امید

به جز او، جمعی دیگر از نمایندگان نزدیک به لاریجانی در مجلس نهم نظیر خود عبدی، جواد هروی، فاطمه رهبر، لاله افتخاری، نوری قزلجه، علا‌الدین بروجردی، پورمختار، حقیقت‌پور، بهروز نعمتی، محمد سقایی، احمدرضا دستغیب، عوض حیدرپور، اللهیار ملکشاهی، باقری‌بنابی، محسنی‌ثانی، منصوری‌آرانی، سبحانی‌نیا، علی مروی، سیدشریف حسینی و هادی قوامی نیز به عنوان اعضای شورای مرکزی این جمعیت معرفی شده‌اند.

هرچند پیوستن تعداد زیادی از نمایندگان فعلی مجلس به این جمعیت، امری پیش‌بینی‌پذیر است، اما سه چهره‌ای که خارج از جمع نمایندگان فعلی مجلس و اعضای فراکسیون رهروان مجلس، به عنوان اعضای این تشکل معرفی شده‌‌اند، نشان از تعاملات و رایزنی‌هایی فراتر از سطح پارلمان برای تشکیل این جمعیت دارد. سیدرضا اکرمی، نماینده سابق مجلس که با روی‌کارآمدن دولت روحانی به عنوان رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری مشغول به کار شد، یکی از این چهره‌هاست. او از اعضای باسابقه جامعه روحانیت مبارز و نزدیک به چهره‌های میانه‌روی این تشکل سنتی جناح راست، نظیر ناطق نوری و روحانی و هاشمی رفسنجانی بوده است. حضور او در ترکیب تشکلی که نام لاریجانی را به عنوان محور خود یدک می‌کشد، پیامی قابل تأمل دارد. چراکه جامعه روحانیت مبارز پس از روی‌کارآمدن دولت روحانی و به‌خصوص بعد از ارتحال آیت‌الله مهدوی‌کنی، به طیف‌های کم‌سابقه و نسبتا تندروتر جناح راست نظیر جمعیت رهپویان و جبهه پایداری نزدیک شده و حالا پیوستن چهره‌های باسابقه این تشکل، به طیف علی لاریجانی نشان از پررنگ‌شدن خطوط تمایز بین اعضای جناح راست سنتی دارد.

اما دیگر چهره خارج از مجلس که پیوستنش به این تشکل بار معنایی خاص دارد، حسین انتظامی است؛ معاون مطبوعاتی فعلی وزارت ارشاد و از چهره‌های اصلی تیم‌های رسانه‌ای حامی لاریجانی در سال‌های گذشته. اعلام رسمی عضویت او و اکرمی به تشکل منتسب به لاریجانی، نشان از وزن بالای نیروهای نزدیک به رئیس مجلس در بدنه دولت دارد؛ چهره‌هایی که اگر به آنها نام افرادی نظیر نهاوندیان را هم اضافه کنیم، بیشتر به اهمیت تیم لاریجانی در دولت روحانی پی می‌بریم. اما سومین چهره خارج از مجلس «جمعیت رهروان ولایت» حمیدرضا کاتوزیان است. نماینده خوش‌نام مجلس هشتم که از ارکان ستاد انتخاباتی اصولگرایان حامی موسوی در انتخابات ٨٨ بود و در آستانه انتخابات مجلس نهم نیز از سوی هیأت‌های اجرائی دولت احمدی‌نژاد، رد صلاحیت و در بررسی مجدد توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شد. اما به همان دلیلی که معدود نمایندگان اصلاح‌طلب حاضر در آن انتخابات، نتوانستند آرای شرکت‌کنندگان کم‌تعداد مجلس نهم را به خود اختصاص دهند، از راهیابی به مجلس بازماند.

او پس از چهارسال سکوت و درحالی که این سال‌ها بیشتر به حوزه تخصصی خود، یعنی پژوهشگاه نفت، بازگشته بود، حالا با حضور در شورای مرکزی تشکل تحت لوای لاریجانی به سیاست بازگشته تا با توجه به سابقه و مشی اصولگرایانه‌اش، نشانه‌های این تشکل را به مخاطبان مخابره کند. با این توصیف، حالا می‌توان با درنظرگرفتن مجموعه صفات اعضای تشکل منتسب به لاریجانی، درباره ائتلاف از پیش شکل‌گرفته دولت روحانی با این بخش از جناح راست به طور جدی‌تر سخن گفت. بخشی که حالا ائتلافش با دولت روحانی، بیش از آنکه به عنوان بازگشت روحانی به جناح راست تفسیر شود، القاکننده حرکت بخش وسیعی از راست‌های سنتی به اردوگاه اعتدال، یعنی جایی نزدیک اصلاح‌طلبان است. چنانکه گمانه‌زنی‌ها بیان می‌کنند، اگر این حرکت در نهایت با حمایت ناطق نوری نیز همراه شود، آنگاه باید تولد این جمعیت را به عنوان برادر جدید حزب کارگزاران، در جایی بین راست و چپ سنتی نظاره‌گر باشیم.