امید

دولت اخيرا مكان‌هايي را تعيين كرده تا احزاب و گروه‌ها بتوانند فراخوان تجمع اعتراضي بدهند. ارزيابي شما از اين كار دولت چيست؟ مكان‌هايي كه براي تجمعات تعيين شده مناسب مي‌دانيد؟

نفس كار دولت مبني بر تعيين مكان‌هايي براي تجمع مثبت است اما متاسفانه مكان‌هاي نامناسبي براي اعتراضات معرفي شده است. من فكر مي‌كنم پارك لاله و پارك دانشجو از جمله مكان‌هايي بود كه حتما بايد در فهرست مي‌آمد اما مي‌بينيم كه جاهايي كه به‌طور طبيعي اجتماعات تمايل به اعتراض دارند، در نظر گرفته نشده است. نبايد فراموش كرد كه هدف از برگزاري تجمع، ديده شدن است. از اين نظر مكان‌هايي بايد انتخاب مي‌شد كه تجمع‌كنندگان ديده شوند اما به نظر مي‌رسد كه مكان‌ها، با ملاحظات امنيتي تعيين شده؛ نه ملاحظاتي كه احزاب و گروه‌ها براي تجمع دارند. خيلي وقت‌ها ممكن است لازم باشد تجمعات در خيابان‌ها و معابر برگزار شود. هدف تجمع فقط دور هم جمع شدن نيست كه جايي مثل استاديوم آزادي اين هدف را تامين كند. استاديوم آزادي براي ميتينگ‌هاي تبليغاتي به كار مي‌آيد؛ نه تجمعات اعتراضي. كسي براي اعتراض به استاديوم آزادي نمي‌رود. مردم جايي اعتراض مي‌كنند كه همه ببينند. بنابراين كاري كه انجام شده، اگرچه بد نيست اما با ملاحظات امنيتي خيلي زياد اجرا شده است. به همين دليل هم خيلي مورد استقبال قرار نگرفت .

حزب اتحاد ملت ايران چرا در اين مدت درخواستي براي تجمع اعتراضي نداشته است؟ احزاب ديگر هم از فرصت به وجود آمده استفاده نكرده‌اند.

اگر احزاب بخواهند تجمع برگزار كنند، نياز به مقدماتي دارند كه الان فراهم نيست. در مجموع احزاب به خودي خود خيلي به دنبال ميتينگ‌هاي نمايشي نيستند؛ مگر اينكه زمان انتخابات باشد. به اين خاطر كه شرايط سياسي- امنيتي جامعه به احزاب اجازه نمي‌دهد كه تجمع برگزار كنند. عده‌اي افراد فرصت طلب وجود دارند كه مي‌خواهند از هر تجمعي به نفع خود استفاده كنند؛ آن را به خشونت كشيده يا از چارچوب خارج كنند. نيروهاي امنيتي هم مي‌خواهند كوچك‌ترين بهانه‌اي به دست بياورند تا آن را به پرونده‌اي عليه احزاب تبديل كنند. به همين دليل احزاب ريسك برگزاري تجمع اعتراضي را به راحتي نمي‌پذيرند. هر وقت اين تهديدات كاهش پيدا كند، احزاب هم تجمع برگزار مي‌كنند.

چرا برگزاري تجمع را ريسك مي‌دانيد؟ براندازان تا الان مجوز فعاليت مستقل نداشته‌اند. آنها هميشه سعي كرده‌اند كه از تجمعات ديگران به نفع خودشان استفاده كنند و شعارهاي خودشان را سر بدهند. چه بسا تجمعات را به خشونت بكشند تا مشكل امنيتي براي نظام درست كنند. به همين دليل تا زماني كه براندازان تعيين تكليف نشده و مهار نشوند، احزاب خيلي تمايلي به برگزاري تجمعات اعتراضي ندارند.