امید

 
به گزارش امیدنامه به نقل از عصر ایران، دیروز مردم ایران تهاجمی ترین قالیباف تاریخ را در مناظره انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم دیدند. شهردار تهران جملات تند و بی‌سابقه‌ای را خطاب به رییس جمهور مستقر به کار برد. بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی انتظار نداشتند فرمانده اسبق نیروی انتظامی در اولین مناظره توپ‌خانه خود را سمت روحانی بگیرد. آنها انتظار داشتند جنگ قالیباف با روحانی در مناظره سوم خود نمایی کند اما قالیباف از همان دقایق ابتدایی مناظره حملات خود علیه دولت یازدهم را آغاز کرد. حملاتی که البته با پاتک‌های «جهانگیری- روحانی» روبرو شد. 
 
حملات قالیباف شاید به این دلیل بود که او با مرور تاریخ مناظره‌ها در ایران و جهان به این نتیجه رسیده بود که نامزد حمله کننده می‌تواند پیروز نهایی انتخابات باشد. به نظر می‌رسد این نظریه تاریخی در مورد قالیباف چندان جواب نمی‌دهد. دلیل این معنا هم این است که شهردار تهران در حال کپی کردن رفتارهای سیاسی و فرمول‌های پیروزی دیگران است و از خود چندان خلاقیتی نشان نمی‌دهد. 
 
قالیباف در این مناظره سعی کرد از روش ترامپ برای مقابله با روحانی استفاده کند. ترامپ در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تلاش کرد تا مشکلات ایالات متحده را حاصل تفکر هیلاری کلینتون‌ها بنامد. او خود را نماینده مردمی معرفی کرد که می‌خواهد در برابر نماد فساد آمریکا یعنی هیلاری بایستد. 
 
قالیباف نیز دیروز تلاش کرد تا خود را نماینده مردم بنامد و روحانی را نماد طبقه اشراف نشان دهد. او روحانی را نماینده 4 درصدی‌ها و خود را نماینده 96 درصد مردم معرفی کرد. شهردار تهران اما یک نکته را فراموش کرده بود. ترامپ بدون داشتن سابقه مدیریتی در دستگاه حکومت آمریکا وارد صحنه شده بود و خود را نماینده مردم معرفی می‌کرد. قالیباف اما سال‌هاست که در پست‌های مختلف نظامی و سیاسی حضور داشته است که آخرین آن تکیه 12 ساله بر کرسی شهرداری تهران است. شهرداری که در صدر عدم رضایت مردم از یک دستگاه قرار دارد. 
 
مردم پایین شهر تهران شاید از خود می‌پرسند اگر واقعا آقای قالیباف به فکر ماست چرا اینقدر میان پایین شهر و بالاشهر تهران تفاوت وجود دارد. تفاوت‌‎های ظاهری ایستگاه‌های بی‌آرتی جنوب شهر با شمال شهر تهران حکایت از این معنا دارد. 
 
مردم در سال 84 شعارهای مردمی احمدی نژاد را در حالی باور کردند که او را شبیه خود می‌دیدند. آنها حداقل در ظاهر می‌دیدند که احمدی نژاد شبیه آنهاست و مثل آنها لباس می‌پوشد. قالیباف اما در ظاهر و نوع لباس پوشیدن هم نمی‌توانسته است نظر مردم را جلب کند و به آنها بقبولاند که فردی شبیه آنهاست. 
 
قالیباف برای شکست روحانی از استراتژی احمدی نژاد استفاده کرد. احمدی نژاد در دو انتخابات ریاست جمهوری 84 و 88 از روش دو قطبی سازی استفاده کرد. او با هاشمی و میرحسین وارد فضای دو قطبی شد و جامعه را به حامیان خود و حامیان این نامزدها تبدیل کرد. 
 
احمدی نژاد به خوبی توپ را وارد زمین رقیب می‌کرد و تا لحظه آخر سعی می‌کرد توپ را در زمین هاشمی یا میرحسین نگه دارد. قالیباف اما تا به روحانی تک می‌زد با پاتک‌های جهانگیری و روحانی مواجه می‌شد. او در این مناظره حمله کرد اما آماج حملات مختلف روحانی و جهانگیری نیز قرار گرفت. نشان دادن پرینت سایت روحانی هم تقلیدی از حرکت احمدی‌نژاد در مناظره سال 88 بود. که واکنش‌های زیادی در شبکه‌های مجازی را به همراه داشت. 
 
مردم احمدی نژاد را دیده بودند و دیدن فردی که تلاش می‌کند شبیه او باشد چندان برای آنها جالب نیست. 
 
قالیباف حتی وقتی می‌خواست روحانی را دروغگو خطاب کند از جمله معروفی استفاده کرد که برای مردم آشنا بود. یعنی او حتی تلاش نکرد از جمله‌ای جدید برای خطاب قرار دادن رقیب خود استفاده کند. 
 
قالیباف بیشتر شبیه خوانندگانی است که در حال تقلید از صدای خوانندگان معروف هستند. شاید صدای آنها خوب باشد اما برای مردم هیچگاه خواننده محبوب و مردمی نخواهند بود.