برخی می گویند آقای رئیسی اگر رئیس جمهور شود ترکیب رئیسی-قالیباف در دولت دوازدهم شکل می گیرد اما عده ای دیگر معتقدند این دو نمی توانند با هم کار کنند بنابراین عملا هر نتیجه ای حاصل شود قالیباف جایی در دولت آینده نخواهد داشت، نظر شما چیست؟

من هم معتقدم اگر آقای رئیسی رئیس جمهور شود حتما جایی به آقای قالیباف در دولت خود می دهد.

ولی معاون اول دولت آقای رئیسی نخواهد شد؟

به نظر نمی آید آقای قالیباف را به چنین جایگاهی منصوب کنند. معاون اول یک دولت اگر می خواهد توفیقی پیدا کند باید مسیری را بپیماید که آقای جهانگیری در طول دوره دولتمردی خود طی کرد و امروز همه او را به عمل صحیح، وزین بودن، صلابت داشتن و سختکوشی می شناسند. آقای قالیباف با چنین پیشینه ای که از خود به جای گذاشت تصور نمی کنم بتوانند جایگاه معاون اولی را در دولت آقای رئیسی به او بدهند.

کنارگیری آقای قالیباف به سبد رأی آقای رئیسی اضافه خواهد کرد؟

حتما رأی آقای قالیباف به طرف آقای رئیسی خواهد رفت. نظرسنجی های معتبری که انجام می شود و تا حدودی قرین به صحت است نشان می دهد با عدم حضور آقای قالیباف، رأی آقای رئیسی به مرز 35 تا 40 درصد افزایش می یابد؛ شاید بخش اندکی از آرای آقای قالیباف نیز به سمت آقای رئیسی نرود چون آقای قالیباف از خودش تصویر یک شخص مدرن را ارائه داد بنابراین کسانی که این باور را به رسمیت شناختند رأی شان به سمت آقای رئیسی هدایت نخواهد شد، آنها از عرصه تأثیر خارج می شوند یا رأی به آقای روحانی می دهند. اما اینکه تصور شود خروج آقای قالیباف نفعی برای آقای رئیسی خواهد داشت، این تصور چندان درست نیست ولی اینکه آقای رئیسی یک رأی سنگین تری پیدا خواهد کرد حتما همین طور می شود.

برخی تحلیل می کنند می گویند آقای عارف وقتی سال 92 به نفع آقای روحانی کنار رفت و در پیروزی مرحله اول او نقش ایفا کرد، این اقدام جایگاه و منزلت سیاسی آقای عارف را ارتقاء داد به طوریکه برای انتخابات مجلس شورای اسلامی سرلیست اصلاح طلبان در تهران شد، رأی اول را کسب کرد و بعد از ورود به پارلمان نیز ریاست فراکسیون امید را به عهده گرفت، آیا آقای قالیباف می تواند چنین منزلتی را پیدا کند یعنی حالا که شهردار تهران و رئیس جمهور نمی شود و در دولت آینده نیز مسئولیتی نخواهد داشت، به فکر سرلیستی اصولگرایان برای انتخابات مجلس آینده باشد؟

این قیاس مع الفارق است و به سه دلیل این اتفاق نخواهد افتاد. نخست اینکه اساسا شاخصه و شاکله آقای دکتر عارف یک شخصیت مدیر نسبتا جامع الاطرافی بود که قدرت تجمیعی یک جمعی را داشت ولی آقای قالیباف این موقعیت را اساسا به لحاظ ذاتی در او نمی بینیم. ثانیا آقای قالیباف یک شخصیت عملگرا است اما برای محوریت پیدا کردن میان اصولگرایان یک شخصیتی فراگیرتر و جامع الطراف تر از آقای قالیباف مورد انتظار است. سوم اینکه وقتی آقای عارف جایگاه رفیع تری پیدا کرد به دلیل غیبت شخصیت هایی بود که از جهات مختلفی امکان حضورشان در انتخابات نبود، در واقع یا منع شده بودند یا محدودیتی برای شان وجود داشت. مثلا به دلیل آنکه فرصت فعالیت رسمی سیاسی از آقای خاتمی گرفته شده بود این ظرفیت خود به خود برای آقای عارف تعریف و تدارک دیده شد. در حالیکه برای جریان اصولگرا به هیچ عنوان این طور نیست و چهره های شاخص و موثر همچون آقایان لاریجانی، ولایتی و باهنر و حتی لایه های بعد کسانی هستند که از هر حیث در این جنبه که بتوانند محوریت پیدا کنند اولویت بر آقای قالیباف دارند.

