مسعود پیروی، آهنگساز اثر درباره روند شکل‌گیری این آلبوم گفت: «این مجموعه به غیر از یک قطعه به صورت ملودی مستقل خلق شده و بر روی این ملودی‌ها، شعرها سروده شده‌اند در واقع هویت مستقل ملودی بارزترین ویژگی این اثر است چرا که ملودی‌ها درگیر کلام نبودند و آزادانه خلق شدند. بهترین حالتی که یک قطعه با کلام خلق می‌شود تعامل آهنگساز با شاعر است که در مراوده با هم ملودی و شعر می‌توانند به یک تعامل دوجانبه برسند نه ملودی به طور مطلق روی شعر حاکم باشد نه شعر به صورت مطلق بر موسیقی حاکم باشد.»
این آهنگساز با اشاره به تفاوت ساختاری و کیفیت آثار ملودی محور و شعر محور با یکدیگر توضیح داد: «من تفکیکی بین موسیقی‌ها قائل نیستم اما از آن‌جایی که امروزه دایره واژگان تغییر کرده و اشعارمان دارای کلمات و لغات جدیدی شده‌اند، شاید اگر ملودی بر اساس شعر خلق شود بار معنایی کم‌تری برای آهنگساز داشته باشند تا زمانی که ملودی مستقل نوشته و سپس بر رویش شعر سروده می‌شود.»
وی با اشاره به روند ضبط این آلبوم ادامه داد: «ضبط بخش ارکستر و سازهای این اثر سه سال پیش و ضبط صدای آقای عقیلی تقریبا یک سال و نیم گذشته صورت گرفته است و با توجه به مسائل و مشکلات کنونی، انتشار آن به تعویق افتاد تا به امروز که در مرحله انتشار اثر هستیم.»
این آهنگساز با بیان این‌که آلبوم «سپردمت به جاده‌ها» دراماتیک است، گفت: «این اثر در عین عاشقانه بودن، درام است که فضای خیلی شاد و روشنی ندارد. درواقع این اثر یک جریان و یک روایت زندگی است و تا حدی سعی کردم لحظه‌هایی از روز و ماه و سال هر کدام از ما در آن تداعی شود.»
پیروی درباره حضور سالار عقیلی در این آلبوم گفت: «آشنایی من با سالار عقیلی به زمان ارکستر ملی به رهبری استاد فخرالدینی برمی‌گردد. طی گفت‌وگویی که با ایشان داشتیم، کارها را پسندیدند و این همکاری شکل گرفت.»
این مدرس دانشگاه با اشاره به ترکیب‌سازی این اثر توضیح داد: «ملودی کاملا هویت ایرانی دارد و ترکیب و سازبندی آن شبیه «ورد موزیک» است. اما به دلیل دغدغه‌های اجرا و ارتباط بیشتر با نسل جوان از ارکستر بزرگ اجتناب کردیم هرچند که چهار قطعه این اثر برای ارکستر بزرگ تنظیم شده بود و حتی تعدادی از آن‌ها نیز با ارکستر بزرگ ضبط شده بود اما با توجه به موارد گفته شده ترکیب متفاوت‌تری را در نظر گرفتیم و کارها با کمی تفاوت در هارمونی و ارکستراسیون با همراهی بهنام ابوالقاسم تنظیم دوباره شدند و تا حدی شکل مدرن‌تری به خود گرفتند.»
پیروی در پایان تاکید کرد: «آلبوم موسیقی «سپردمت به جاده‌ها» هم قابلیت اجرای صحنه‌ای با ارکستر بزرگ و هم ارکستر مجلسی را دارد. در واقع ملودی‌ها به گونه‌ای هستند که هم می‌توان عیناً بر اساس ترکیب‌سازی آلبوم و هم در قالب ارکستر اجرا شوند.»
آلبوم موسیقی «سپردمت به جاده‌ها»، شامل قطعاتی چون «آفتاب می‌شود» با شعری از فروغ فرخزاد، «آغوش» با شعری از اکبر آزاد، «حسرت پرواز» با شعری از سایه، «اشک پروانه‌ها» و «سپردمت به جاده‌ها» با شعری از احسان افشاری، «بی تو ماندم» با شعری از علیرضا کلیایی، «رفتی ولی کجا» با شعری از اطهری کرمانی و «شیدا» با شعری از اسماعیل امینی است که در آن نوازندگانی چون میثم مروستی و پدرام فریوسفی (نوازندگان ویولن و ویولا)، آتنا اشتیاقی (نوازنده ویولنسل)، رضا فرهادی (نوازنده کنترباس)، سایوری شفیعی (نوازنده کلارینت)، بهنام ابوالقاسم (نوازنده پیانو و آکاردئون)، بهتاش ابوالقاسم و رضا فرهادی (نوازندگان درامز)، میثم مروستی (نوازنده شورانگیز)، علیرضا دریایی (نوازنده کمانچه) و فریدون بهرامی (نوازنده سازهای الکترونیک) به اجرا پرداخته‌اند.
افزودن نظر جدید