امید

به گزارش امیدنامه ، متن این یادداشت به شرح زیر است:

هفت ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، بزرگمرد آزادی‌خواه، استبدادستیز و استوار در دفاع از حقوق ملت، آیت‌الله سید محمود طالقانی، ناباورانه و زودهنگام از میان ما رفت. او نماینده‌ی بزرگ سنت سترگ مشروطه‌خواهی ایرانیان در انقلاب اسلامی بود. از سویی احیاگر اندیشه‌ی آیت‌الله محمد حسین نائینی- صاحب تنبیه‌الامه - و از سویی یار و یاور و وفادار به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی (ره) در به پیروزی رساندن نهضت بود. تحولات و رخدادهای بعدی انقلاب، به وضوح نشان داد که فقدان آن عزیز نستوه، ثلمه‌ای جبران‌ناپذیر برای نهضت نو پای ملت و آرمان‌هایش بود. از طرفی او محل تلاقی آزادی‌خواهی و عدالت‌جویی بود. هم آزادیخواهان او را مراد و پیر خود می‌دانستند و هم عدالت‌جویان چون پروانه به گردش می‌چرخیدند. امروز گرچه او در بین ما نیست، اما اندیشه و رفتارش می‌تواند الگوی سیاست‌ورزی انسانی، اخلاقی، دینی و ملی ما باشد. امروز بر ماست که از بزرگانی چون طالقانی بیاموزیم و اندیشه‌های او را محور اتحادمان قرار دهیم. در سالروز ارتحالش، یاد و خاطره‌ی ایشان و فرزند ارجمندشان سرکار خانم اعظم طالقانی را گرامی داشته، از خدای بزرگ برایشان علو درجات مسئلت می‌نمایم.