امید

به گزارش امید،این راهپیمایی  از ساعت 11:30 از رو به روی دانشکده مهندسی شیمی آغاز شد.دانشجویان در ادامه با تجمع مقابل ساختمان معاونت فرهنگی  دانشگاه علم و صنعت خواستار برکناری معاونت فرهنگی دانشگاه شدند.  

این تجمع  با قرائت بیانیه‌ای به اتمام رسید.
در بخشی از این بیانیه آمده است:

وَ اللّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوِّجَ بِهِ النِّساءُ، وَ مُلِكَ بِهِ الاِْماءُ لَرَدَدْتُهُ. فَاِنَّ فِى الْعَدْلِ سَعَةً، وَ مَنْ ضاقَ عَلَيْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَيْهِ اَضْيَقُ. ( قسمتی از خطبه شماره 15 نهج‌البلاغه، در رابطه با برگرداندن املاك بيت‌المال كه عثمان به ميل خودش به ديگران بخشيده بود)

به خدا قسم اگر آن املاك را بيابم به مسلمين برمى گردانم گرچه مهريه زنان شده باشد، يا با آن كنيزها خريده باشند.زيرا گشايش امور با عدالت است، كسى كه عدالت او را در مضيقه اندازد ظلم و ستم مضيقه‌ی بيشترى براى او ايجاد مى كند.

در واپسین روزهای سرد  پاییز شمهای از نسیم اعتدال به خیابان‌های دانشگاه علم و صنعت رسید. روزهای سختی و بیماری که پیکر دانشگاه را نحیف و نیمه جان کرد، گذشته است و این به معنای فراموش شدن آنچه گذشت، نیست و ما دانشجویان تا آخر پای مطالباتمان ایستاده‌ایم و تا محاکمه شدن بانیان این فضای بیمار از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم کرد.
برای آنکه مقصودمان از فضای بیمار و پیکر محتضر دانشگاه روشن شود، پاره‌هایی از آنچه در دوران مدیریت بی تدبیری و بی اخلاقی بر ما گذشته است، بیان می‌کنیم:
- ایجاد فضای رعب و وحشت با احضار جمع کثیری از دانشجویان و فعالین دانشجویی به کمیته‌ی انضباطی و برخورد نظامی با آن‌ها با بهانه‌های واهی و همینطور صدور حکم های سنگین انضباطی.
- اعمال رفتارهای خارج از چهارچوب قانون با نشریات دانشجویی منتقد و به تعطیلی کشاندن آنها یکی پس از دیگری.
- ایجاد گروه فشار غیرقانونی تحت عنوان ضابطین منشور اخلاقی و زیر سؤال بردن شأن دانشجویان توسط این گروه با اعمال رفتارهای پادگانی و امنیتی و غیردانشگاهی.
- کشتن روحیه‌ی نشاط در دانشگاه با ایجاد فشار، اخلال و محدودیت بر فعالیت کانون‌های فرهنگی و هنری و به تعطیلی کشاندن سلیقه‌ای و غیرقانونی برخی کانون‌ها چون کانون موسیقی .
- به تعطیلی کشاندن شورای صنفی، گسترده‌ترین نهاد دمکراتیک صنفی – دانشجویی، برای حذف منتقدین و بردن فضای دانشگاه به سمت فضای تک صدایی و تک قطبی و دامن زدن به فضای امنیتی دانشگاه در غیبت تشکل‌های مستقل سیاسی چون انجمن اسلامی.
- جذب اتوبوسی افراد نزدیک به طیف مدیریت تحت عنوان هیئت علمی از راه‌های خارج از چهارچوب و قانون و استفاده از روابط به جای ضوابط.
- ایجاد نارضایتی در بدنه‌ی متعهد هیئت علمی با جلوگیری از ارتقای علمی اساتیدی که با خط فکری مدیریت حاکم جهت‌گیری متفاوت دارند.
- اخراج سلیقه‌ای اساتید منتقد مدیریت همچون دکتر بهشتی، دکتر نصر، دکتر پورسیدآقایی، دکتر صفرپور، دکتر میرآبادی، آقای دکتر اوحدی، دکتر شهری و دیگر اساتیدی که به بهانه‌هایی همچون رکود علمی و ابزارهایی چون پرونده سازی انضباطی.
- فشار بر اساتید برای تخصیص نمرات غیرعادلانه جهت فشار بر دانشجویان فعال فرهنگی و  صنفی.
-  احضار غیر قانونی برخی از اعضای هیئت علمی به کمیته‌ی انضباطی به بهانه‌ی عدم تبعیت از دستورات مدیریت.
-  نصب دوربین‌های مداربسته در محوطه‌ی دانشگاه به منظور تبدیل فضای دانشگاهی به فضای پادگانی و امنیتی.
- استفاده از افراد بدون شایستگی لازم جهت برخورد پلیسی با مقوله‌های فرهنگی و اجتماعی.
- اخراج و صدور حکم‌های سنگین انضباطی برای خیل عظیمی از دانشجویان در جریان وقایع تلخ انتخابات 88.
- تهمت‌های وارده به اعضای شورای صنفی در ماجرای آتش‌سوزی خوابگاه دختران که کاملا غیر قابل قبول بود.
اکنون که فصلی نو در فضای دانشگاه فرارسیده، ما دانشجویان آرمان خواه و حقیقت طلب دانشگاه علم و صنعت بنا به رسالت همیشگی جنبش دانشجویی که همان تحقق عدالت و حاکمیت قانون  و پیگیری مطالبات قانونی ملت ایران وجامعه‌ی دانشگاهی است به بیان برخی از خواسته‌ها و مطالبات خود می‌پردازیم:

