امید

به گزارش امید، در بخشی از گفت‌وگوی «شفقنا» با آن مرحوم، آمده است:

وی با اشاره به نوع زندگی طلاب گفت: بعد از انقلاب رفاهی نسبی برای طلاب حوزه علمیه قم پیدا شده است. بعد از سقوط رژیم برای طلاب حوزه علمیه نجف هم این رفاه ایجاد شده است. این رفاه نسبی تأثیر مستقیمی در ساده‌زیستی طلبه‌ها دارد. هم محاسن و هم بدی‌هایی هم دارد. حسن آن این است که در حد قناعت زندگی می‌کنند و زندگی را ساده می‌گیرند در حالی که در دوره ما گرفتاری‌های مادی بسیار زیاد بود و زندگی در مضیقه بود و من به یاد می‌آورم که تا سال‌های سال در منزل پنیر نداشتیم و بعدا فهمیدیم که پنیر هم در سفره صبحانه قرار می‌گیرد. این رفاهیت حسنی دارد که طلبه با آزادی و راحتی بیشتری درس می‌خواند و مشکلات فقر و گرفتاری‌ها او را از کار باز نمی‌دارد. اما بدی‌هایی هم دارد و آن این‌که خود این رفاه نسبی سبب می‌شود چون بعضی کار پیدا نمی‌کنند، می‌آیند و طلبه می‌شوند.