امید

 سيب درختي،‌ خيار، سيب‌زميني و پياز... هربار قرعه به نام يكي از اين محصولات كشاورزي مي‌افتد تا نابودي آن در مقابل چشمان توليدكنندگان، مردم و مسئولان رقم بخورد. ميوه‌هاي گرانبهايي كه در بازار ميوه تهران چندبرابر قيمت اوليه به فروش مي‌رسند، به دليل عدم توجه دولت و بي برنامگي‌هاي پي در پي نهادهاي مربوطه در خصوص ساماندهي به بخش توليد و توزيع در شهرستان‌ها و شهرهاي كشور در كنار جاده‌ها له مي‌شوند و از بين مي‌روند. اين اقدام گاهي توسط كشاورزان صورت مي‌گيرد،‌ آن‌ها به دليل عدم حمايت محصول خود را براي هوشياري بيشتر دولت به دست نابودي مي‌سپارند. از طرفي برخي مواقع اين موضوع بدون اراده كشاروزان صورت مي‌گيرد و محصولات به دليل افزايش توليد و بي‌مصرف ماندن از بين مي‌رود. در اين ميان، دولت و وزارت جهاد كشاورزي كه مسئوليت خريد محصولات كشاورزي و حمايت از كشاورزان را بر عهده دارد، عقب مي‌ايستند و به دليل وجود نداشتن زيرساخت‌هايي همچون سردخانه‌هاي مجهز و صنايع واسطه، هر سال شاهد يك اتفاق تلخ در حوزه كشاورزي هستيم. يك سال سيب‌زميني‌ها در كوچه و خيابان‌ها به زير دست و پا مي‌افتد و سال ديگر شاهد نابودي سيب درختي و خيار هستيم.

فاجعه‌هاي تكرار شدني

شايد لازم است سال 94 را به ياد مسئولان بياوريم،‌ زماني كه هزار و 700 تن سيب زميني حاصل دسترنج كشاورزان استان فارس امحا شد كه هنوز هم دولتمردان نتوانستند براي آن توجيه منطقي بياورند. البته محصولات لبني نيز از اين قاعده مستثنا نيستند. ارديبهشت سال گذشته بود كه دامداران اصفهاني و مشهدي در اعتراض به واردات شیرخشک مقابل جهاد کشاورزی استان، محصول خود را در جوی آب خالی کردند. اين اتفاقات تلخ نبايد از حافظه مسئولان پاك شود اما خيلي زود فراموش مي‌شود و اتفاق جديدي رقم مي‌خورد و تازه‌ترين اتفاق‌ها نيز مربوط به ماه گذشته مي‌شود كه 300 هزار تن سيب درختي به دست جاد‌ه‌هاي آذربايجان غربي داده شد تا گوشزدي باشد براي دولت اما گويا اين اخبار ديگر براي مسئولان جذابيتي ندارد و هر بار يا آن را انكار كرده يا بهانه‌ تازه‌اي مي‌آورند. اين اتفاقات، تكرار ماجراي قديمي است كه حالا گويا براي مسئولان به موضوعي معمولي بدل شده و نسبت به آن واكنشي نشان نمي‌دهند.

تنظيم بازار منحصر به شب عيد

حسين مهاجران، رييس اتحاديه ميوه و سبزي در خصوص علت اصلي نابودي ميوه‌ها و محصولات كشاورزي به «قانون» گفت: معمولا دورريز در محصولات كشاورزي وجود دارد؛ اما نابودي زياد به دليل افزايش توليدهاي بدون برنامه است. گوجه فرنگی 200 هزار تن بیش از میزان مصرف تولید و در مواقعي دورريز مي‌شود؛ زيرا برنامه‌اي براي ميزان كشت آن وجود ندارد و به صورت بی‌رویه کاشت مي‌شود. میوه‌ای همچون هندوانه یک سال بیش از حد تولید می‌شود و یک سال به میزان اندک كه افزایش قیمت اين محصول را در بازار رقم مي‌زند. البته اين مساله براي ساير محصولات نيز به وجود مي‌آيد. از سوي ديگر، تنظیم بازار نيز ناقص انجام شده زيرا وزارت جهاد كشاورزي تنها توجهش براي تنظيم بازار شب عید است. در تنظيم بازار باید درست عمل شود براي مثال بنا بر نياز بازار توليد شود و براي صادرات نيز برنامه‌ريزي دقيقي صورت گيرد. اين وزارتخانه بايد به موقع دست به كار شود؛ به صورتي كه در مدت مشخصي از واردات جلوگيري و به وقت مناسب اقدام به واردات كند. پيش‌تر صداي کشاورزان از رادیو پخش و موضوع موجب مي‌شد تا كشاورزان خواسته‌هايشان را بگویند و صداي آن‌ها به گوش مسئولان برسد. به اين ترتيب در بخشي از خواسته‌هاي آن‌ها كه منطقي بود، وزارت جهاد كشاورزي براي بهتر شدن وضعيت اقداماتي را انجام مي‌داد. به اعتقاد بنده اين سيستم كاربردي بود و بايد دوباره آن را فعال کنند و وزارت جهاد کشاورزی از طريقي مناسب، اعتراض کشاورزان را بشنود.