امید

به گزارش امید به نقل از خرداد، نامه ای که طی آن سه وزیر باقی مانده به مجلس معرفی شده بودند اما بر خلاف پیش بینی ها نامی از سرپرست وزارت علوم پرفسور جعفر توفیقی در این میانه نبود. این نکته هر چند غیر معمول به نظر می آمد اما با توجه به هجمه های گسترده نسبت به توفیقی چندان غیر منتظره هم نبود. در پی ریشه یابی این موضوع با دکتر احمد شیرزاد استاد دانشگاه صنعتی اصفهان، فعال سیاسی اصلاح طلب و نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت و گویی انجام دادیم و پیرامون عملکردهای دکتر توفیقی نیز از وی پرسیدیم. او ضمن دفاع از عملکردهای وی و منطقی دانستن تغییرات ایجاد شده عنوان می دارد که برخی نمایندگان باعث این هجمه ها بودند و اگر توقفیقی به مجلس معرفی می شد رای اعتماد نیز می گرفت اما رئیس جمهور احتیاط کرد و دکتر رضا فرجی دانا را به مجلس معرفی کرد. وی او را مدیری توانمند و شایسته می داند که از حقوق و مطالبات جامعه دانشگاهی پاسداری خواهد کرد. گفتگوی خرداد با این استاد دانشگاه را در پی می خوانید. 

به نظر شما چرا ریاست محترم جمهوردرهنگام معرفی وزراء به مجلس از معرفی دکتر توفیقی امتناع کردند؟ آیا به عقیده شما این روند نشان ازکوتاه آمدن ریاست قوه مجریه درمقابل قوه مقننه است ؟ یا اینکه این اقدام یک اقدام  در جهت تعامل دو قوه است؟

در مجلس فضای بد وغیر منطقی ای بر ضد دکتر توفیقی شکل گرفته بود . در همان ماه های اول دولت آقای روحانی حرفهای زیادی درمورد وزیر شدن آقای توفیقی زده می شد اما متاسفانه یک فضای کاملا منفی درمجلس علیه آقای دکتر توفیقی شکل گرفت و حتی ائمه جمعه نیز به وزیر شدن آقای توفیقی معترض بودند. به دنبال آن فضای منفی ای که در مجلس به وجود آمد آقای روحانی سعی کردند یک روش تعاملی ای را پیش بگیرند و کسی رو به مجلس معرفی کنند که فضای مجلس علیه او نباشد که با این رویکرد آقای دکترمنفرد را به مجلس معرفی کردند. ولی متاسفانه مجلس نهم رویکرد غیر دوستانه ای با دانشگاه ها در پیش گرفت و تصور کردند که با انتخاب وزیرمی توانند مسیر فکری دانشگاه ها و دانشجویان را تحت تاثیرخود قرار دهند. در بین مجلسی ها چهره های شناخته شده ای وجود دارد که این جریانات را هدایت می کنند از جمله دکتر حداد عادل همچنین دکتر زاهدی که هر دونفربه شکلی محاسبه می کنند که می توانند وزیر شوند و این  محاسبه  اشتباه است شاید آقای دکتر حداد عادل و زاهدی در وزارت خانه های دیگری کارایی داشته باشند ولی این عزیزان شایسته وزارت علوم نیستند حال اگر قرار بود که رویه دانشگاه ها مثل دولت قبل باشد که مردم در انتخابات بیست و چهار خرداد به کس دیگری رای می دادند ولی رای مردم حاکی از این است که توقعات و مطالبات دیگری در جامعه وجود دارد و بخصوص فضای دانشگاه ها هم باید تغییر کند . من شما را ارجاع می دهم به سخنان هفته گذشته آقای رئیس جمهوردردانشگاه تهران بخشی از آن حرف ها همان مطالباتی بود که مردم در جریان انتخابات مطالبه کردند از جمله برداشتن فضای امنیتی از دانشگاه ها و برداشتن فشار وهمچنین رفتار دوستانه برخی نهادها با دانشجو که مشخصا آقای رئیس جمهور اسم آن نهاد ها را هم بردند  با اینگونه رویکرد ها مشخص است که افرادی مانند دکتر حدادو دکتر زاهدی نمی توانند درمدیریت دانشگاه ها جایگاهی داشته باشند همان طور که آقای احمد توکلی هم اشاره کرده اند وزیر علوم باید بیشتر به اصلاح طلب ها و معتدلین نزیک باشد و باید وزیرعلوم یک فاصله تعریف شده ای با اصول گرایی داشته باشد والبته منظور من این نیست که ضد اصولگرایی باشد ولی کسی که با تفکر اصولگرایی بخواهد وزارت علوم را مدیریت کند بلاشک با دانشگاه ها مشکل پیدا خواهد کرد . مجموعا چهره هایی که در ذهن آقای روحانی بودند مثل آقای فرجی دانا و آقای دکتر منفرد و آقای دکتر توفیقی و چند گزینه دیگر بودند  در میان این گزینه ها آقای دکتر فرجی دانا خیلی مطرح بودند و دلیل اینکه به آقای فرجی دانا کمتر پرداخته شد  این بود که ایشان یک مقداری مخالف بودند و همچنین در سفر فرصت مطالعاتی بودند و چون ایشان در سفر بودند گزینه توفیقی ومیلی منفرد مطرح شدند.  در هر صورت جوی که علیه دکتر توفیقی به وجود آمد یک مقداری آقای روحانی را وادار به یک احتیاطی کردند که گزینه ای را معرفی کنند که آن حساسیت ها روی آن نباشد

