امید

زمانی که مبحث انتخابات داغ است و پرونده اش باز، همه مهربان می شوند و دربست در خدمت شهروندان قرار می گیرند. اما به محض تمام شدن این زمان، ظاهرا وظایف و مسئولیت ها هم به دست فراموشی سپرده می شود. پاسخ تلفن ها دیر داده می شود. فکس ها دیر دریافت می شود و البته شنیده های مختلفی حاکی از آن است که گاهی فکس ها وقتی به دست آقای مدیر می رسد، به گوشه ای می اندازد و می گوید با معرفی نامه خبرنگار فلان خبرگزاری و بهمان رسانه فعلا بنا به مصلحتی موافقت نمی شود. تا به اینجای کار نامی از سازمان خاصی نمی بریم. اما در ادامه قطع به یقین متوجه خواهید شد کدام سازمان مدنظر است.

من نمی دانم!

 چند ماه پیش بود. دقیقا زمانی که تازه بازار انتخابات شوراها می رفت که به داغ ترین بازار تبدیل شود. با مراجعه تعدادی از همکاران به حوالی پاساژ علاءالدین مشخص شد که فردی از بالای این پاساژ به پایین پرت شده است. با تماس با سخنگوی سازمان مورد نظر وی گفت: همچنین موردی گزارش نشده است. خبر را از همان جایی بگیرید که به شما اطلاع داده شده است. پس از ارسال عکس و فیلم از صحنه حادثه، خبر مورد نظر تایید شد و آن را با گزارش خبرنگار میدانی تکمیل کرده و در رسانه منتشر شد.

بروید از خودشان بپرسید!

روز گذشته، عکس و فیلمی از آتش سوزی حوالی پاساژ ابریشم منتشر شد. در کنار این فیلم زده شده بود، هم اکنون- آتش سوزی در چهارراه ولیعصر. اتفاقا یکی از خبرگزاری هایی که از منظر و نظر آقای سخنگو بسیار معتبر بوده و اولین گفتگوها هم با آنجا انجام می شود، با انتشار این فیلم و عکس خبر از آتش سوزی داده شده بود. طبیعی است که برای انتشار اخبار تکمیلی، نیاز باشد که با سازمان مورد نظر تماس گرفته شده و از آقای سخنگو، پاسخ بخواهیم و تمامی موارد را در خبر منعکس کرده تا خدای ناکرده نخواهیم ناقل اخبار نامعتبر باشیم. اما بعد از چند بوق وقتی آقای سخنگو پاسخ تلفن را می دهد و از وی می خواهیم که در مورد این آتش سوزی پاسخی دهد، وی می گوید: کجا؟ می گوییم: چهارراه ولیعصر، پاساژ ابریشم، در نهایت آرامش می گوید: همچنین چیزی اصلا نیست و من نمی دانم. وقتی می گوییم: عکس ها و فیلم ها در فضای مجازی منتشر شده، پاسخ می دهد: خب بروید از همان هایی که عکس ها و فیلم ها را فرستاده اند بپرسید.

بهره برداری انتخاباتی از پلاسکو

البته موارد مشابه این مورد چندین بار دیگر هم مشاهده شده است. مثل ریزش ساختمان در محدوده پاسداران، خودکشی فردی در محدوده پل همت و ... که اینطور به نظر می رسد که دنیا را آب می برد و آقای سخنگو را خواب. البته چندان عجیب و غریب نیست که این احساس نیاز به رسانه ها تا پیش از انتخابات به دلیل کاندیدا شدن وی به وفور حس می شود و یک جاده دو طرفه، دقیقا پس از انتخابات و شکست آقای سخنگو در این مورد، به یک جاده یک طرفه بی پاسخ تبدیل خواهد شد. نمی خواهیم نام ببریم اما شخصی که در زمان آتش سوزی ساختمان پلاسکو، نامش در پرکلیک ترین نام ها جای گرفت، آیا این روزها، مسئولیت اطلاع رسانی خود را فراموش کرده و این شائبه را ایجاد خواهد کرد که پیش خودمان فکر کنیم که پلاسکو هم فضایی برای بهره برداری انتخاباتی وی بوده است؟ به نظرتان برخورد سلیقه ای در حالی که مسئولیت خطیری برعهده شماست، کار درستی است؟ آیا یک پرستار در بیمارستانی که محل خدمتش است، می تواند به خاطر منفعت طلبی به حال و روز بیماران رسیدگی نکند؟