امید

به گزارش امید،وزیر خارجه کشورمان به دنیای اقتصاد گفت:

* بعد از توافق ژنو اولین اقدامی که انجام دادیم، سفر به منطقه بود زیرا مجموعه همکاران ما در وزارت خارجه و دستگاه سیاست خارجی احساس کردند که کشورهای منطقه به هر دلیلی حال بیشتر به دلیل تبلیغات یا عادت به وضعیتی که در گذشته بوده است، نگران این هستند که مذاکرات هسته‌ای یا توافقات می‎تواند برای آنها هزینه زا باشد. به نظر من در حال حاضر همه کشورهای همسایه ایران، به کشور ما اطمینان پیدا کرده‏ اند؛ زیرا مذاکرات هسته‏ ای و رسیدن به توافق به نفع همه کشورهاست و هیچ‌کس از مذاکرات ضرر نمی‎کند مگر اینکه گروهی منافع خود را در تنش تعریف کرده باشد؛ این مساله نیز مشکل آن کشورها است. پس برای رفع نگرانی برخی کشورها بود که در آن زمان، سفر به کشورهای منطقه صورت گرفت.

* این‌گونه احساس می‎شود که برخی از دوستان ما در منطقه فکر می‎کنند که با حل و فصل موضوع هسته‎ای نقش ایران در منطقه افزایش پیدا می‎کند. اما باید توجه داشت این یک واقعیت است که ایران یک کشور قدرتمند و دارای نفوذ در منطقه است و این نفوذ جمهوری اسلامی ایران، به‌رغم این جوسازی‏ها و فضاسازی‎های رسانه‏ای که توسط رژیم صهیونیستی و برخی کشورها در منطقه صورت گرفته، کاملا مشهود است. سیاست‎های ایران و درستی سیاست‌های ایران امروز برای دنیا روشن شده است.

*امروز دیگر کسی نمی‌تواند سیاست ایران در سوریه، عراق یا افغانستان را زیر سوال ببرد. جمهوری اسلامی ایران از روز نخست در برابر افراط هم هشدار داد و هم ایستادگی کرد. مهمترین سد در برابر افراط در منطقه، ایران است و این مساله را همه می‌دانند. بنابراین این مذاکرات هسته‌ای نیست که ایران را قدرتمند می‌کند بلکه واقعیات منطقه‎ای است. ایران کشوری بسیار قدرتمند و پرنفوذ در منطقه است اما ما از نفوذمان برای حذف دیگران استفاده نمی‌کنیم؛ ما از قدرت‌مان برای ضربه زدن به منافع دیگر کشورها استفاده نمی‌کنیم. جمهوری اسلامی معتقد است این منطقه باید منطقه همکاری، صلح و دوستی باشد.

*ما اعتقاد داریم کشورهایی که تلاش می‌کنند ایران را حذف کنند، هم به منافع خود ضرر می‎زنند و هم به منافع منطقه. در عین حال در منطقه نیز ایجاد درگیری می‌کنند. درواقع آنها باید اطمینان داشته باشند و بدانند که ایران از این منطقه غیرقابل حذف است و هر تلاشی برای حذف ایران فقط به تنش می‌انجامد. اگر این واقعیت توسط آنها درک شود که با مذاکرات و توافق یا بدون توافق هسته‌ای، ایران کماکان یک کشور قدرتمند و پرنفوذ در منطقه خواهد بود، بسیاری از معضلات حل می‎شود.