- پاسخگویی  ریاست سابق دانشگاه که با رفتارهای غیرقانونی خود فضای دانشگاه را به سمت فضایی تک قطبیِ، امنیتی و راکد فرهنگی ، علمی و سیاسی سوق دادند.
- برکناری معاونت فرهنگی دانشگاه، جناب آقای دکتر خلج، که هیچ قرابت و سنخیتی با مقوله‌ی فرهنگ و هنر نداشته و با رفتارهای غیرقانونی و سلیقه‌ای خود باعث انفعال فضای فرهنگی هنری دانشگاه شده‌اند و با اعمال تبعیض و محدودیت‌های غیرقانونی و غیرمنصفانه بر نهادهای فرهنگی دانشگاه چون کانون‌ها علی‌الخصوص به تعطیلی کشاندن کانون موسیقی باعث مرگ فرهنگ و هنر در علم و صنعت شده‌اند
- بازگشایی کانون موسیقی و برچیده‌شدن محدودیت‌های توهین‌آمیز اعمال‌شده بر کانون‌ها از قبیل تفکیک جنسیتی فضای کانون‌ها و سایر قوانین سلیقه‌ای و به دور از شئونات دانشجویی.
- حذف فضای امنیتی و بازگشت عقلانیت و قانون محوری به جامعه‌ی دانشگاه.
- بازگشت اساتید و دانشجویانی که به صورت غیر قانونی و سلیقه‌ای اخراج شده‌اند و دلجویی از آن‌ها.
- بازگشایی تمامی تشکل‌های صنفی و سیاسی مستقل و برآمده از رای دانشجویان همچون شوراهای صنفی و انجمن اسلامی.
- جلوگیری از برخوردهای فراقانونی و امنیتی با دانشجویان و فعالین دانشجویی.
- آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی دربند علی‌الخصوص زندانیان سیاسی جنبش دانشجویی 
- دلجویی از خانواده‌های کشته‌شدگان انتخابات 88 وعلی الخصوص شهیدان دانشگاه علم و صنعت 
- رفع حصرآقایان میرحسین موسوی ، مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد 
سخن از درد ها و رنج هایی که در این سالها بر علم و صنعت رفته است کتابی قطور است و بیان آن مجالی مفصل می طلبد و ما به همین مقدار بسنده می کنیم و در انتهای سخن از جناب آقای دکتر برخورداری ، سرپرست محترم دانشگاه، خواستاریم مقدمات برگزاری جلساتی با طیف های مختلف فعالین دانشجویی جهت شنیدن صدای مطالبات دانشجویان را فراهم بیاورند. امید است دانشگاه علم و صنعت بار دیگر به دانشگاهی مطلوب برای دانشجویان بدل شود.