در بودجه سال جاری، وابستگی ما به نفت در حالی به دلیل تحریم‌ها بیشتر شده و در بازارهای جهانی با مشکل روبه‌رو هستیم که مخالفان دولت هیچ راهکار معقول و قابل اجرایی ندارند. یکی دیگر از راهکارهای‌شان این است که نفت ایران را به ثمن بخس، مثلا با ۳۰ درصد ارزش واقعی آن به فلان کشور بدهیم تا مابه‌ازای آن کالا بگیریم و چیزهایی از این دست. مشابه این راهکارهای عجیبوغریب را در سایر حوزه‌ها هم از سوی مخالفان دولت شاهد هستیم. راهکارهایی که انگار جز تخطئه و تخریب دولت هدف دیگری را دنبال نمی‌کنند. اگر همین فردا شخص مورد نظر آنها در مقام و کسوت رییس دولت و یا حتی وزارتخانه‌های کلیدی کشور مسوولیت بپذیرد، به جرات می‌گویم این مخالفان هیچ برنامه عملی مشخصی برای برون‌رفت از مشکلات ندارند. می‌توان ثابت کرد که مخالفت‌هایی از این دست بیشتر بهانه‌جویی و آتو گرفتن از دولت است. به هر حال سهم ناچیز دولت در مشکلات اقتصادی کنونی مسلم است و مخالفانی که می‌خواهند دولت را مسبب این وضع بدانند، دنبال وارونمایی واقعیت هستند و قصدشان چیزی جز تخریب دولت نیست.
مردم باید ماهیت مخالفان دولت را بدانند. باید از جنس مخالفت‌های‌شان مطلع باشند. باید بدانند که راهکارشان در ازای مخالفت‌ها چیست؟ وگرنه صِرف مخالفت کردن که کاری ندارد! هر کسی می‌تواند پا روی پا بگذارد و بگوید دولت درست عمل نکرده است. باید از آنها بخواهیم پیشنهاد بدهند و اگر راهکار عملی درست و درمانی دارند آن را تبیین کنند. چیزی که تاکنون نشان داده‌اند، فاقد آن هستند.
افزودن نظر جدید