امید

مشروح این گفت‌وگو درادامه می‌آید:

دیروز آقای حداد عادل گفته بودند که انتخابات سال 96 جدی‌تر از سایر انتخابات‌های دیگر است. به نظر شما چرا این انتخابات اینقدر می‌تواند مهم باشد؟

یک نکته‌ای را باید در ابتدا در نظر داشت و آن اینکه افراد هر زمانی که صحبت می‌کنند، آن مسأله مهم‌ترین مسأله برایشان است. سال 92، 84، 88 مهم‌ترین انتخابات است و سال 96 هم به تبع قبلی‌ها جزو مهم‌ترین‌ها محسوب می‌شود. بنابراین فرمایش او که گفته است سال 96 خیلی مهم است، باید بگویم که سال 94 و 92 هم همین را می‌گفتند. بنابراین خیلی این صحبت مبنا ندارد. ضمن اینکه این مسأله را باید از خودشان پرسید.

یعنی شما فکر می‌کنید که انتخابات پیش رو ویژگی خاصی نسبت به سایر انتخابات‌ها ندارد؟

من هم معتقدم که سال 96 ، انتخابات مهمی است. به این اعتبار که دولت 4 ساله حسن روحانی با رویکردی متفاوت  با 8 ساله دولت اصلاحات روی کار آمد. بخشی از مشکلات و موانع را از پیش پای خود برداشته و تلاش می‌کند با شتاب بیشتری در صحنه مدیریت کشور حضور داشته باشد. برای اصولگرایان که کارنامه 8 ساله دولت آقای احمدی نژاد به نام آنهاست، این شرایط سخت است و حتی مطلوب نیست. همین آقای حداد عادل، مروج آقای احمدی نژاد بوده است. تمام اصولگرایان پشت سر احمدی نژاد بودند. یعنی 8 ساله 84 تا 92 ، کارنامه اصولگرایان است و نه کارنامه آقای احمدی نژاد. این کارنامه بین مردم یک جایگاهی دارد. حالا اما آقای حداد عادل می‌تواند از این کارنامه دفاع کند یا نه، بحث دیگری است.

به نظر شما می‌تواند؟

قاعدتاً نمی‌تواند دفاع کند. به همین دلیل هم یکی، یکی،  از احمدی نژاد تبری می‌جویند. برای اینکه بلکه بتوانند خود را در آنچه برای کشور اتفاق افتاد، تبرئه کنند. با این کارنامه اگر آقای روحانی، کارنامه موفقی بتواند بعد از 8 سال داشته باشد، قاعدتاً اصولگرایان برای سال 1400 هم امیدی نخواهند داشت.

اصولگرایان این روزها تلاش زیادی برای انتخابات 96، می‌کنند، به نظر شما این تلاش‌ها ثمر می‌دهد؟

در وهله اول باید بگویم که تلاش همه آنها این است که بلکه بتوانند روحانی را در این مرحله زمین گیر کنند تا شرایط سال 1400 برای آنها مناسب‌تر باشد. زمین گیر شدن دولت هم فقط در بخش اقتصاد است. دولت اگر نتواند مشکل معیشت مردم را حل و اگر نتواند با رکود فرسایشی مقابله کند، اگر نتواند پروژه‌ها را فعال کند و صنایع را دوباره جان دهد، قاعدتاً برای 4 سال آینده با مشکلات عدیده‌ای رو به رو خواهد شد. بنابراین  من هم معتقدم که سال 96، برای آقای روحانی، اصلاح طلبان، اصولگرایان و کل ملت، انتخابات مهمی است. اگر ملت با نگاه مثبت به کارنامه آقای روحانی  وارد عرصه انتخابات شوند، اصولگرایان بازنده اصلی انتخابات خواهند بود.  اگر ملت با انتخابات سال 96، آنگونه که باید با آقای روحانی همراه نشوند و کارنامه او را تأیید نکنند، اصولگرایان یک گام به پیش برداشته‌اند.

دولت در این چند ماه باقی مانده باید چه کار کند؟

باید سعی کند که به مطالبات مردم  نزدیک شود. یعنی نمی‌گویم که همه مطالبات را می تواندپاسخ دهد اما می‌تواند، نزدیک شود. سعی کند که راهی برای گشایش در زمینه معیشت مردم باز کند. دولت باید با رکود فرسایشی مقابله کند. امروز بزرگترین مشکل کشور، رکودی که بر صنعت، کشاورزی و کل فعالیت‌های اقتصادی حاکم شده است. به همین دلیل من هم معتقدم که انتخابات 96، میدانی است که در یک طرف کارنامه آقای روحانی و در یک طرف هم میزان مقبولیت اصولگرایان عرضه می‌شود.

اگر مردم در این انتخابات، به حسن روحانی رأی دهند، تکلیف اصولگرایان چیست؟

اگر آقای روحانی با رأی بالایی آر صحنه خارج شود، دلیل بر این است که اصولگرایان  برای همیشه از مردم پاسخ منفی دریافت کرده‌اند.

یعنی حتی امیدی برای اتمام دولت دوازدهم و بعد از حسن روحانی هم نباید داشته باشند؟

خیر. بعد از 4 ساله دولت دوم حسن روحانی هم امیدی نباید داشته باشند. برای اینکه کارنامه 8 ساله گریبان گیر آنها تا آخر فعالیت‌هایشان باقی خواهد ماند و نمی‌توانند از آن فارغ شوند. اگر کارنامه دولت، قابل دفاع نباشد و مردم نسبت به این کارنامه نظر منفی داشته باشند، امیدی برای اصولگرایان در مراحل بعدی به وجود می‌آید. اما اگر رأی بیاورد، تکلیف همان است که گفتم.

آیا مردم به کارنامه آقای روحانی اقبال نشان می‌دهند؟

تا اینجا در همه نظر سنجی‌ها نشان می‌دهد که نظرشان مثبت است اما بخش بیشتری از مردم منتظر ادامه کار آقای روحانی هستند. آقای روحانی تا برجام حرکت‌هایش عمدتاً رو به جلو بود و برای  پسابرجام باید پیش بینی‌های بیشتری می‌کرد. مهم‌ترین برنامه در پسابرجام، وزن دهی به برجام در تغییر معیشت مردم بود. شاید برای این کار دولت آن طور که باید، خودش را نشان نداد. بهره گیری از نتایج برجام در جهت توسعه اقتصادی و شکست حصار رکود باید با جدیت بیشتری رو به رو می‌شد. من معتقدم هنوز فرصتی باقی است و اگر دولت به این مسأله توجه کند، مردم اجمالابرابر همه فشارهایی که بهشان وارد است، دولت را قبول دارند.

آقای احمدی نژاد دیروز گفته‌اند که سفرهای استانی‌اش را ادامه می‌دهد اما درباره برخی مسائل نیز صحبت خواهد کرد. این در حالی است که گفته است، دیگر قصد کاندیداتوری ندارد.

خیلی خوب است. ما خوشحالیم که در جمهوری اسلامی، آقای احمدی نژاد به راحتی می‌تواند هر کجا که می‌خواهد برود و سخنرانی هم بکند و حرفهایش را بزند. ای کاش این فضا برای روسای جمهور  دیگر هم باز می‌بود.