امید

با اینهمه، هنوز بدخواهان به تلاش‌های خود برای سمپاشی علیه هاشمی رفسنجانی ادامه می‌دهند و این تلاش حتی بعد از دو سال که از رحلت او می‌گذرد، نشانه حضور معنوی او در جامعه و در قلب مردم است. دشمن هرگز با مرده‌ای که اثری از حیات معنوی و کارکرد خط و فکر و اندیشه او دیده نمی‌شود، کاری ندارد. اگر دشمن در تکاپو برای ضدیت با کسی است، این به معنای زنده بودن اوست.
عده‌ای هم وجود دارند که به ملاحظاتی حاضر نیستند در مجالس و همایش‌های مربوط به هاشمی رفسنجانی حضور یابند. اینان در امتحانی که در پیشگاه خدا و مردم برگزار می‌شود، رفوزه هستند. تجلیل از کسی که تمام عمر خود را به جهاد گذرانده و سر تا پا خدمت به کشور و ملت و اسلام بوده، تجلیل از خوبی‌ها و معنویت و خادمان واقعی کشور است.
این افراد رفوزه، عنادی ندارند و از بدخواهان نیستند ولی محافظه کارند. باقی ماندن در پُست و مقام و حفاظت از موقعیت و اصل قرار دادن زندگی مادی برای این قبیل افراد بر حمایت از مظلوم و قدردانی از افراد خدوم ترجیح دارد. چنین تفکری در قاموس دین جائی ندارد کما اینکه اصول و ضوابط اخلاقی نیز این نوع نگاه و رفتار را نمی‌پسندند.
بر آیت‌الله هاشمی رفسنجانی فشارهای زیادی برای ایستادن در مقابل مقامات ارشد نظام، تحریم انتخابات و برعهده گرفتن رهبری جریان‌های ناراضی و معترض وارد می‌آمد، اما او هرگز تسلیم این خواسته‌ها نشد و حفاظت از اصل نظام و تلاش برای وحدت و همبستگی ملی و جلوگیری از تفرقه را سرلوحه برنامه‌های خود می‌دانست. هم گروه فشار و هم گروهی که علیه هاشمی رفسنجانی سمپاشی می‌کردند، با اینکه در مقابل همدیگر قرار داشتند ولی وجه مشترک آنها این بود که هر دو درصدد جدا کردن آقای هاشمی رفسنجانی از انقلاب و قرار دادن او در مقابل نظام بودند ولی جالب‌ترین فراز زندگی این مرد بزرگ و کم نظیر تاریخ ایران این بود که با هوشمندی فوق‌العاده و به دلیل تدین و اخلاصی که داشت، نقشه این هر دو گروه بدخواه را نقش برآب کرد و تا آخرین لحظه عمر به مردم و انقلاب اسلامی وفادار ماند و برای حفاظت از نظام جمهوری اسلامی تلاش کرد و در این راه از همه چیز حتی آبروی خود گذشت، واقعیتی که رمز نفوذ او در عمق جان توده‌های مردم است و عشق مردم به او نیز پاداش این وفاداری است.