امید

به گزارش امید،چهار سال از حوادث سال 88 گذشت و هنوز مسائل مربوط به انتخابات 88 در قلب بهارستان زنده است و محل نزاع. انتخابات ریاست جمهوری اخیر ثابت کرد که طبل توخالی مهرورزی و پایداری برای مردم عیان شده و گرایش مردم به سمت تحول خواهان است. به گونه ای که حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات و حمایت حجه الاسلام سید محمد خاتمی می تواند طیف های خواهان تغییر را پای صندوق بیاورد و دکتر روحانی را رئیس جمهور کند.
دلیل عصبانیت تندروهای مجلس و مخالفت های بی اساس و تکراری با وزرای پیشنهادی دولت چیزی جز این نیست. اغلب وزرای کابینه روحانی به جریانی تعلق دارند که منتقد سیاست های دولت احمدی نژاد بوده و ریشه در دولت های سازندگی و اصلاحات دارند. در این وضعیت یکی از مهمترین وزارتخانه های دولت که به قول برخی از اصولگرایان تنگه احد نظام محسوب می شود، به یکی از خوش سابقه ترین و کارآمدترین مدیران کشور سپرده شده است. از زمان معرفی دکتر میلی منفرد برای تصدی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هجمه ها علیه ایشان آغاز شد و شبکه رسانه ای وابسته به حامیان سابق دولت احمدی نژاد و جبهه پایداری شروع به تخریب وی کردند.
حقیقت این است که مدیریت دانشگاه ها در دولت های نهم و دهم در قبضه اصولگرایان تندرو قرار داشت و کارنامه مثبتی نیز به جا نگذاشتند. شرح تفصیلی عملکرد وزارت علوم در دولت احمدی نژاد فرصتی جدا می طلبد اما می توان اشاره ای کوتاه به پیامدهای این عملکرد داشت.
از دست رفتن استقلال دانشگاه ها و اداره دستوری علم و دانشگاه با بخشنامه های غیرکارشناسی از معضلات سال های اخیر بوده است. برخورد با اساتید و دانشجویان در کمیته های انضباطی و اخراج و بازنشسته کردن آنها در سال های گذشته شدت زیادی پیدا کرد. هجمه به دانشگاهیان و متهم کردن آنان به بی دینی تحت لوای اسلامی کردن دانشگاه صورت گرفته و موجب شده است نگاه به دانشگاه به عنوان یک تهدید باشد. شدت گرفتن روند مهاجرت نخبگان و فارغ التحصیلان به خارج از کشور در سال های گذشته از دیگر مشکلات است. اعمال محدودیت های جنسیتی در پذیرش دانشجویان از جمله سیاست های وزارت علوم و نهادهای بالادستی مثل شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است که ظلم آشکار در حق دختران تلقی می گردد. از سوی دیگر موانع سیاسی و امنیتی در سال های گذشته در دانشگاه دو چندان شده است. در طول سال های گذشته نهادهای امنیتی ورود مستقیم به مسائل دانشگاه داشته اند. یعنی علاوه بر نهادهای نظارتی و انضباطی دانشگاه، نیروهای بیرونی به مسائل ورود پیدا کرده و دانشجویان را تحت فشار قرار داده اند. حذف تشکل های منتقد و دگراندیش در دانشگاه های کشور از رویه هایی است که در دولت های نهم و دهم محقق شده است. محرومیت فعالان سیاسی و دانشجویی از تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی از آسیب هایی است که در طول چند سال گذشته شاهد آن بوده ایم. ستاره دار کردن دانشجویان موجب شده است تا هر ساله نتایج آزمون عده ای از دانشجویان اعلام نگردد و بسیاری نیز به سازمان سنجش فراخوانده شده و مورد بازجویی قرار گیرند.
کسانی که با چنین رویه هایی دانشگاه را اداره کرده اند و خود پرچمدار افراط و تفریط بوده اند، طبعا امروز علم مخالفت با وزیر پیشنهادی علوم را بلند می کنند. اگر روزی امکان کالبدشکافی عملکرد این جریان در دانشگاه های کشور فراهم شود بسیاری از این مسائل روشن خواهد شد. اما دکتر میلی مفرد که به عنوان وزیر پیشنهادی علوم مطرح شده کیست؟
دکتر منفرد در دوران تحصیل در دانشگاه امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)در سالهای قبل از انقلاب به عنوان یکی از  دانشجویان عضو انجمن اسلامی در فعالیت های مبارزاتی علیه رژیم پهلوی مشارکت داشت.از ویژگیهای ایشان در دوران دانشجویی ممتاز بودن در زمینه های تحصیلی بود. منفرد علی رغم فعالیت سیاسی و مبارزاتی در زمینه درسی در دانشکده مهندسی برق(دپارتمان مهندسی برق قبل از انقلاب) هم دانشجوی ممتازی بود.
