امید

به گزارش امید به نقل از تدبیر24،پیر فرزانه انقلاب و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران همواره و در همه حال با لحاظ اقبال بی حد و حصر و پذیرش بی چون و چرای اوامرش، بر عمل به مر قانون و حرکت در مسیر قانون مداری تاکید و تصریح ورزیده و از همان آغازین روز انعقاد نطفه نظام جمهوری اسلامی بر این مهم تاکید ورزید. او که می توانست ساختار نظام را با یک دستور مطاع و مورد پذیرش اش تعیین و تبیین کند و از مقدس مآب های نا منعطف تا چپ های تنزه طلب و انتزاعی نگر هر کدام با نگرش های خود بر این امر اصرار و ابرام داشتند در برابر این نسخه پیچی ها ایستاد و قانون و رجوع به آرای اکثریت را در هر موضعی مقدم بر همه چیز دانست و حتی در بحبوحه روزهای طوفانی و پر تلاطم جنگ نیز نگذاشت که قانون بر زمین بماند.

پیر جماران با آن ژرف نگری مثال زدنی اش گویا روزهایی را می دید که عده ای در پناه عناوین مورد وثوق و اقبال جامعه از مدار قانون و قانون گرایی پا فراتر گذاشته و خود را ملاک تشخیص سره از ناسره می دانند و بدنبال هرج و مرج در روندهای رو به آرامش و تکامل جامعه هستند.

روز گذشته خیابان فاطمی در مقابل ساختمان وزارت کشور شاهد تجمع جمعی چند صد نفره بود که در اعتراض به وضعیت حجاب و پوشش جامعه به خیابان ریخته بوده و تجمع اعتراضی برقرار کرده بودند. تجمعی که به گفته استاندار تهران هیچ مجوز قانونی نداشته و مصداق بارز تخلف از حدود و ثغورهای قانونی بود

اینکه وضعیت حجاب در کشور ما مطلوب یا نا مطلوب است و یا اینکه راهکارهای اصلاح این وضعیت تابع چه سیاست ها و عملکردهایی است و اگر طیفی به این وضعیت اعتراض دارند باید چگونه نقطه نظرات خود را بیان کنند، بر اساس نقطه نظرات مختلف و سطح نگرش طیف ها و دسته های متفاوت و متکثر به این مقوله، مختلف و پر شمار بوده و با این وصف ملاک اصلی و فصل الخطاب در این زمینه مر صریح قانون است که اگر این نباشد به هرج و مرج و چند دستگی رهنمون خواهیم شد.

ساختار نظام جمهوری اسلامی تحت زعامت رهبر انقلاب و متولیان سه قوه شاکله یافته و قانون اساسی و قوانین موضوعه دایره شمول عملکردهای افراد مختلف جامعه را مشخص و تعیین کرده و قرار نیست هر کسی خود را ملاک قانون دانسته و صوت خود را از رهبر انقلاب و نهادهای قانونی فراتر برده و هل من مبارز بطلبد.

مضاف بر آنکه پدیده بد حجابی که خمیر مایه تشکیل این راهپیمایی اعتراضی است یک موضوع خلق الساعه و دفعی و آنی نیست و اگر به این وضعیت اعتراضی هست باید ریشه های آن را در پروسه ای بلند مدت دید و حال سئوال این است که چرا این اعتراض ها به این سبک و سیاق درطول هشت سال دولت محمود احمدی نژاد هیچ بروز و ظهور میدانی نمی یافت و اکنون به یکباره این جمعیت چند صد نفره و سازمان یافته احساس دغدغه کرده و لازم دیده اند که بر خلاف تاکیدات قانونی به میدان بیایند؟

آیا بد حجابی در تابستان سال 92 تا بهار سال 93 روندی شتابان و به یکباره گرفته که اکنون چنین جمع هایی نیاز به عرض اندام دیده اند؟ چرا این تجمعات که در دوران اصلاحات نمود داشت و هشت سال به کمای خود خواسته رفته بود به یکباره اکنون دوباره نضج می گیرد؟

طرفه آنکه چند روز پیش تر نیز منتقدین پر و پا قرص دولت به یکباره احساس دلواپسی کرده و تجمعی اعتراضی را در ساختمان لانه جاسوسی کلید زدند و این دومین اقدام هماهنگ در طول یک هفته اخیر است؟ آیا این روند هماهنگ جالب توجه و شایسته تامل نیست؟

چرا وقتی سپهرهای مختلف جامعه آرامشی موزون به خود گرفته و کشور در مسیر حل معضلات بیرونی و انسجام درونی نیل می کند به یکباره این تجمعات از سر گرفته می شود؟

مگر حضرت امام بر عمل بر روندهای قانونی تاکید موکد نورزیده و مقام معظم رهبری نیز در برهه های مختلف نسبت به اردوکشی خیابانی موضع گیری صریح نداشتند؟ آیا اینگونه اقدامات می تواند در راستای این رهنمودها باشد و از طرف دیگر منطبق بر مصالح عمومی کشور و نظام در شرایط حساس فعلی است؟

در نهایت باید گفت تصاویر انتشاریافته از این تجمع بخوبی نشان می دهد که تجمع چند صد نفره در شهری که جمعیت پانزده میلیونی دارد در اقلیت بودن این نگاه های افراطی و غیر قانونمدارانه را بخوبی هویدا می کند اما نکته اینجاست که اگر جلوی این حرکات غیر متعارف گرفته نشود بیم آن می رود که عده ای با دستمایه قرار دادن اینگونه اقدامات در راستای برهم زنی آرامش عمومی جامعه گام برداشته و به تکرار این فعالیت ها بپردازند و دستمایه بسط و تعمیق جنگ روانی علیه دولت و نظام را در عرصه های درونی و بیرونیبرای مغرضان فراهم کنند.

روندی که باید با حرکت در مسیر مقابله بی تعارف و منطبق بر قانون و برخورد قاطع از بسط و ترویج آن جلوگیری به عمل آمده و پرونده اینگونه اقدامات خودسرانه را برای همیشه به بایگانی سپرد. همگان نیک می دانیم که نیاز پیشرفت و توسعه کشور در همه وجوه حفظ آرامش و ثبات در عرصه های مختلف داخلی است و برای این مهم اینگونه اقدامات ایذایی و عرض اندام بی محابای مروجان فکری و عملی این رفتارها سم مهلک است.