امید

سیاست خارجی و دیپلماسی را می توان به حق، حساس ترین و ظریف ترین حوزه عمومی هر کشوری به حساب آورد و از این رو در این حوزه باید بیشترین حساسیت و دقت از سوی مسئولان و رسانه ها بکار برده شود و کمترین میزان استفاده تبلیغاتی و حرکتهای عوام پسندانه باید مربوط به سیاست خارجی باشد.

در دولت احمدی نژاد متاسفانه این مساله به هیچ وجه رعایت نمی شد و رییس دولت و مسئولین سیاست خارجی و پرونده هسته ای ، دیپلماسی را به میدانی برای استفاده از ادبیات عوام پسند و دادن شعار و استفاده تبلیغاتی برای خود تبدیل کرده بودند که با انتخابات 24 خرداد و پیروزی دکتر روحانی که چهره ای مسلط در حوزه سیاست خارجی بود، این موضوع تا حدود زیادی اصلاح شد و ادبیات سنجیده و حساب شده رییس جمهور در سیاست خارجی بسیاری از تنشها و مشکلات در حوزه سیاست خارجی را کاهش داد.

عملکرد حرفه ای،  شبانه روزی، قابل قبول و موفق وزیر محترم امور خارجه در طول سه ماه گذشته نیز موید تفاوت فراوان سطح توانمندی تیم مذاکره کننده فعلی با گذشته است، اما بازهم رگه هایی از فعالیت تبلیغاتی و عوام گرایانه در اظهارات تیم مذاکره کننده دیده می شود که بایست اصلاح گردیده و با استاندارد دولت اعتدال تطبیق داده شود. از جمله اظهاراتی از وزیر محترم امور خارجه که پس از بازگشت به نیویورک، نحوه نشستن بر روی صندلی در مذاکرات را به هدایت الهی نسبت داده بود یا این اظهارات ایشان پس از مذاکرات نیمه تمام گذشته در ژنو :

«البته آن توفیقات تقریبا شبیه معجزه بود که به این میزان پیشرفت کردیم؛ هنوز هم به نظر من، علی رغم برخی مخالفت هایی که شد و با وجود اینکه مذاکرات بیشتر مدت، بیش از آنکه بین ما و ۱+۵ باشد، داخل ۱+۵ بود، اما الحمدلله پیشرفت خوبی داشتیم.»

در کنار این نکات به همراه بردن ده ها خبرنگار که در سفرنخست بیش از سی تن بوده اند و ظاهرا در سفر فعلی افزایش زیادی یافته اند، جای انتقاد دارد، آنهم در حالیکه قرار است جزئیات مذاکرات محرمانه بماند، از اقداماتی است که فاقد توجیه حرفه ای است.

بویژه آنکه به دلیل سفر چند ساعته وزیرخارجه به ایتالیا برای مذاکراتی کوتاه، برای این تعداد خبرنگار ویزای ترانزیت گرفته شده است تا در فرودگاه ایتالیا منتظر رفت و برگشت وزیر که از یک هواپیما برای سفر استفاده می کنند بماند و سپس در سالن مذاکرات بدنیال اعضای تیم مذاکره بدوند تا از جزئیاتی که قرار نیست اعلام شود خبری بگیرند.

نتیجه اینگونه رویکردهای پوپولیستی به مذاکرات هسته ای آن است که بر حساسیت و التهاب افکار عمومی داخلی نسبت به مذکرات دامن زده می شود و توافق یا عدم توافق موج احساسی فراتر از آن چیزی که در واقع وجود دارد در جامعه ایجاد می کند، که می تواند از نوسان در بازار ارز تا بازی با احساسات عمومی را در بگیرد.

گوآنکه وزیر امور خارجه و تیم مذاکرات، رویکردی حرفه ای و کم سابقه را در طول مذاکرات هسته ای از خود نشان داده و این اتفاق، باعث افزایش محبوبیت دولت و شخص وزیر خارجه شده است، باید پذیرفت که مذاکرات هسته ای موضوعی متفاوت با مسابقات فوتبال یا اسکار است و پیچیدگی وحساسیت های آن ایجاب می کند که از هیجانی کردن و تبلیغاتی کردن آن پرهیز شود.