امید

متاسفانه صداقت در ارتباط میان افراد یا میان جریانات سیاسی از میان رفته است، باید توجه کرد که آقای روحانی، آقای واعظی یا دولت تا چه اندازه به دنبال تقویت روابط هستند؟ یا آنکه تا چه اندازه حقایق و واقعیات موجود را می‌پذیرند؟ باید دانست که دولت تا چه اندازه به دنبال تقویت ارتباط میان اصلاح‌طلبان و خود است که بخواهد به دنبال راهکار باشد و آن راهکار تشکیل جلسه اصلاح‌طلبان با آقای روحانی یا تشکیل یک کمیته باشد. به طور کل باید در نظر داشت که کدام یک از دو طرف(دولت و اصلاح‌طلبان) خواهان تشکیل جلسه بودند و کدام یک از این دو اشتیاق به تشکیل کمیته یا تقویت ارتباط دارند؟ یکسری شواهد و قرائنی وجود دارد که نشان دهنده آن است که صداقت در این ارتباط وجود ندارد. اظهارات آقای واعظی درباره اینکه رأی آقای روحانی در سال‌های 92 و 96 به‌خاطر خودش بوده و اینکه به طور کامل تاثیر اصلاح‌طلبان در این دو انتخابات را نفی می‌کند، هم موضوعی دیگر است. آقای واعظی در جریان انتخابات مجلس به دنبال این موضوع بودند که نگویید لیست فراگیر اصلاح‌طلبان و لیست مجلس را با عنوان لیست امید نام‌گذاری کنید که در همان زمان پوسترهایی هم چاپ شد. او و چند نفر دیگر در جلسه‌ای که من هم به عنوان رئیس ستاد تهران در آنجا حضور داشتم، درخواست کردند که این لیست با نام لیست امید وارد شود، بنابراین مقرر شد تا این موضوع را با رئیس دولت اصلاحات و آقای عارف به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان هم در میان بگذاریم. رئیس دولت اصلاحات در ابتدا موافق نبود، اما مطرح کردند که اگر صلاح است و نظر عموم بر این مبناست من هم می‌پذیرم و در ویدئویی که ضبط شد و همان جمله معروف «تَکرار می‌کنم» را مطرح کردند و در آن ویدئو به مردم توصیه کردند که به لیست امید رأی دهید. در ادامه رئیس دولت اصلاحات با آقای عارف هم به صورت تلفنی صحبت کردند و او هم پذیرفت.
 اما آقای واعظی پایبند به فراکسیون و لیست امید نماند.
آقای واعظی پایبند به این لیست نشد به طوری که از جریانی جدای از لیست امید در مجلس به نام مستقلین و هواداران دولت حمایت کرد. سابقه نشان می‌دهد که آقای واعظی در این مورد با اصلاح‌طلبان صادقانه برخورد نمی‌کند و در برخی موارد هم شائبه‌های دیگری به وجود آمده است. از موارد کاملا روشن موضع‌گیری ایشان می‌توان به همان سخن اشاره کرد که رأی آقای روحانی در دو انتخاب گذشته متعلق یه خودش بوده و ربطی به اصلاح‌طلبان ندارد یا در برخی از سخنرانی‌ها عنوان کرده که مردم از اصولگرایان و اصلاح‌طلبان خسته شده‌اند و به سوی اعتدال یا همان حزب توسعه و عدالت روی برده‌اند.
 دلیل این موضع‌گیری‌ها را در چه می‌بینید؟
آقای واعظی نه تنها خود علیه اصلاح‌طلبان دست به سخنرانی می‌زند بلکه به دلایلی که خود می‌داند آقای روحانی را از ارتباط با اصلاح‌طلبان برحذر و حتی از انتساب روحانی به اصلاح‌طلبان هم او را جدا می‌کند به آن معنا که آقای روحانی خود را به اصلاح‌طلبان نباید منتسب بداند. تمام این نوع رفتار و برخوردها از سوی آقای واعظی را تنها می‌توان اینگونه دید که او سعی در ارسال سیگنال و علامت به اصولگرایان است و به همین دلیل به دنبال برائت از اصلاح‌طلبان و تشکیل ائتلاف با اصولگرایان است. آقای واعظی در کنار گذاشتن اصلاح‌طلبان موجود در دولت هم از هیچ فرصتی روی‌گردان نیست. او دچار توهمی شده که مردم رای‌شان به حزب اعتدال و توسعه یعنی حزب منتسب به خودش بوده و از سوی دیگر در تلاش است تا از تمام فرصت‌ها برای جایگزینی نیروهای حزب اعتدال و توسعه در دولت استفاده کند. واعظی به دنبال کادرسازی است. او برنامه‌هایی را دنبال کرده و دست به سخنرانی‌هایی زده که همخوانی با نشست اصلاح‌طلبان با آقای روحانی و تشکیل یک کمیته برای ترمیم این روابط ندارد.
 برخی معتقدند پس از آن جلسه روابط دولت و اصلاح‌طلبان تیره‌تر از گذشته است.
بله. این روابط نه تنها بهتر نشد بلکه روابط تیره‌تر از گذشته هم شده است. حال اینکه در ادامه شخص آقای روحانی قصد دارد همچنان کانالیزه رفتار کند و آقای واعظی رابط و سخنگوی او باشد و همچنین آقای واعظی قصد داشته باشد سیاست‌های حزب اعتدال و توسعه در دولت را پیاده کند، موضوعی است که آقای روحانی باید تصمیم گیرد. اگر همچنان در بر این پاشنه بچرخد و آقای روحانی همچنان قصد داشته باشد که آقای واعظی در دولت نقش‌آفرینی کند، امیدی به ترمیم رابطه اصلاح‌طلبان و دولت وجود نخواهد داشت. آقای روحانی در ابتدا باید اقدام به ترمیم رابطه دولت با اصلاح‌طلبان کرده و باید آقای واعظی را از خود دور کند و یک عنصر واقع‌بین را جایگزین او کند تا توهمات آقای واعظی به سخنان عجیبش از بین برود.