امید

 افرادي كه از سطح سلامت پايين‌تري (به دليل وضعيت اقتصادي، ناآگاهي، دسترسي نداشتن به ابزار و امكانات تامين سلامت جسمي و رواني) برخوردارند، كمتر از ديگر آحاد جامعه احساس شادي خواهند داشت، چراكه احساس شادي و برخورداري از سلامت جسمي، همچون حلقه‌هاي زنجير به يكديگر متصل هستند به اين معنا كه فرد سالم، مي‌تواند شاد باشد اما شادي هم مي‌تواند سطح سلامت جسمي و روحي را ارتقا دهد چنانكه طبق يافته اين محققان، افرادي كه از بيماري شديد رنج مي‌برند يا درد دارند، شادي آنها مختل مي‌شود و بنابراين، بيماري مزمن جسمي و ساير اختلالات رواني مي‌تواند به ميزان قابل‌توجهي، شادي شهروندان را كاهش دهد. يافته ديگر اين محققان اين بود كه وضعيت اشتغال و درآمد، به‌طور مستقل بر شادكامي تاثير دارد چنانكه طبق اين يافته‌ها، افراد بيكار بيشتر از افراد شاغل و همچنين افراد با درآمد پايين و ناكافي، بيش از افراد شاغل با درآمد بالاتر، ناشاد و ناراضي هستند. محققان در نتيجه‌گيري مطالعه خود تاكيد كردند: «سياست‌هايي با هدف افزايش اشتغال و كاهش اختلاف درآمد، ممكن است باعث افزايش شادي در افراد شود.»

طبق يك مطالعه جهاني، بيش از 10 سال است كه مردم ايران شاد نيستند 
بيش از 10 سال از آغاز انتشار گزارش جهاني «شادي» مي‌گذرد. ژوئن سال 2011، قطعنامه «شادي» در مجمع عمومي سازمان ملل متحد به تصويب رسيد. به دنبال تصويب اين قطعنامه، از كشورهاي عضو مجمع عمومي دعوت شد ميزان شادي شهروندان خود را بسنجند، چراكه به‌زعم سازمان ملل متحد، سطح شادي، چراغ روشن‌كننده مسير توسعه پايدار است. گزارش سالانه «شادي»، ازجمله تحقيقات بين‌المللي شبكه راه‌حل‌هاي توسعه پايدار (وابسته به سازمان ملل متحد) است. از سال 2012 كه انتشار مستمر اين گزارش با استناد به داده‌هاي نظرسنجي موسسه «گالوپ» آغاز شده، جدول‌هاي اين گزارش نشان مي‌دهد كه طي 10 سال گذشته، ايران بابت ميزان شادي شهروندان ايراني، نه تنها نتوانسته رتبه خود را به قبل از رديف 100 اين جدول كاهش دهد، هر سال نوسان افت و خيزي در رديف‌هاي 105 تا 118 داشته به اين معنا كه به عنوان مثال، سال 1395 كه ايران در ميان 157 كشور مورد مطالعه، رتبه 105 داشته، مردمان 104 كشور، شادتر از شهروندان ايراني بوده‌اند.  به استناد جدول‌هاي منتشرشده همين پايگاه، ايران بابت ناشادي شهروندان ايراني، بدترين وضعيت را در فاصله سال‌هاي 2017 تا 2019 (1396 تا 1398) داشته كه ميان 153 كشور جهان، در رديف 118 ايستاده به اين معنا كه از ميان 153 كشور جهان، مردمان 117 كشور، شادتر از مردم ايران بوده‌اند. 

رتبه ايران در گزارش جهاني «شادي» در فاصله سال‌هاي 2013 تا 2022 ميلادي (1392 تا پايان 1400) 
   سال 2013 و در ميان 156 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: دانمارك، نروژ، سوييس، هلند، سوئد، كانادا، فنلاند، اتريش، ايسلند و استراليا. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.6 و رتبه 115 
  گزارش سال 2014 منتشر نشد 
  سال 2015 و در ميان 158 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: سوييس، ايسلند، دانمارك، نروژ، كانادا، فنلاند، هلند، سوئد، نيوزيلند و استراليا. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.6 و رتبه 110 
  سال 2016 و در ميان 157 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: دانمارك، سوييس، ايسنلد، نروژ، فنلاند، كانادا، هلند، نيوزيلند، استراليا و سوئد. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.8 و رتبه 105 
  سال 2017 و در ميان 155 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: نروژ، دانمارك، ايسلند، سوييس، فنلاند، هلند، كانادا، نيوزيلند، استراليا وسوئد. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.6 و رتبه 108 
  سال 2018 و در ميان 156 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: فنلاند، نروژ، دانمارك، ايسلند، سوييس، هلند، كانادا، نيوزيلند، سوئد و استراليا. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.7 و رتبه 106 
  سال 2019 و در ميان 156 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: فنلاند، دانمارك، نروژ، ايسلند، هلند، سوييس، سوئد، نيوزيلند، كانادا و اتريش. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.5 و رتبه 117 
  سال 2020 و در ميان 153 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: فنلاند، دانمارك، سوييس، ايسلند، نروژ، هلند، سوئد، نيوزيلند، اتريش و لوكزامبورگ. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.6 و رتبه 118 
  سال 2021 و در ميان 149 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: فنلاند، دانمارك، سوييس، ايسلند، هلند، نروژ، سوئد، لوكزامبورگ، نيوزيلند و اتريش. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.7 و رتبه 118 
  سال 2022 و در ميان 146 كشور: 
- 10 كشور شاد جهان: فنلاند، دانمارك، ايسلند، سوييس، هلند، لوكزامبورگ، سوئد، نروژ، اسراييل و نيوزيلند. 
- شاخص و رتبه ايران: 4.8 و رتبه 110 

چرا در قعر جدوليم؟ 
درحالي كه مقرر شده در هر كشور، ملاك سنجش سطح شادي شهروندان، مبتني بر سرانه توليد ناخالص داخلي، حمايت اجتماعي، اميد به زندگي سالم، آزادي در انتخاب مولفه‌هاي زندگي، ميزان اخلاق و معنويات و آگاهي و اطلاع شهروندان از فساد اداري و دولتي در هر كشور باشد، طي 10 سال اخير، شهروندان ايراني با هر سطح از درآمد و بهره‌وري اقتصادي دولت‌ها، ناشاد بوده‌اند و در قعر جدول (حتي در رديف پايين‌تر از عراق و لبنان و تاجيكستان و پرو) ايستاده‌اند. سوال مهم، رمزگشايي از اين اتفاق است؛ چطور شهروندان ايراني، با وجود بهره‌مندي از سرانه توليد ناخالص داخلي همچون مردم يونان (رديف 82 جدول) پاناما (رديف 31 جدول) و حتي شيلي (رديف 26 جدول) ناشادتر هستند؟ براي پيدا كردن جواب اين سوال، سري به پايگاه مرجع اين گزارش جهاني بزنيد. در وبسايت World happiness با مقايسه فواصل معنا‌دار باقي مولفه‌ها -حمايت اجتماعي، اميد به زندگي سالم، آزادي در انتخاب مولفه‌هاي زندگي، ميزان اخلاق و معنويات و آگاهي و اطلاع شهروندان از فساد اداري و دولتي- جواب اين سوال را پيدا مي‌كنيد.