امید

به سمع و نظر همگان می‌رساند، براساس آنچه در نوشته‌ها اعلام شده، صلاحیت اینجانب به استناد بند ب ماده سوم قانون انتخابات خبرگان رهبری یعنی عدم شرکت در امتحان، به تائید فقهای محترم شورای نگهبان نرسید، در حالی‌که به‌علت سابقه امتحان کتبی و شفاهی و کسب نمره خوب با تائید فقهای گرامی دوره سوم نماینده مردم بسیار بسیار گرانقدر و خونگرم خوزستان بوده ام.

ولی می‌دانید که من خود از آن قبیله هستم و حدود ۱۲ سال افتخار عضویت در آن شورا و حضور در آن کشتی، هر چند بد اخلاق و ناسازگار با ناخدای پیر و انعطاف ناپذیر را داشته‌ام و می‌توانم علت عدم تأیید را در نانوشته‌ها و سفیدی کاغذ جستجو کرده و چنین بخوانم:
«گنه کرد در بلخ آهنگری
به شوشتر زدند گردن مسگری»

اما این منطق اگر در عرف و اصطلاح «سیاست منهای دین» یا «دین سیاسی»، کاربردی داشته باشد، ولی در حوزه «سیاست دینی» پذیرفته نیست.‏

در نانوشته‌ها نکات زیادی وجود دارد که اینجا لازم می‌دانم از سر صدق و جوانمردانه به نکته دیگری اشاره و اعتراف کنم و آن ملاحظه‌ای است که بعد از تصمیم به «عدم تأیید» در جستجوی بندهای استنادی، حق ریشه و آب و گل ما را رعایت کرده و متهم به اموری از قبیل: عدم التزام به اسلام یا بی وفایی به قانون اساسی و ولایت فقیه نشده‌ام. «فجزاهم اللَّه انا خیر جزاء»

هر چند متاسفانه با سوء‌تدبیر و شاید از سر ناچاری چنان گوش جامعه را از این ادعاها پر کرده‌ایم که این حنا رنگ باخته و دیگر این امور خریداری ندارد. ‏

خوشبختانه با این‌که در کله پزی‌ها قیمت «زبان» از «مغز» گرانتر است، ولی جامعه هنوز طرفدار مغز و عقل و منطق هستند.

خوشبختانه مردم این داوری را که از حدود ۱۲ هزار نخبه شرکت‌کننده به‌طور راندمی حدود نیمی از آنان به‌نحوی همراه نیستند به هیچ وجه پذیرا نیستند، هر چند لوازم آن را پذیرفته و در برابر آن تمکین می‌کنند.

خوشبختانه مردم از اعلام این مطلب که در میان نامزدهای مجلس خبرگان افرادی شرابخوار و قمار باز وجود داشته‌اند، استقبال نکردند.