عملرد دکتر توفیقی را در مدت زعامت ایشان به عنوان سرپرست وزارت علوم چگونه ارزیابی می کنید؟
آقای دکتر توفیقی انسان بسیارمعتدل وعقلانیت گرایی هستند و ایشان دراین چند ماه طوری رفتار کردند که از هر مدیر معتدل و میانه رویی انتظار می رود . ایشان در زمان زعامتشان تغییرات بسیار اندگی  در وزارت خانه و دانشگاه ها ایجاد کردند و تنها یکی دوتا ازروسای دانشگاه ها را تغییر دادند از جمله دانشگاهی که بنده در آن تدریس می کنم واقعا جزء بحرانی ترین فضاهای آموزشی کشور بود که اگر تغییر نمی کرد واقعا ما در آینده با مشکل مواجه می شدیم . البته باید به این نکته توجه کرد که دوره چهار ساله ریاست دانشگاه ها در حال اتمام است  یعنی بحث اینکه کسی را ازعزل یا کنار بگذارند نیست بلکه دوره مدیریتی اینها رو به اتمام است و باید تغییربکنند و به طورطبیعی تنها باید مدیرانی را ابقاء کرد که مدیریت درخشانی داشته اند.

به نظر شما در صورت معرفی  دکتر توفیقی به عنوان وزیر به مجلس با توجه به فضای مجلس ایشان می توانستند موفقیتی در کسب آراء به دست آورند؟

فضای مجلس به نحوی بود که که احتمال رای آوردن ایشان بود ولی ظاهرا یک عده ای اراده کرده بودند که مخالفت کنند.  شاید به این دلیل بود که آقای روحانی مخالفت کردند با معرفی دکتر توفیقی به مجلس ولی رای آوردن ایشان دورازانتظار نبود ولی انتظار این که ایشان سه چهارم آراء را به دست بیاورند هم زیاد نبود ممکن بود یک مقداری آراء لب مرز باشد به همین دلیل آقای روحانی احتیاط کردند.

به نظر شما آیا دکتر فرجی دانا این توانایی را دارند که یک فضای باز سیاسی در دانشگاه ها به وجود آورند و در این زمینه اقدامات موثری را انجام دهند و در جهت برداشتن جو امنیتی دانشگاه با توجه به بیانات ریاست محترم جمهور کاری را به پیش ببرند البته باید این نکته را هم در نظر گرفت در مجلس ششم از آن حیث که ایشان را بیشتر یک چهره علمی با سابقه علمی بالا می دانستند تا یک چهره سیاسی به ایشان رای اعتماد ندادند؟

شما به این نکته توجه کنید که دکتر توفیقی هم یک چهره سیاسی به معنی  حزبی نبودند و مشخصا کمتر تحت عنوان یک چهره سیاسی حضور داشتند البته تا جایی که من می دانم مواضع ای که آقای دکتر فرجی دانا گرفته اند درمورد حقوق  تضییع شده دانشجوها، بسیار مثبت بوده است. به نظر من آقای فرجی دانا در اصول مدیریتی خود چندان فرقی با دکتر توفیقی ندارند .ایشان یک مدیر بسیارموفق آکادمیک هستند در یک مقطعی ایشان رئیس دانشکده فنی دانشگاه تهران بودند که از نظر جایگاه از دانشگاه پلی تکنیک کمتر نیست وهمچنین رئیس دانشگاه تهران بودند و در هر دو دوره مدیر بسیار موفقی بودند بسیار انسان باهوشی هستند و مسائل مدیریتی پیرامون خود را خوب تشخیص داده و خوب هم تصمیم می گیرند و همچنین هم و غم ایشان هم مسئله دانشگاه است و ما هم چنین وزیری می خواهیم البته دوستان مجلس ششمی به هیچ وجه نظرشان این نیست که وزراء باید صد در صد حزبی و سیاسی باشند کار سیاسی و حزبی کار بسیار مقدس و خوبی است ولی برای یک وزارت خانه باید کسی باشد که تجربه ها لازم وعشق و علاقه های لازم را داشته باشد و از حقوق انسانها دفاع کند و من هم تصورم در مورد دکتر فرجی دانا بسیار مثبت هست و ایشان نسبت به حقوق انسان هایی که زیر مجموعه خودشان هستند بی تفاوت نخواهند بود  و کارنامه مدیریتی ایشان مثبت هست  درست است که ایشان یک فعال سیاسی نیستند ولی نباید ایشان را یک آدم بی انگیزه هم دانست فعال سیاسی بودن نشان از انگیزه داشتن نیست.