برخی اصولگرایان حامی قالیباف از آنجایی که شکست را به نوعی پذیرفتند می خواهند بازی را به هم بزنند و توصیه می کنند آقای رئیسی هم اعلام انصراف کند و بگوید شرایط عادلانه و برابر نیست چون وزارتخانه ها بسیج شدند تا هر حرفی را نامزدهای منتقد دولت زدند سریع تکذیب کنند و به آن حرف ها واکنش نشان دهند، به نظر شما این کار چقدر قابلیت انجام دارد و آیا مردم این مظلوم نمایی را می پذیرند؟

به هیچ عنوان. اولا این حرف آنها یک توهمی بیش نیست. علتش هم این است که آنقدر آقای قالیباف در این دوره از مناظره ها بد ظاهر شد که دیگر کسی به حرف او گوش نمی دهد. او اولین کسی بود که علیه آقای جهانگیری به عنوان نامزد پوششی انتقاد کرد. در حالیکه آقای جهانگیری از ابتدا به عنوان یک نامزد پوششی به صحنه آمد و گفت آمدم از عملکرد دولت یازدهم به عنوان معاون اول دفاع کنم ضمن آنکه غیرمستقیم هم این پیام را به جامعه داد که نهایتا به نفع آقای روحانی کنار خواهد رفت اما آقای قالیباف گارد گرفت و حتی دوستانش هم علیه این برنامه آقای جهانگیری موضع گرفتند و به این صداقت آقای جهانگیری حرمت قائل نشدند اما در روز دوشنبه 25 اردیبهشت آقای قالیباف اقدامی را انجام داد که خود به نوعی منتقد جدی آن بود بنابراین گوش شنوایی به این حرف های آقای قالیباف و طرفدارانش وجود ندارد. 

ثانیا درباره اینکه بخواهند بازی را به هم بزنند، بگویم آنها نه قدرتش را دارند نه اجازه پیدا خواهند کرد. رهبری با تمام قدرت از اصل انتخابات صیانت می کنند و توصیه ای که نوعا به همه سیاسی و احزاب دارند این است که با اقتدار مشارکت حداکثری را تعقیب کنند چون در صورت مشارکت حداکثری است که هر اتفاقی بیفتد به نفع مردم خواهد بود بنابراین چنین جرأتی نه در تیم آقای قالیباف سراغ داریم و نه او اجازه پیدا می کند. در مجموع این هدف گیری دوستان آقای قالیباف که می خواهند آقای رئیسی را به آن سمت هدایت کنند راه به جایی نخواهد برد چون نه جرأت این کار را دارند و نه اجازه پیدا می کنند.

نظر خود آقای رئیسی چه خواهد بود؟

آقای رئیسی در این میان زیانی ندید چون شخصیتی بود که دولتمرد به معنای واقعی کلمه نبود به صورت کاملا اتفاقی در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حضور پیدا کرد و در یک موقعیتی شکست خواهد خورد که آن موقعیت یک پیروزی نسبی برایش به وجود خواهد آورد. آقای رئیسی 6 ماه پیش جزء حتی 50 نفر اولی که احتمالا به عنوان نیروهای آتیه دار برای اصولگرایان مطرح باشد نبود، به ناگاه در صدر اردوگاه اصولگرایان نشست و از خود شخصیتی نشان داد که می تواند به عنوان رقیب ولو میدان را واگذار کند از خود یک چهره نشان دهد. پس آقای رئیسی تمایل به کنارگیری ندارد و در صحنه انتخابات به رقابت ادامه خواهد داد و به دست آوردن 35 تا 40 درصد آرای انتخاباتی برایش دستاورد بسیار بزرگ و شگفت انگیزی خواهد بود.