امید

منت خدای را عزوجل که نمردیم و دیدیم که به‌هرحال کارگرجماعت تجمع می‌کند و معترض می‌شود. البته تا قبل از این هم کارگران و از کاربیکارشدگان اجتماع و اعتراض و اعتصاب می‌کردند، اما خبری که منتشر می‌شد این بود که خیل مشتاقان رییس‌جمهور، یعنی آقای احمدی‌نژاد، در استقبال از وی از ساعت 9؟ نه، از ساعت 8؟ نه، از ساعت 7؟ نه، از 6 صبح و به‌صورت ناشتا به خیابان می‌آمدند.ما همیشه حیران می‌ماندیم صداوسیما چطوری کارگرانی را که به‌دلیل سیاست‌های دولت بیکار شده‌اند، طوری نشان می‌دهد که عاشق سینه‌چاک مهرورزی هستند.

خیلی کار مهمی است. الان توی هالیوود، با این‌همه متخصصان طراحی جلوه‌های ویژه و افکت‌های کامپیوتری، نتوانسته‌اند آدم بیکارِ گرسنه عاصیِ شاکیِ خسته دل‌مرده ناامید را آدمِ باکارِ شکم‌سیرِ عاشقِ شادِ قبراقِ سرزنده امیدوار نشان دهند. این کار را فقط گزارشگران واحدمرکزی‌خبر و 20:30 می‌توانند انجام دهند.به‌نظر ما، حالا که به جایی رسیده‌ایم که کارگران می‌توانند شکایت و اعتراض کنند (شبیه کارگران انگلیس و فرانسه و آمریکا که آنطور که تلویزیون نشان می‌دهد همیشه بیکار و عصبانی از دولت‌هایشان هستند)

ما پیشنهاد می‌دهیم به‌جای فرستادن فیلم به جایزه «اسکار» یا «کن»، گزارش‌های تلویزیون را بفرستیم. این گزارش‌ها حتما در بخش جلوه‌های ویژه (به‌دلیلی که بالاتر گفتم) جایزه اول را می‌گیرند. به گزارشگران 20:30 و «خبرنگاران جوان» نیز حتما به‌خاطر تسلط به فنون بازیگری، جایزه نقش اول مرد و زن را می‌دهند. نویسنده این گزارش‌ها و برنامه‌های خبری هم حتما به‌عنوان فیلمنامه‌نویس در ژانر تخیلی تقدیر خواهد شد. به کارگران از کاربیکارشده چی؟ به آنها چه جایزه‌ای تعلق می‌گیرد؟ هیچی. هیچ‌کجای دنیا کسی به سیاهی‌لشگرها توجه نمی‌کند.