امید

 با پذيرش اين تعبير و پيروز خواندن ايران در مرحله نخست اما وارد مرحله دشوارتري شديم. مرحله‌اي كه تصميم‌گيري و موضع‌گيري در آن به سادگي قبل نيست. سكوت دولتمردان و سياست‌ورزان طي ساعات بعد از اظهارات ترامپ گوياي همين واقعيت بود و نشان داد كه تصميم‌گيرندگان سياسي در كشورمان در حال تامل روي راه‌هاي پيش روي خود هستند. سناريوهاي زيادي در كار نيست و آقاي روحاني به عنوان شخص اول اجرايي مملكت بايد بين مذاكره يا پس زدن مذاكره انتخاب كند؛ مذاكره‌اي كه در خوشبينانه‌ترين حالت نمي‌توان به موفقيت‌آميز بودن آن اميدوار بود. هرچه باشد امريكايي‌ها يك بار ديگر هم از اين آزمون سرافكنده بيرون آمده و ثابت كرده‌اند كه امضاي‌شان پس‌گرفتني است. انتخاب سناريوي دوم يعني رد كردن مذاكره بدون پيش‌شرط هم پيامدهايي دارد. در داخل كشور شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و ماهواره‌اي اين نكته را القا مي‌كنند كه نجات اقتصاد ايران در گرو مذاكره با امريكاست. ضعف‌هاي مديريتي در حال حاضر در سايه بحث‌هاي خارجي قرار گرفته و برخي در پي آنند كه از حرف‌هاي ترامپ براي پوشش آن ضعف بهره گيرند.