*در خصوص برخی انتقادات باید بگویم که دوستان ما نسبت به اقدامات بنده با یک نگرش منتقدانه نگاه می‎کنند که البته حق انتقاد دارند اما من نگران هستم که در این نگرش منتقدانه خدای ناکرده به طرف مقابل القا کنند که وزیر خارجه جمهوری اسلامی از موضع ضعف با آمریکا برخورد می‌کند. من با اطمینان می‌گویم که آقای کری یا دیگر طرف‌های مذاکره‌کننده این احساس را ندارند که وزیر خارجه جمهوری اسلامی یا هیات مذاکره‌کننده ایرانی از موضع عزت ذره‎ای کوتاه یا پایین آمده باشند، بنابراین اینکه برخی دوستان چنین تصوری را در خارج القا کنند که ایران، یا این وزیر خارجه یا این دولت احساس می‌کند که به این مذاکره نیاز دارد یا احساس می‌کند که باید در مذاکرات برای رسیدن به نتیجه انعطاف بی‌جهت نشان دهد این یک پیام بسیار خطرناک است که به طرف مقابل القا می‌شود. البته من یقین دارم که دوستان نمی‌خواهند این پیام را القا کنند و در واقع آنها در هیاهو و گرماگرم دعوای داخلی، متاسفانه برخی مواقع آثار و نتایج اقدامات‌شان را فراموش می‌‌کنند. کسی نباید این تصور را القا کند که ما با غرب یا آمریکا هم‌داستان شده‎‎ایم یا القا کنند که با آنها رفیق شده‌ایم. باید توجه داشته باشند که تیم مذاکره‌کننده در حال انجام یک مذاکره دیپلماتیک بسیار دشوار است.

*در دنیای سیاست، رفاقت معنا نمی‌دهد؛ در دنیای سیاست پیگیری منافع ملی، بهترین روشی است که باید در پیش گرفت؛ در دنیای سیاست، گفت‌وگوی با منطق است که جواب می‌دهد. براساس داده‌های قرآنی، ما قرار است براساس منطق و بر اساس سخن معقول و متین حتی با طاغوت صحبت کنیم. وقتی می‌فرمایند: «اذهبا إلى فرعون إنه طغى فقولا له قولا لينا» یعنی در مورد فرعون این‌گونه صحبت می‎شود که این بامنطق صحبت کردن به معنای وادادگی نیست.

*من بسیار افتخار می‎کنم که مقام معظم رهبری در فرمایشات‎شان در برابر مجمع عالی بسیج فرمودند که «اینها محکم صحبت می‎کنند اما با منطق صحبت می‌کنند.» این سخن رهبر، برای بنده یک افتخار است که چنین کاری را انجام می‎دهم. حال بنده چند قدم با آقای کری در مقطعی راه رفته‎ام؛ خب قبلا هم دیگر دوستان ما با یکدیگر راه رفته بودند که از آن اقدام به عنوان یک اقدام کاملا انقلابی یاد شده بود اما به این راه رفتن اخیر من برخی دوستان تعبیرات دیگری اضافه کرده‌اند. این در شرایطی است که هدف از این پیاده‌روی، فقط کاهش تنش و تشنج بود. پس از یک جلسه پنج ساعته بسیار سنگین، پرتنش و پرتشنج، نیاز بود که با اقدامی از این تنش و تشنج عبور کنیم تا بتوانیم دوباره مذاکرات را از سر بگیریم. حتی بخشی از مذاکرات که خیلی هم جدی بود همان‌گونه که از حرکات دست، صورت و چهره مشخص بود در حین راه رفتن صورت گرفت.

*من بعید می‎دانم کسی بتواند تصور کند که شما با این حرارت با طرف مقابل در حال خوش و بش کردن باشید! من به همه دوستانی که نگران هستند اطمینان می‏دهم که ما با کمال صلابت متکی به حمایت مردم و صلابتی متکی بر این باور که هیچ تاثیرگذاری در جهان هستی جز خدا نیست وارد گفت‌وگو شده‏ ایم و می‎شویم. هیات مذاکره‌کننده این باور و ایمان واقعی را دارد که این باور، دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی است که هم اکنون نیز در دهه فجر آن به سر می‎بریم. تیم مذاکره‌کننده هیچ‌گاه این صلابت را از دست نداده و نخواهد داد، فقط همان‌طور که چند بار گفتم امیدوارم دوستان آدرس غلط و اشتباه به کشورهای خارجی ندهند و نگویند راه رفتن وزیر خارجه ایران با وزیر خارجه آمریکا به این معنا است که طرف ایرانی می‎خواهد از مواضعش کوتاه بیاید. حتما این‌طور نیست و حتما وزیر خارجه آمریکا نیز چنین تصوری ندارد. در نهایت بنده نیز اصلا مایل نیستم که هیچ‌کس چنین تصوری را به وزیر خارجه آمریکا القا کند.