان مدیران این شبکه این گمانه را بیشتر کرد که «جبهه پایداری» به‌صورت غیررسمی و نه خصوصی، شبکه‌ای تلویزیونی را اداره خواهد کرد.

لاریجانی ها هم منتقد عزت صداوسیما

رسانه ضرغامی اما نه تنها منتقدانی از جنس پاستورنشینان ندارد، بهارستان نشینان هم پای ثابت انتقادات و اخطارها و تذکرات به ساکنان ساختمان شیشه ای هستند و هر از گاهی رویه رسانه ملی دربرخورد با قوه مقننه را به باد انتقاد می گیرند. جالب تر آن است که اخیرا و در ماه های پایانی حضور ضرغامی در ریاست این سازمان قوه قضاییه هم به جمع دو قوه دیگر اضافه شده و آیت الله آملی لاریجانی صراحتا مشی صداوسیما دربرخورد با این قوه را به باد نقد گرفت.

گویی آنکه به نظر می رسد عزت صداوسیمای ایران درحالی قرار است ریاست 10 ساله را واگذار کند که به جز دلواپسانی که شیفته او هستند، منتقدان زیادی را در اطراف خود می بیند که رویکردهای سیاسی او را فارغ از بی طرفی نمی بینند و منتظرند جایگاه ریاست ساختمان جام جم سریعتر به کسی دیگر واگذار شود.