امید

به گزارش امیدنامه به نقل از هم میهن، هرمیداس‌باوند متولد ۱۹ آبان سال ۱۳۱۳ در تهران و از خانواده‌‌ای کهن در خطه مازندران بود. جد اعلای او شاهزاده کیکاووس برادر انوشیروان دادگر بوده است. جد اعلای پدر بزرگ هرمیداس باوند، امیرمؤید سوادکوهی، نماینده دور سوم مجلس شورای ملی بود که در دوره صدارت وثوق‌الدوله با انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ انگلیس و ایران مخالفت کرد و به همین دلیل تا زمان نخست‌وزیری مشیرالدوله به کرمانشاه تبعید شد. امیرمؤید با به قدرت رسیدن مشیرالدوله از تبعید رها و رئیس کل قشون مازندران شد. دوفرزند امیرمؤید بعدها به دست رضاشاه کشته شدند. درباره علاقه باوند به ایران و تاریخ ایران بسیار گفته می‌شود. در عین حال او از جایگاه علمی بالایی در عرصه حقوق و روابط بین‌الملل نیز برخوردار بود.

باوند تحصیلات اولیه خود را در تهران و در دبستان ادب و دبیرستان فیروز بهرام گذراند. داوود جوان پس از اخذ دیپلم به دانشگاه تهران رفت و در رشته حقوق و علوم سیاسی از دانشکده حقوق و علوم سیاسی فارغ‌التحصیل شد. او در سال ۱۹۶۳ موفق به اخذ درجه دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه امریکن در واشنگتن‌دی‌سی شد. هرمیداس‌باوند سابقه تدریس در دانشگاه‌های رودآیلند، علامه طباطبایی (حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل)، تهران، امام صادق و آزاد را در کارنامه علمی خود دارد. عضویت در هیئت مؤسس انجمن‌های علوم سیاسی ایران، انجمن ایرانی روابط بین‌الملل و انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد از دیگر فعالیت‌های علمی این حقوقدان و متخصص روابط بین‌الملل بود. هرمیداس باوند یکی از دیپلمات‌های پرسابقه ایران نیز بود. او از سال ۱۳۵۴ به استخدام وزارت خارجه ایران درآمد و از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۲ نیز در سازمان ملل فعالیت کرده است. باوند همچنین عهده‌دار ریاست کمیته حقوق مجمع عمومی سازمان ملل و کنوانسیون بین‌المللی ناظر مبارزه با گروگانگیری بوده است. او همچنین فردی است که کنوانسیون سوم حقوق دریاها با موضوع «دریاهای بسته و نیمه‌بسته» را در سال 1976 در کمیسیون حقوقی مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کرد. این کنوانسیون نهایتاً به تصویب مجمع عمومی ملل متحد رسید.
داوود هرمیداس‌باوند همچنین از فعالان عرصه سیاست کشور از سال‌های پیش از انقلاب تا لحظه مرگ بوده است. آغاز فعالیت‌های او در عرصه سیاست به دوران دانشجویی و با حضور در جبهه ملی ایران و حزب نیروی سوم خلیل ملکی باز می‌گردد. در زمان حضور او در آمریکا نیز فعالیت‌های سیاسی باوند در حوزه حمایت از جبهه ملی ایران در همراهی با محمد نخشب ادامه یافت. باوند در سال 1379 به عضویت در شورای مرکزی جبهه ملی ایران و شورای رهبری این جبهه درآمد. او در سال ۱۳۹۴ به سمت سخنگویی جبهه ملی انتخاب شد. در آبان سال ۱۳۹۷ هرمیداس‌باوند، به همراه کوروش زعیم، عیسی حاتمی، علی رشیدی، جمال درودی به دلیل برخی اختلاف‌نظرهای قبلی و نوع نگاه‌شان به سیاست و اولویت‌ها در مسائل راهبردی از جبهه ملی ایران جدا شدند و گروه جبهه ملی ایران (سامان ششم) را تأسیس کردند. جبهه ملی در کنار این انشعاب، باوند و هم‌نظرانش و گروه دیگری که در خارج از ایران مشغول فعالیت تحت این عنوان هستند؛ سه‌گانه‌ای را تشکیل دادند که گاهی همسو و هم‌راستا و گاهی در مقابل هم نسبت به مسائل کشور موضع‌گیری کرده‌اند. البته سامان ششم که در آن باوند به سمت ریاست هیئت رهبری و سخنگویی مجموعه انتخاب شده بود؛ رویکردی اعتدال‌گرایانه‌تر از دو تشکل دیگر را دارد و یکی از دلایل جدا شدن آنها از جبهه ملی هم اختلاف بر سر حضور در انتخابات مجلس دهم و حمایت از حسن روحانی در انتخابات ۹۶ بود‌‌‌.