فراگیری زبان فرانسه و تحصیل در دانشگاه پاریس و و اخذ مدرک دکترا با درجه ممتاز مانع ادامه فعالیت های سیاسی و مبارزاتی دکتر منفرد در فرانسه نشد. دکتر منفرد و تعدادی از دوستان وی مانند آقای دکتر احمد معتمدی نیز تلاش گسترده ای را در فرانسه برای هماهنگی فعالیت های ایرانیان مقیم و هدایت تظاهرات های آنها در راستای انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام(ره) انجام دادند و نهایتا "کانون اسلامی دانشجویان در پاریس" را بر مبنای اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام تاسیس نموده و عملا نیز مرکزیت دانشجویان مسلمان پیرو خط رهبری انقلاب اسلامی را سازماندهی کردند.
ایشان همزمان با شکل گیری اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا نقش موثری را ایفا و مسئولیت خطیر این اتحادیه را بر عهده گرفت. پس از بازگشت دکتر منفرد به ایران در سال 1363  وی به عضویت هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر درآمد و پس از اندک زمانی همت خود را معطوف به امر دفاع مقدس نمود . این کار با تاسیس معاونت امور جنگ در دانشگاه امیر کبیر و سامان دادن حضور موثر دانشگاهیان در امر دفاع مقدس اتفاق افتاد.
دکتر منفرد هم اکنون "استاد تمام مهندسی برق" در دانشگاه صنعتی امیرکبیر است و تاکنون راهنمایی و مشاوره  بیش از یکصد پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد و دوازده رسالۀ دکترا را به عهده داشته و نزدیک به یکصد و پنجاه مقاله در مجامع علمی معتبر در داخل و خارج از کشور ارائه یا به چاپ رسانده است.  از دکتر میلی منفرد تاکنون چهار کتاب علمی به زبان فارسی منتشر شده است که ازآن میان  "دو  عنوان کتاب برگزیدۀ علمی" بوده اند. وی علاوه بر مسئولیتهای علمی و اداری عضو مؤسس و مسئول راه‌اندازی" انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری" و" جمعیت توسعۀ علمی ایران" و" انجمن  علمی تخصصی مکاترونیک" در کشور بوده است. همچنین مسئولیت های مستمر ایشان در دانشگاه و وزارت علوم موجب شده است آشنایی زیادی با مجموعه ستادی وزارت علوم داشته باشند. ایشان معاون فناوری پژوهشی، دانشجویی و مسئول طرح و برنامه وزارت علوم را بر عهده داشته اند. بنابراین مخالفین ایشان کمتر می توانند خدشه ای به رزومه علمی و کارنامه مدیریتی و فنی وی وارد کنند.
در حوزه سیاستگذاری و نوع نگاه به دانشگاه و همچنین کارنامه سیاسی و پایبندی ایشان به آرمان های انقلاب اسلامی نیز بی شک چنین است. در طی 33 سال سابقه سیاسی، التزام به انقلاب و نظام تنها شاخصه فعالیت سیاسی ایشان و عدم وابستگی به احزاب،  گروه ها و دسته ها، ویژگی فعالیت سیاسی ایشان بوده است. قانونمندی و قانون گرایی در حوزه های کاری و جلوگیری از دخالت باورهای سیاسی در زیرمجموعه از شاخصه های دیگر است. در این زمینه؛ حتی یک مورد گزارش در دوره مسئولیت های مختلف مبنی بر رفتار غیر قانونی  وجود ندارد. شاهد این مدعا گزارش های متعدد دستگاه های نظارتی در دوره مسئولیت های ایشان است. در وقایع 18 تیر  1378، که نیروهای خودسر و تندرو کمر به تخریب دانشگاه بسته بودند، ایشان نقش  موثری در مدیریت مسئله داشت. ایشان به تایید گزارش شورای امنیت ملی و دستگاه های امنیتی، نقش مثبت و تعیین کننده ای در مسائل دانشجویی داشته و هیچ گزارشی  از عملکرد منفی ایشان تاکنون منتشر نشده است. اتهامات وارده به ایشان در حوادث بعد از انتخابات 88 مطلقا فاقد سندیت بوده و ایشان هیچ گونه تذکر یا اخطاری از سوی دستگاه قضایی نداشته اند و هیچ اقدامی خلاف مصالح کشور انجام نداده اند. تجربه مدیریتی ایشان نشانگر مخالفت شدید ایشان با هرگونه رفتارهای افراطی در دانشگاه است. مشی اعتدالی و منطقی دکتر منفرد موجب شده است تا کسانی که زیست خود را در بحران آفرینی و مدیریت غیر کارشناسی دانشگاه می بینند، امروز با ایشان مخالفت کنند.